جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

لوکاچ در این کتاب با رخنه در نسج مشخص اجتماعی نظرات مداحان مستقیم و غیرمستقیم سرمایه‌داری، از قبیل شوپنهاور، نیچه، دیلتای، هایدگر و امثالهم که آرای‌‌شان رویشگاهی برای رشد فاشیسم و به‌قدرت رسیدن هیتلر و اعوان و انصار او را فراهم ساخت، مورد واکاوی عمیق اجتماعی و فلسفی قرار می‌دهد. ویرانی عقل یا انهدام فرهنگی در میان آثار این فیلسوف مجار از اشتهار ویژه‌ای برخوردار است. او در این اثر تصویر زنده‌ای از تاریخ اندیشۀ معاصر، ایدئولوژی بورژوایی به طور اعم و فلسفۀ آن به طور اخص را به دست می‌دهد. همان‌طور که می‌دانیم تاریخ «تا قبل از قرن هجدهم تنها با یک شکل ایدئولوژی، یعنی با مذهب و الهیات آشنا بود؛ ولی هنگامی که بورژوازی در قرن هجدهم به اندازه کافی نیرومند شد تا یک ایدئولوژی مطابق با وضع طبقاتی خویش برای خود ایجاد نماید، آنگاه انقلاب کبیر خود، یعنی انقلاب فرانسه را انجام داد که منحصراً از ایده‌های قضایی مدد می‌جست». لوکاچ با دنبال کردن تاریخ فلسفی بعد از این دوران عقاید فلاسفه و اندیشمندان غربی و به ویژه آلمانی که در صحرای اوهام و بادیۀ ضلالت گمراه و سرگردان گشتند و به عنوان کود در نظام‌های اهریمنی به کار برده شدند را مورد غور و بررسی قرار می‌دهد و از سیر تحول این عقاید و تأثیر آن بر جریانات سیاسی و سایه‌های غم‌انگیز دوران گذشته که به عصر کنونی کشیده شده است، سخن می‌گوید. یکی از نکات مهمی که لوکاچ در این اثر به آن می‌پردازد، تحلیل روانشناختی روحیات مرتدان جنبش انقلابی است که به صفوف ارتجاع پیوسته‌اند. در پیش‌گفتار کتاب می‌خوانیم: «لوکاچ با افشای نظرات ضدبشری این مداحان، حربه نیرومندی را برای شناخت و مبارزه با آرای معیوب این قبیل چانه زنان مغلق‌گو، که امروزه در ایران نظرات منسوخ و نخ‌نماشده‌شان مریدانی یافته در اختیار خواننده دوستدار حقیقت و زیبایی قرار می‌دهد». خواننده در این کتاب از شباهت‌ها و شعارهای آلمان نازی دربارۀ نظم نوین جهانی و ....، با سیاست‌های کنونی امپریالیسم گرگ‌صفت آمریکا که می‌کوشد با جمع‌آوری زباله و خاکروبه‌هایی برای خود رسالت تاریخی قائل شود، شگفت‌زده می‌شود. همان‌طور که لوکاچ نیز تصریح می‌کند، خشم توفان‌زای خلق‌های سراسر جهان علیه امپریالیسم آمریکا و سگ‌های زنجیری‌اش که جایگزین فاشیسم آلمان شده است و خلق‌ها و کشورهای مختلف را مورد اهانت قرار داده و به اسارت درمی‌آورد، به طور قطع سرانجام توسط خود خلق آمریکا و خلق‌های انقلابی و ملل ستم‌دیدۀ سراسر جهان درهم‌کوبیده خواهد شد.

