جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بررسی آشکار این شاعر مهم یهودی قرون وسطی و ارتباط او با اندیشه اسلامی. Judah Ha-Levi (1075-1141)، شاعر یهودی قرون وسطایی، عارف، و منتقد پیچیده سنت عقل گرایانه در یهودیت، محور این مطالعه اساسی است. دیانا لوبل گفتگوی فلسفی تأثیرگذار خود، سفر ها-کوزاری را که به زبان عربی نوشته شده و بعداً به عبری ترجمه شده است، بررسی می‌کند، که قراردادهای مذهبی و فلسفی را با القای اصطلاحات صوفیانه برای تجربه دینی با بینش الهیاتی جدید یهودی شکست. بین عرفان و فلسفه از نظر فکری جذاب، روشن و قابل دسترس، منبعی ضروری برای هر کسی است که به دنیای درهم تنیده فلسفه، دین و فرهنگ یهودی و اسلامی علاقه دارد.

ترجمه ماشینی: این پایان نامه استدلال می کند که پرورش یک تخیل الهیات غیردوگانه مسیحی می تواند با توجه به همگرایی بین غیردوگانه گرایی زبانی فلسفه ویتگنشتاینی و غیردوگانه انگاری الهیاتی-تخیلی عرفان یهودی و مسیحی باستان (که متعاقباً منعکس شد) منبع سودآوری باشد. در الهیات ارتدکس شرقی، آیین عبادت و شمایل نگاری). من این همگرایی را با استفاده از نوشته‌های روآن ویلیامز، که تعامل او با هر دو سنت گواه ثمربخشی رویارویی متقابل بعدی آن‌ها است، تنظیم می‌کنم. ابتدا، به عنوان توضیح، فصل اول ادعا می‌کند که اندیشه ویلیامز عمیقاً تحت تأثیر الهیات ارتدکس قرار گرفته است، به ویژه در «شخصیت گرایی کنوتیک» که الهیات تثلیثی، پنوماتولوژی و انسان شناسی الهیاتی او را تحت تأثیر قرار می دهد. دوم، به عنوان یک موضوع تفسیر، فصل دوم تا چهارم مسیر اندیشه ویلیامز را از یک مفهوم بیش از حد رسمی از اتحاد "عمدی" به سمت یک مفهوم بسیار "ضخیم تر" از مشارکت که توسط بازتاب زیبایی شناختی او و از طریق تعامل پربار بین واژگان» انرژی های الهی و مشارکت تومیستی. در نهایت، در حالتی سازنده تر، فصل های پنجم تا هشتم برنامه ای از گفت و گوی متقابل روشن بین دو غیردوآلیسم را دنبال می کند، و پیوندهای بیشتری را بین سنت ها با توجه به الهیات، فلسفه زبان و پرورش تخیل دینی- الهیاتی ایجاد می کند. . پایان‌نامه با بررسی تأملات ویلیامز در مورد آیین ارتدکس به اوج خود می‌رسد، و هم پیوند بین عبادت و شعر و هم اهمیت برای الهیات توجه به شکل‌گیری یک «انسانیت مذهبی» که قادر به ساکن شدن در وضعیت «توجه بی‌خود» باشد، برجسته می‌کند. صبورانه به آنچه داده می شود توجه می کند - به روی شگفتی شگفت انگیز از جهان روشن شده توسط عشق الهی باز است. در این قرائت، «شگفتی آشکار» عشای ربانی یک تعلیم و تربیت معنوی را تقطیر می کند که در آن علت و معلول هر دو عبادی هستند.

ترجمه ماشینی: این کاوش این ایده رادیکال و در عین حال باستانی که همه چیز و همه چیز خداست، نحوه درک شما از زندگی و ماهیت خود دین را تغییر خواهد داد. در حالی که به طور متعارف به خدا به عنوان موجودی جدا از ما نگریسته می شود، برخی از یهودیان - کابالیست ها، حسیدها، و وارثان امروزی آنها - وجود دارند که ادعا می کنند که خدا اصلاً از ما جدا نیست. در این دیدگاه غیردوگانه، همه و همه چیز خدا را تجلی می‌دهند. برای قرن ها راز کاملاً محافظت شده کابالا، یهودیت غیردوگانه یک جهت گیری رادیکال در زندگی مذهبی است که امروزه به طور فزاینده ای بر جریان اصلی یهودیت تأثیر می گذارد. نویسنده و محقق جی مایکلسون توضیح گسترده و متقاعد کننده ای از یهودیت غیردوگانه ارائه می دهد: چیستی آن، منابع سنتی و معاصر آن، ریشه های تاریخی و اهمیت فلسفی آن، مقایسه آن با بودیسم و ​​هندوئیسم غیردوگانه، و نحوه زندگی آن در عمل. به او توضیح می دهد که این دیدگاه غیردوگانه عرفانی در زندگی روزمره ما، برای جوامع ما و برای آینده یهودیت چه معنایی دارد.

ترجمه ماشینی: این پژوهش پیشگام، رویکردهای متقاطع موسی و ابراهیم میمونید به اشراق الهی و مکاشفه نام ایهیه اشر اهیه را بررسی می کند، «من آن هستم که هستم / خواهم بود که خواهم بود». این دو متفکر دیدگاه های جذاب و مکملی از معنای مواجهه با الوهیت ارائه می دهند. دایانا لوبل دانشیار دین در دانشگاه بوستون است. او نویسنده کتاب بین عرفان و فلسفه: زبان صوفیانه تجربه دینی در کوزاری جودا حلوی (2000)، گفتگوی صوفیانه یهودی: فلسفه و عرفان در تکالیف قلب بحیا بن پاکودا (2007)، خوب (2011) و فلسفه های شادی (2017).

Sefer Hasidim یا Sefer Chassidim (به عبری: חסידים ، کتاب پرهیزکاران) متنی از یهودا بن ساموئل از رگنسبورگ به زبان عبری است ، کار بنیادی آموزه های حسیدی اشکناز Chassidei Ashkenaz ("متدینان آلمان"). این کتاب شرحی از زندگی مذهبی روزانه یهودیان در آلمان قرون وسطی و آداب و رسوم، اعتقادات و سنت های آنها را ارائه می دهد.

عرفان هر دینی، تعالیم باطنی و مُخّ و اساس معرفتی است که آن دین ارائه می­دهد. تعالیم عرفانی دین یهود نیز تحت عنوان «قبالا یا کابالا» مطرح است که برخی این نام را به تمام سنّت عرفانی یهود اطلاق می­دارند و برخی آن را به لحاظ زمانی مرحله واسط و البته اصلی عرفان یهود که میان مرحله متقدّم یعنی«مرکابا» و مرحله متأخر یعنی «حسیدیسم» شکوفا شد، به حساب می­آورند. تأثیرات و تأثّرات این عرفان از عرفان اسلامی و مسیحی در دوره اوج شکوفائی آن قابل انکار نیست. نکته قابل تأمل در همه عرفان ها، لغزش یافتگی در برخی زوایا است که منجر به تبدیل نقش تعالی بخش آن به سقوط می­شود و عرفان یهود نیز از این آسیب در امان نبوده است و لطمات ناشی از آن را نیز علاوه بر یهود، سایر ابنای بشر متحمل شده اند و این خود به تنهائی ضرورت بازشناسی این نحله عرفانی را گوشزد می کند.