جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سیدمحمد بن فلاح بن هبه الله (د 870ق) ازشاگردان شیخ احمد بن فهد حلی (د 841ق) بود که نهضتی را در مناطق جنوب شرقی عراق و خوزستان رهبری کرد، و حکومت مستقل شیعه مذهب مشعشعیان را تشکیل داد. در حوزه مطالعاتی که درباره مشعشعیان صورت گرفته، دیدگاهها و اندیشه های سیدمحمدبن فلاح ازاهمیت بسیاری برخوردار است. هدف این نوشتار بررسی آموزه مهدویت در اندیشه های رهبر مشعشعیان است، موردی که چون و چراهای بسیاری را در میان نویسندگان منابع و پژوهشهای نوین موجب شده است. برای رسیدن به این مهم، سرچشمه آگاهیها به دو حوزه تقسیم شده اند: نخست ، روایت منابع اصیل غیر مشعشعی درخصوص دعوی مهدویت سیدمحمدبن فلاح طرح شده، سپس تنها اثر به جا مانده از او، یعنی کلام المهدی بررسی شده است. فرض بنیادی این نوشتار، نشان دادن اختلاف روایت منابع غیر مشعشعی با کلام المهدی است ، که در آن ، سیدمحمدبن فلاح از خود به عنوان نایب و حجاب امام غایب (ع) نام می برد.