جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بانوان بخش وسیعی از جامعه ی ما را تشکیل می دهند و همچنین به عنوان پرورش دهنده ی نسل هایآینده نقش بسیار مهمی را در جامعه ی ما ایفا می کنند؛ علیرغم این که در تاریخ، فرهنگ این سرزمین ودین اسلای بانوان از حرمت و اعتبار والایی برخوردار بوده اند، ولی به حهور آنان در فهاهای عمومی وقعینهاده نشده است.در پژوهش پیش رو سعی شده تا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و همچنین بر مبنای مشاهدات ومصاحبه های باز صورت گرفته توسط نگارنده به بررسی مسائلی چون بحران های هویتی زنان در دنیایامروز، تفاوت های زنان و مردان در حوزه های مختلف )جسمی و روانی(، حهور پذیری و عدی حهورزنان در فهاهای شهری و علل آن و محورهای فراغت زنان پرداخته و تا حد امکان به اطلاعاتی در بابشناسایی نیازها و خواسته ها زنان برسد.پژوهش حاضر در صدد است که با توجه به نیازهای شناسایی شده بانوان؛ مجموعه ای درخور برایبرآوردن این خواسته ها به وجود آورد. بنابراین سعی شده است تا مجموعه ای طراحی شود که در دل خودطیف وسیعی از عناصر و کارکردهای مورد نیاز بانوان را جای دهد. همچنین در این مجموعه سعی شدهاست تا ضمن تامین فهایی امن برای بانوان که در آن امکان پرداختن به فعالیت های فرهنگی و اجتماعیوجود دارد، زمینه را برای گسترش سطح فرهنگی و حهور اجتماعی و شکوفایی استعدادهای زنان و درنتیجه ارتقای سطح فرهنگی جامعه هموار سازد.

فراغت اغلب به دو معنای «زمان فارغ از هر نوع وظایف الزامی» و «مجموعه ای از فعالیت ها و اشتغالات سرگرم کننده، تفریحی و تفننی که در این ظرف زمانی کانون توجه قرار می گیرند»، به کار می رود. «فراغت» در هر دو معنا، به دلیل تنوع ابعاد از زوایای مختلفی مطالعه و بررسی شده یا سزاوار بررسی است. ادیان الهی از جمله اسلام به اقتضای جایگاه ارزشی، ظرفیت های آموزه ای، رسالت و مأموریت، به جنبه های تجویزی، دستوری و هنجاری آن عطف توجه کرده اند. یکی از مجاری فهم مواضع درون متنی اسلام، رجوع به دیدگاه های اندیشمندانی است که در مقام تشریع و تفسیر مواضع دین در نسبت با این مقوله و احکام مربوط سخن گفته اند. این نوشتار درصدد است تا با تتبع در آثار و مکتوبات متفکران مسلمان از حوزه های مختلف، رئوس کلی این مواضع را استخراج و دسته بندی کند. روش این مطالعه در مقام گردآوری اطلاعات، اسنادی و در مقام تحلیل یافته ها، تفهمی، تفسیری و اجتهادی است.

اوقات فراغت مهم ترین و دلپذیرترین اوقات آحاد بشر و بخشی از ساعات زندگی روزانه انسان ها است که فرد با رضایت خاطر به استراحت، تفریح، توسعه آگاهی ها یا مشارکت اجتماعی می پردازد و داوطلبانه پس از رهایی از الزامات شغلی، خانوادگی و اجتماعی بدان مشغول می شود. سؤال اصلی تحقیق این است که اوقات فراغت با رویکرد جامعه شناختی و روان شناختی و اخلاقی دارای چه مفهومی می باشد؟ آیا بین اوقات فراغت و وقت آزاد همسانی وجود دارد؟ اوقات فراغت در ارتباط با کار، بازی، تفریح، سرگرمی و ورزش به چه معناست؟این نوشتار، در پاسخ به سؤالات تحقیق، ضمن بهره وری از منابع مختلف کتابخانه ای با روش توصیفی - تحلیلی، و با هدف بررسی و تبیین ساختار مفهومی اوقات فراغت، بر آن است که اوقات فراغت بخشی از اوقات آزاد انسان است، و اینکه نحوه گذران اوقات فراغت برای افراد، امری آزاد و انتخابی است. گذران اوقات فراغت موجبات آرامش جسمی و روحی، رضایت خاطر، و رفع خستگی ناشی از کار را فراهم می کند. در پایان، به اهمیت اوقات فراغت در زندگی همچون زمانی برای فرهنگ سازی، فرصتی برای اشتغال و تهدیدی برای سلامت اخلاقی جامعه تأکید گردیده و ویژگی های آن، از جمله جدا بودن وقت فراغت از کار، وجود میل و فعالیت دلخواه و نداشتن انگیزه و نفع اقتصادی پرداخته شده است.

فرهنگ فراغت جوانان در ایران به سرعت تحت تاثیر فرهنگ رسانه های دیجیتال قرار گرفته است. تلفن همراه به عنوان شکل جدیدی از رسانه ارتباطی، مرزهای جدیدی را در شکل دهی به ارزش ها و هویت جوانان ایجاد کرده و علاوه بر تسهیل و تسریع برقراری ارتباط، الگوهای ارتباطی جوانان را نیز دستخوش تغییرهایی ساخته است. مقاله حاضر با اتکا بر یافته های کمی و کیفی به دست آمده از کاربران جوان تلفن همراه، و با الهام از مفهوم سازی «عادت واره» و «میدان» بوردیو، این استدلال را مطرح می کند که تلفن همراه، میدان جدیدی ایجاد کرده که جوانان در آن فرصت های بیشتری برای سرگرمی، ارتباط و استقلال عمل یافته اند و با آسان سازی و جبران برخی کاستی های حوزه عمومی، به تقویت عاملیت، فردیت و قدرت جوانان یاری رسانده است. با چنین قدرت بخشی، تلفن همراه همچنان در چهارچوب تفاوت های جنسیتی و طبقاتی و نیز تفاوت های مربوط به بهره مندی از سرمایه اجتماعی عمل می کند.