جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مطالعات تطبیقی در همه ی زمینه ها به‌ویژه در عرصه ی دین، تاریخ و حوزه ی عقاید امر بسیار لازم و ضروری است؛ چراکه مقوله ی فرهنگ و دین، نقش اساسی را در روند جهانی شدن ایفا می کند و در این زمینه هم چون سایر عرصه های دیگر، این نوع نگاه تطبیقِ هم می تواند در حوزه ی اصول ادیان و هم در حوزه ی آموزه های آن صورت گرفته و دستاوردهای عظیم فکری و کاربردی را برای جوامع بشری فراهم نماید.این تحقیق با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و مراجعه به کتب معتبر تاریخی، سیره حضرت محمد(ص) و حضرت عیسی(ع) را با تأکید بر صلح و جنگ مورد تجزیه‌وتحلیل قرار داده است.یافته تحقیق نشان می دهد که سلسله انبیا(ع)، همچون دانه های تسبیح باهم متصل اند و یک هدف داشته اند که آن نفی شرک و ترویج توحید و یکتاپرستی بوده است؛ اما به‌مقتضای شرایط زمان و مکان، نوع تبلیغشان متفاوت بوده است. سلسله‌مراتب پیامبران(ع) خود نشانی از سیر تدریجی هدایت الهی است؛ به این معنا که دین واحد و ثابت است، به‌تناسب زمان و مکان، کامل تر شده تا به کمال نهایی رسیده است. حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد(ص) از پیامبران الهی بودند که برای هدایت انسان ها مبعوث شدند. سیره ی اجتماعی حضرت عیسی(ع) سرشار از معنویت و مهربانی بود. حضرت عیسی(ع) مردمان زمان خود را به صلح و آشتی دعوت می نمودند و همچنین پیامبر اکرم(ع) در پرتو تعالیم اسلام، در مدتی نه‌چندان طولانی، آن جامعه منحط و گرفتار جهل و تباهی را‌ متحول ساخت تا ناامنی، هرج‌ومرج، فساد اجتماعی و درگیری های قومی را به وحدت، امنیت، برادری، محبت و ایثار تبدیل نماید. بنابراین هر دو پیامبر منادی وحدت، صلح و آرامش بودند. هرچند که جنگ و درگیری‌های میان حق و باطل در زمان حضرت محمد(ص) اتفاق افتاد که مسئله طبیعی هر انقلاب است. نکته دیگری که نتایج پژوهش نشان می دهد این است که بعضی از پیروان هر دو دین به دلیل دنیا پرستی و هوا پرستی از آموزه های حیات بخش وحیانی فاصله گرفتند و تنها در صورت تمسک به سیره پیامبرانشان می توانند به همدلی و وفاق جامعه دست یابند.

امام باقر-علیه السلام-(114-57 ه.ق.) و امام صادق-علیه السلام-(148-83ه.ق.) پنجمین و ششمین امامان شیعه، در دورانی به امامت رسیدند که به نسبت دوره های قبل و بعد، نسبتا به صورت آزادانه ای به نشر و ترویج اندیشه ها و تعالیم شیعی پرداختند.

سیره اجتماعى فاطمه(علیها السلام) را بر اساس تعامل بین شبکه ارتباطات اجتماعى آن حضرت و مؤلفه هاى مؤثر بر منزلت ایشان، مى توان به دست آورد. منزلت ایشان از سه خاستگاه متاثر بود: نخست برخوردارى از سرشتى پاک، دیگرى وابستگى به خانواده اى پاک و برگزیده و سوم شهروندى جامعه اسلامى. شبکه ارتباطات اجتماعى فاطمه(علیها السلام) را نیز خانواده، خویشاوندان، خواص صحابه پیامبر(صلى الله علیه وآله) و صاحب نفوذان مدینه، زنان مدینه، مراجعه کنندگان براى تقاضاهاى مالى یا علمى و سرانجام توده مردم تشکیل مى داد. هدایتگرى به مثابه یک فرانقش همه نقش ها و ابعاد سیره اجتماعى فاطمه(علیها السلام) را زیرمجموعه خود قرار مى دهد. در این مقاله، بخشى از یافته هاى مربوط به سیره اجتماعى فاطمه(علیها السلام) با محوریت ارائه الگوى زیستى همسان با توده مردم و معطوف به فرانقش هدایتگرى به عنوان درآمدى بر شناخت سیره اجتماعى آن بانوى بزرگوار، مورد بررسى قرار گرفته است.