جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تأثیر مارتین هایدگر بر اندیشه معاصر مهم و بحث برانگیز است. اما در فرانسه، تأثیر این فیلسوف آلمانی به حدی است که نمی توان اندیشه معاصر فرانسه را بدون اشاره به هایدگر و تأثیر فوق العاده او به درستی درک کرد. تام راکمور به بررسی دریافت اندیشه هایدگر در فرانسه می پردازد. او استدلال می کند که در دوره پس از جنگ جهانی دوم، به دلیل ماهیت خاص سنت فلسفی اومانیستی فرانسه، هایدگر متفکر چیره دست فلسفه فرانسه شد. شاید مهم‌تر از همه، او ادعا می‌کند که این دریافت - ابتدا به‌عنوان انسان‌شناسی فلسفی و بعداً به‌عنوان انسان‌گرایی پسا متافیزیکی - به‌طور سیستماتیک اشتباه است.

ترجمه ماشینی : اکنون در جلد شومیز، این کتاب مهم نقش محوری اندیشه تاریخی را در گستره کامل اندیشه هایدگر، هم در نوشته‌های اولیه منتهی به هستی و زمان، و هم پس از «وارونگی» یا کهره که کار بعدی او را آغاز کرد، بررسی می‌کند. باراش دیدگاه هایدگر در مورد تاریخ را در زمینه ای غنی از بحث هایی که در اوایل قرن بیستم فلسفه تاریخ آلمان رخ داد، بررسی می کند. او به یک موضوع وحدت‌بخش کلیدی می‌پردازد - مسئله معنای تاریخی و جستجوی معیارهای منسجم حقیقت در عصر نسبی‌گرایی تاریخی - همانطور که درگیری با تاریخ‌گرایی را در تمام دوران‌ها و آثار اصلی دنبال می‌کند. باراش این نسخه را برای کاوش مطالب جدید، از جمله متون درس سخنرانی هایدگر از سال 1910 تا 1923، بازبینی می‌کند و یک کتاب‌شناسی گسترده و به‌روز شده را اضافه می‌کند.

ترجمه ماشینی : هایدگر به طور جدی در مورد پیامدهای همزیستی انسانی فکر می کرد و این کتاب نشان می دهد که مفاهیم اعتماد و مسئولیت که در قلب اخلاق نهفته است را باید در طرح میتساین یافت - وجود ما با یکدیگر در جهان - ارائه شده در هستی و زمان. این کتاب که توسط یکی از مفسران برجسته هایدگر نوشته شده است، بیانیه مهمی در مورد اساس اجتماعی بودن انسان است که سهم عمده ای در ادامه بحث ها در مورد هایدگر به طور خاص و اخلاق به طور کلی دارد.

ترجمه ماشینی : اینکه مارتین هایدگر از ناسیونال سوسیالیسم حمایت می‌کرد، مدت‌هاست که شناخته شده است. با این حال، رابطه بین فلسفه و تعهدات سیاسی او همچنان بسیار بحث برانگیز است. راکمور جسورانه با رد استدلال هایی مبنی بر تصادفی بودن موضع سیاسی فیلسوف یا اتخاذ اجبار، استدلال می کند که اندیشه هایدگر و نازیسم او به طور جدایی ناپذیری در هم تنیده شده اند. این کتاب با ترکیب مستندات گسترده جدال هایدگر با تحلیل های فلسفی و تاریخی، پرسش های عمیقی را درباره مسئولیت اجتماعی و سیاسی فلسفه مطرح می کند.

ترجمه ماشینی : کتاب حاضر تلاش می‌کند تا پرسش مربوط به فناوری و «ماهیت» آن در فلسفه مارتین هایدگر را روشن کند. با توجه به این موضوع، وظیفه اولیه ما شامل بررسی خاستگاه های فناوری مدرن است، که هایدگر آن را در «تجربه» اولیه هستی به عنوان cpvO'u توصیف می کند؛ همراه با آداب و رسوم انسانی که با این تجلی اولیه هستی رفتار می کند. ما در بخش اول، اساساً، اما نه منحصراً، به بعد ذهنی توجه می کنیم، و بدین وسیله به شیوه «پیشرفت» تاریخی هستی، یعنی خودنمایی دگرگون کننده آن، اجازه می دهیم در پس زمینه قرار گیرد. به نظر ما این رویه نه صرفاً با توجه به هدف ما به عنوان یک کل مناسب است، بلکه علاوه بر این، به موضوع مورد بحث پاسخ می دهد، زیرا وجود در پیشرفت خود اساساً خود پنهان است، که به نوبه خود «موضوع» را برجسته می کند. اتحاد با حالت‌های گوناگون «هستی موجودات» که «هستی» نامیده می‌شود. مطابق با تفسیر هایدگر از «متافیزیک»، نمی‌توان تردید داشت که خود هستی در تمام طول حضور تنها به‌عنوان غیبت باقی می‌ماند.