لوکاچ در این کتاب با رخنه در نسج مشخص اجتماعی نظرات مداحان مستقیم و غیرمستقیم سرمایه‌داری، از قبیل شوپنهاور، نیچه، دیلتای، هایدگر و امثالهم که آرای‌‌شان رویشگاهی برای رشد فاشیسم و به‌قدرت رسیدن هیتلر و اعوان و انصار او را فراهم ساخت، مورد واکاوی عمیق اجتماعی و فلسفی قرار می‌دهد. ویرانی عقل یا انهدام فرهنگی در میان آثار این فیلسوف مجار از اشتهار ویژه‌ای برخوردار است. او در این اثر تصویر زنده‌ای از تاریخ اندیشۀ معاصر، ایدئولوژی بورژوایی به طور اعم و فلسفۀ آن به طور اخص را به دست می‌دهد. همان‌طور که می‌دانیم تاریخ «تا قبل از قرن هجدهم تنها با یک شکل ایدئولوژی، یعنی با مذهب و الهیات آشنا بود؛ ولی هنگامی که بورژوازی در قرن هجدهم به اندازه کافی نیرومند شد تا یک ایدئولوژی مطابق با وضع طبقاتی خویش برای خود ایجاد نماید، آنگاه انقلاب کبیر خود، یعنی انقلاب فرانسه را انجام داد که منحصراً از ایده‌های قضایی مدد می‌جست». لوکاچ با دنبال کردن تاریخ فلسفی بعد از این دوران عقاید فلاسفه و اندیشمندان غربی و به ویژه آلمانی که در صحرای اوهام و بادیۀ ضلالت گمراه و سرگردان گشتند و به عنوان کود در نظام‌های اهریمنی به کار برده شدند را مورد غور و بررسی قرار می‌دهد و از سیر تحول این عقاید و تأثیر آن بر جریانات سیاسی و سایه‌های غم‌انگیز دوران گذشته که به عصر کنونی کشیده شده است، سخن می‌گوید. یکی از نکات مهمی که لوکاچ در این اثر به آن می‌پردازد، تحلیل روانشناختی روحیات مرتدان جنبش انقلابی است که به صفوف ارتجاع پیوسته‌اند. در پیش‌گفتار کتاب می‌خوانیم: «لوکاچ با افشای نظرات ضدبشری این مداحان، حربه نیرومندی را برای شناخت و مبارزه با آرای معیوب این قبیل چانه زنان مغلق‌گو، که امروزه در ایران نظرات منسوخ و نخ‌نماشده‌شان مریدانی یافته در اختیار خواننده دوستدار حقیقت و زیبایی قرار می‌دهد». خواننده در این کتاب از شباهت‌ها و شعارهای آلمان نازی دربارۀ نظم نوین جهانی و ....، با سیاست‌های کنونی امپریالیسم گرگ‌صفت آمریکا که می‌کوشد با جمع‌آوری زباله و خاکروبه‌هایی برای خود رسالت تاریخی قائل شود، شگفت‌زده می‌شود. همان‌طور که لوکاچ نیز تصریح می‌کند، خشم توفان‌زای خلق‌های سراسر جهان علیه امپریالیسم آمریکا و سگ‌های زنجیری‌اش که جایگزین فاشیسم آلمان شده است و خلق‌ها و کشورهای مختلف را مورد اهانت قرار داده و به اسارت درمی‌آورد، به طور قطع سرانجام توسط خود خلق آمریکا و خلق‌های انقلابی و ملل ستم‌دیدۀ سراسر جهان درهم‌کوبیده خواهد شد.

کتاب حاضر، مجموعه‌ای از مقالات از «تئودور آدورنو»، «والتر بنیامین»، «ارنست بلوخ»، «جورج لوکاچ» و «فردریک جیمسون» در رابطه با زیبایی‌شناسی و سیاست است که به دلیل ارتباط مطالب و وجوه مشترک میان آن‌ها، انتخاب‌شده‌اند. هدف از ارائه معرفی‌های کوتاه این است که خواننده در جریان صبغه و سابقه زندگی نویسندگان مقالات و وضعیت فرهنگی آن‌ها و درنهایت مبادلات پی‌درپی مندرج در آن‌ها قرار گیرد. مطالب کتاب هم در جامعه ما و هم در دنیای اندیشه معاصر خیلی نو است و ازآنجایی‌که مفاهیمِ؛ زیبایی، نقد و هنر، از تاریخ باستان تاکنون روندی را طی کرده است در قرن نوزدهم نیز دچار تغییراتی شد که متفاوت از دوران «افلاطون»، «آگوستین» و اندیشمندان قرون میانه ارائه شده است.

کتاب حاضر، مجموعه‌ای از مقالات از «تئودور آدورنو»، «والتر بنیامین»، «ارنست بلوخ»، «جورج لوکاچ» و «فردریک جیمسون» در رابطه با زیبایی‌شناسی و سیاست است که به دلیل ارتباط مطالب و وجوه مشترک میان آن‌ها، انتخاب‌شده‌اند. هدف از ارائه معرفی‌های کوتاه این است که خواننده در جریان صبغه و سابقه زندگی نویسندگان مقالات و وضعیت فرهنگی آن‌ها و درنهایت مبادلات پی‌درپی مندرج در آن‌ها قرار گیرد. مطالب کتاب هم در جامعه ما و هم در دنیای اندیشه معاصر خیلی نو است و ازآنجایی‌که مفاهیمِ؛ زیبایی، نقد و هنر، از تاریخ باستان تاکنون روندی را طی کرده است در قرن نوزدهم نیز دچار تغییراتی شد که متفاوت از دوران «افلاطون»، «آگوستین» و اندیشمندان قرون میانه ارائه شده است.

برنامه‌ی لوکاچ در «پیرامون هستی‌شناسی هستی اجتماعی»، به گفته‌ی او، نگاهی دیگر و دیگرگون به رابطه‌ی «ضرورت و آزادی»، یا به تأکید او، رابطه‌ی بین «غایت‌شناسی و علّیت» است؛ و به‌راستی نیز مسئله‌ی سرشت غایت‌شناختی «کار» نقشی بسیار تعیین‌کننده در این اثر عظیم ایفا می‌کند. در تلاش و کنکاش لوکاچ پیرامون مقوله‌ی «کار» است که می‌توان کلنجار توان‌فرسای او را در حل تناقض پای‌بند ماندن به نام و میراث و پیامدهای مقوله‌ی «هستی‌شناسی»، تهی ‌کردن آن تا آخرین لحظه و هجا از معنای سنتی‌اش و گنجانیدن هویتی تازه در آن را آشکارا دید؛ هویتی که بتوان بی‌هراس و پروا، «هستی‌شناسی» مارکسی‌اش نامید.

