جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در سال 1893، زیست شناس و مربی توماس هنری هاکسلی (1825-1895) متن یک سخنرانی عمومی در مورد اخلاق و نظریه تکاملی را منتشر کرد. او تکامل و اخلاق را با داستان جک و ساقه لوبیا به عنوان استعاره ای از تکامل چرخه ای باز می کند - دانه کوچکی که به گیاه بالغ تبدیل می شود. سپس هاکسلی خواننده را به سفری در دو سیستم اعتقادی متفاوت از نظر فرهنگی، بودیسم و ​​اندیشه فکری یونانی می برد - تا تلاش های انسان برای درک "فرایند کیهانی" را به تصویر بکشد. هاکسلی رشد مفاهیم مختلف عدالت را با سازماندهی بیشتر جمعیت ها و چگونگی برخورد جوامع مختلف با آگاهی از ناعادلانه بودن طبیعت بیان می کند. هاکسلی از کاربردهای خشن کار داروین در جامعه متنفر است و «نظریه وجودی گلادیاتوری» را محکوم می کند. هاکسلی با استدلال بر ضد مفهوم داروینیسم اجتماعی، پیشنهاد می‌کند که رفتار اخلاقی باید با اثرات دردناک «مبارزه برای بقا» مقابله کند تا جامعه پیشرفت کند.