ترجمه ماشینی : «کلمه «تغییر» به ندرت در آثار هایدگر یافت می‌شود، با این حال والگا این مورد قانع‌کننده را مطرح می‌کند که تلاش برای ردیابی نیروی معمایی آلتریتی در قلب آن اثر است. پیشنهاد می‌کند که با نگاه کردن به آن در هایدگر، نمایشی از آن معما را بیابیم. والگا در آنچه که در اندیشه هایدگر «زمینه تبعید» می‌خواند، سهم مهم و بدیعی در پژوهش هایدگر دارد. کتابی تحریک‌آمیز و هیجان‌انگیز.» - دنیس جی. اشمیت، دانشگاه ایالتی پن به‌عنوان تنها درمان کامل فضایی به زبان انگلیسی در آثار مارتین هایدگر، این کتاب کمک مهمی به مطالعات هایدگر و همچنین تحقیق در مورد تاریخچه می‌کند. فلسفه به‌طور کلی‌تر، درک ما از فلسفه را بر حسب ویژگی «تبعیدی» آن ارتقا می‌دهد، حسی از دگرگونی که زمانی آشکار می‌شود که فرد به طور کامل به زمانمندی یا پایان‌پذیری ضروری برای تعیین‌های مفهومی بپردازد. نویسنده با تمرکز بر پرداختن هایدگر به دشواری کلاسیک بیان مفهومی به فضایی، به این موضوع می پردازد که چگونه اندیشه هایدگر گرفتار شده است و زمانی را که در هستی و زمان و در نوشته های بعدی خود آشکار می کند، به نمایش می گذارد. در نهایت، هنگامی که به این شیوه درک شود، اندیشه یک تجربه «تبعیدی» است - تعینی از وجود که در هر مورد با از دست دادن اصول و منشأهای اولیه و به طور همزمان، به‌عنوان گشایشی برای تجسم‌های مفهومی اتفاق می‌افتد. این بحث شامل شخصیت‌های اصلی تاریخی مانند افلاطون، ارسطو، دکارت، کانت، و به طور غیرمستقیم هوسرل، و همچنین تفکر قاره‌ای معاصر اروپا و آمریکا می‌شود.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر در دوره های اولیه سخنرانی خود علاقه ای پایدار به زندگی بشر نشان داد. او معتقد بود که زندگی انسان در عین حال که در حال زیستن است، اهمیت فلسفی دارد. زبان در حالی که صحبت می شود دارای اهمیت فلسفی است. در این کتاب، اسکات کمبل توسعه ایده هایدگر در مورد زندگی واقعی را از طریق علاقه او به تفکر یونانی و توجه آن به هستی دنبال می کند. او معتقد است که دغدغه‌های وجودی هایدگر در مورد زندگی انسان و دغدغه‌های هستی‌شناختی او درباره معنای هستی در مفهوم دازاین به‌عنوان وجود زندگی واقعی انسانی متبلور می‌شوند. کمپبل با تأکید بر جنبه های مثبت زندگی روزمره، زمینه های معنایی را که در زندگی نهفته است بررسی می کند. شدت زندگی متوسط و روزمره؛ بی واسطه بودن زمانی زندگی در مسیحیت اولیه؛ تعقیب هرمنوتیکی از خودبیگانگی زندگی؛ فضایی واقعی؛ موقتی کردن تاریخ در زندگی؛ غنای جهان؛ و واقعیت گفتار در افلاطون و ارسطو. او نشان می‌دهد که چگونه هایدگر شیوه‌ای برای درک زندگی انسان‌ها را پر از فریب، اما مملو از معنا و مملو از وحی و بصیرت نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این عنوان تفسیری اصیل از هایدگر متأخر را در چارچوب اندیشه او به عنوان یک کل ارائه می‌کند و شباهت‌ها و تفاوت‌هایی را بین اندیشه قبلی و متأخر او نشان می‌دهد. «هایدگر و خوشبختی» تفسیری اصیل از اندیشه هایدگر متأخر، در چارچوب فلسفه او به عنوان یک کل ارائه می‌کند تا مفهوم جدیدی از خوشبختی انسان را توسعه دهد. این کتاب محتوای اساسی مفهوم یونانی eudaimonia را بازخرید می‌کند و از بحث‌های اخیر در مورد «عینیت» یا «موضوع» شادی فراتر می‌رود. نویسنده نشان می‌دهد که تفکر هایدگر در مورد هستی به دور از محرمانه و انتزاعی است و در درک موضوع بسیار مهم است. عمیق ترین منابع رفاه انسان بررسی ریشه‌شناختی کلمه «شادی» این کلمه را از محدودیت‌های شیوه‌های تفکر سودگرایانه رها می‌کند، که نشان می‌دهد «خوشبختی» فقط به صورت پیرامونی با eudaimonia مرتبط است. کینگ نشان می‌دهد که احساس تناسب هم برای «خوشبختی» و هم برای ادایمونیا ضروری است، و نشان می‌دهد که چقدر شادی عمیق، که به‌عنوان اقامت در تناسب ما با هستی تصور می‌شود، می‌تواند به عنوان «همسویی پایه‌ای» برای اندیشیدن به هستی عمل کند.

ترجمه ماشینی : از نظر مارتین هایدگر «سقوط» فلسفه به متافیزیک با افلاطون آغاز می شود. بنابراین، رابطه بین این دو فیلسوف برای درک هایدگر - و، شاید، حتی برای کل معقول بودن نقدهای پست مدرن از متافیزیک، حیاتی است. همچنین، همانطور که مقالات این جلد گواهی می‌دهند، بسیار پیچیده است و احتمالاً مبتنی بر درک مشکوکی از افلاطون است. همانطور که ویراستاران کاتالین پارتنی و تام راکمور بیان می کنند، یک راه ساده برای توصیف خوانش هایدگر از افلاطون ممکن است این باشد که بگوییم آنچه که به عنوان تلاش برای تصاحب افلاطون (و از طریق او بخش بزرگی از فلسفه غرب) آغاز شد، در نهایت به بیگانگی از افلاطون ختم شد. و فلسفه غرب نویسندگان این جلد اندیشه هایدگر را در رابطه با افلاطون قبل و بعد از «کهره» یا چرخش می دانند. با انجام این کار، آنها مسائل محوری مختلفی را در کتاب هستی و زمان هایدگر (1927) و پس از آن، و مسائل هرمنوتیک، حقیقت و زبان مطرح می کنند. نتیجه، تفسیری ظریف و چندوجهی از موضع هایدگر در سنت فلسفه، و نقش افلاطون در تعیین آن موضع است.