برنامه‌ی لوکاچ در «پیرامون هستی‌شناسی هستی اجتماعی»، به گفته‌ی او، نگاهی دیگر و دیگرگون به رابطه‌ی «ضرورت و آزادی»، یا به تأکید او، رابطه‌ی بین «غایت‌شناسی و علّیت» است؛ و به‌راستی نیز مسئله‌ی سرشت غایت‌شناختی «کار» نقشی بسیار تعیین‌کننده در این اثر عظیم ایفا می‌کند. در تلاش و کنکاش لوکاچ پیرامون مقوله‌ی «کار» است که می‌توان کلنجار توان‌فرسای او را در حل تناقض پای‌بند ماندن به نام و میراث و پیامدهای مقوله‌ی «هستی‌شناسی»، تهی ‌کردن آن تا آخرین لحظه و هجا از معنای سنتی‌اش و گنجانیدن هویتی تازه در آن را آشکارا دید؛ هویتی که بتوان بی‌هراس و پروا، «هستی‌شناسی» مارکسی‌اش نامید.

ترجمه ماشینی : مارکس اولیه خواستار «تحقق فلسفه» از طریق انقلاب شد. بنابراین انقلاب به مفهومی انتقادی برای مارکسیسم تبدیل شد، دیدگاهی که در دیدگاه‌های پراکسیس بعدی لوکاچ و مکتب فرانکفورت شرح داده شد. این متفکران استدلال می کنند که مسائل اساسی فلسفی، در واقع، مسائل اجتماعی هستند که به طور انتزاعی تصور می شوند. «فلسفه پراکسیس» که در ابتدا با عنوان «لوکاچ، مارکس و منابع نظریه انتقادی» منتشر شد، سیر تحول این بحث را در نوشته‌های مارکس، لوکاچ، آدورنو و مارکوزه دنبال می‌کند. این تفسیر مجدد فلسفه پراکسیس ارتباط مستمر آن را با بحث های معاصر در نظریه سیاسی مارکسیستی، فلسفه قاره ای و مطالعات علم و فناوری نشان می دهد.

ترجمه ماشینی : این کتاب استدلال می کند که یک ژست سیاسی رادیکال را می توان در نوشته های سورن کیرکگارد یافت. این فصل ها با قرار دادن اندیشه پرشور کی یرکگور در گفتگو با نوشته های گئورگ لوکاچ، کارل اشمیت، والتر بنجامین و تئودور آدورنو، یک چشم انداز میان رشته ای را هدایت می کنند. در مرکز بحث کتاب، مفهوم «سیاست غیرمستقیم» قرار دارد، که فضای منفی بین روش‌ها، مفاهیم و کنش‌های فکری را در آثار کی‌یرکگور نام‌گذاری می‌کند و همچنین روابط پویایی بین کی‌یرکگارد و متفکران فوق‌الذکر را مشخص می‌کند. سیاست غیرمستقیم کی یرکگور مجموعه ای از نقاب هاست که هویت ها را از حوزه ای به حوزه دیگر جابجا می کند: الهیات، سیاست را می پوشاند. قانون ماسک الهیات; نظریه سیاسی فلسفه را نقاب می زند. و روانشناسی رویکردهای ادبی به حقیقت را می پوشاند. همانطور که در لوکاچ، اشمیت، بنیامین و آدورنو منعکس شده است، این کتاب بررسی می کند که چگونه سیاست غیرمستقیم کی یرکگور سه انگیزه مهم را تسکین می دهد: ناسازگاری فکری، ارتباط غیرمستقیم درون و از طریق هویت های مبهم، و دیالکتیک منفی.

ترجمه ماشینی : مطالعه‌ای با جهت‌گیری سیاسی درباره اندیشه‌های بنیان‌گذاران مکاتب اصلی فلسفه دانشگاهی معاصر، مکاتبی که تقریباً بر همه دانشگاه‌های سراسر جهان تسلط دارند. این کتاب بر چهار استاد کلیدی متمرکز است: ویتگنشتاین، که هم پوزیتیویسم منطقی و هم مکتب زبان مشترک یا تحلیلی را پایه گذاری کرد. هایدگر، استاد شناخته شده فلسفه هرمنوتیک یا به اصطلاح مکتب قاره ای. لوکاچ، بنیانگذار مارکسیسم هگلی و فیلسوف برجسته کمونیست دوره شوروی. و در نهایت، غیریهودی که اکنون کمتر شناخته شده است، ایده آلیست هگلی.