جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: جان رالز که اغلب به عنوان بزرگترین فیلسوف سیاسی آمریکا در قرن بیستم و مهمترین نظریه پرداز لیبرال پس از جان استوارت میل شناخته می شود، در میان دانشمندان نظریه سیاسی، حقوق و اخلاق از جایگاهی عملاً مقدس برخوردار است. در عدالت غیر لیبرال، دیوید شفر کامل‌ترین چالش را برای دکترین رالز ارائه می‌کند که تاکنون منتشر شده است، و نشان می‌دهد که چگونه آموزه‌های او از سنت اصلی لیبرالیسم مشروطه منحرف می‌شود، همانطور که دولتمردان برجسته آمریکایی از بنیان‌گذاران تا لینکلن و فراتر از آن نمونه‌ای از آن هستند. عدالت غیر لیبرال اولین مروری جامع بر تمامی نوشته های رالز است که بر تداوم اندیشه و نیات او تا حدی بیشتر از سایر محققان تاکید دارد. شفر نقدی اساسی هم از برداشت رالز از فلسفه سیاسی و هم به قضاوت های سیاستی که از «اصول عدالت» خود می گیرد، ارائه می کند. درک زندگی سیاسی نشانه یک بحران بزرگتر در نظریه پردازی سیاسی و فقهی لیبرال معاصر است. اگرچه رالز معمولاً به عنوان یک لیبرال دولت رفاه در نظر گرفته می شود، شفر تأکید می کند که نوشته های او در واقع تجسم دگرگونی ریشه ای لیبرالیسم در جهت آزادی گرایی است که به شدت از سنت لیبرال آمریکایی منحرف می شود. شفر با استناد به شواهد تجربی از تداوم فرصت های سیاسی و اقتصادی در آمریکا، ادعاهای رالز مبنی بر اینکه سیاست ما از بی عدالتی های شدید رنج می برد را به چالش می کشد. او به لحن آخرالزمانی شگفت‌انگیز آخرین نوشته‌های رالز اشاره می‌کند، که در آن رالز حتی این سوال را مطرح می‌کند که آیا وجود انسان در صورت عدم تحقق اصول او ارزشمند است یا خیر. عدالت غیر لیبرال نه تنها نقدی بر برنامه سیاسی و روش شناسی فلسفی رالز است، بلکه دفاع از نظم قانون اساسی آمریکا در برابر نظریه جزمی رالز است، که شفر معتقد است تأثیر فزاینده و مضری بر روی فقه ما گذاشته است. شفر با ترکیب یک تفسیر انتقادی کامل از متون رالز با درگیری گسترده با سنت فلسفه سیاسی و اندیشه سیاسی آمریکا کمک مهمی به درک ما از رالز و کار فلسفه سیاسی می کند.

ترجمه ماشینی: جان رالز بدون شک مهمترین فیلسوف اخلاقی و سیاسی صد سال اخیر بوده است. نظریه عدالت او که در سال 1971 منتشر شد قبلاً یک متن کلاسیک است و فلسفه سیاسی او بیش از هر نظریه پرداز دیگری مورد مطالعه قرار گرفته است. علاقه به آثار رالز از زمان مرگ اخیر او و انتشار آثار کامل او همچنان بیشتر شده است، اما تاکنون هیچ جلدی وجود نداشته است که میراث آثار او را بررسی کند. این کتاب جای خالی را پر می کند و نه تنها به کار بر روی اندیشه رالز بلکه در بحث های معاصر در زمینه اخلاق و عدالت نیز کمک شایانی می کند. این کتاب به طور یکسان برای دانشگاهیان و دانشجویان دپارتمان‌های فلسفه، سیاست و حقوق بسیار جالب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: این آخرین کتاب نوشته جان رالز فقید، که از سخنرانی‌ها و یادداشت‌های مکتوب برای دوره طولانی‌مدت او در مورد فلسفه سیاسی مدرن مشتق شده است، روایتی از سنت سیاسی لیبرال توسط محققی را به خوانندگان ارائه می‌دهد که از نظر بسیاری به‌عنوان بزرگ‌ترین شارح معاصر فلسفه پشت‌سر است. آن سنت او نوشت، هدف رالز در سخنرانی‌ها «شناسایی ویژگی‌های محوری‌تر لیبرالیسم به عنوان بیان مفهومی سیاسی از عدالت زمانی بود که لیبرالیسم از درون سنت مشروطیت دموکراتیک نگریسته شود». او این کار را با نگاه کردن به چندین رشته که سنت‌های لیبرال و دمکراتیک قانون اساسی را تشکیل می‌دهند، و به شخصیت‌های تاریخی که به بهترین نحو این رشته‌ها را نمایندگی می‌کنند، انجام می‌دهد - از جمله پیمانکاران هابز، لاک و روسو. سودگرایان هیوم، سیدگویک و جی. اس. میل. و مارکس را منتقد لیبرالیسم می دانستند. سخنرانی های رالز در مورد اسقف جوزف باتلر نیز در یک پیوست گنجانده شده است. سخنرانی‌های رالز در مورد این شخصیت‌ها که به طور مداوم در طول سه دهه اصلاح و اصلاح می‌شد، دیدگاه‌های در حال توسعه و تغییر او را در مورد تاریخ لیبرالیسم و دموکراسی منعکس می‌کند - و همچنین اینکه او چگونه کار خود را در رابطه با آن سنت‌ها می‌دید. این جلد با تحلیل‌های روشن و دقیقش از دکترین قرارداد اجتماعی، فایده‌گرایی، و سوسیالیسم - و تأثیرگذارترین طرفداران آنها - در سنت‌هایی که توضیح می‌دهد، جایگاه مهمی دارد. این سخنرانی‌ها که با شکیبایی و کنجکاوی مشخص رالز مشخص شده‌اند و توسط شاگرد و دستیار آموزشی او، ساموئل فریمن، با دقت ویرایش شده‌اند، آخرین افزودنی مناسب برای آثار او و همچنین به تاریخ فلسفه سیاسی هستند. (20070420)

ترجمه ماشینی: جان رالز (1921-2002) یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم است. فلسفه سیاسی معاصر توسط ایده های اصلی او تغییر شکل داده است و بیشتر کارهای جاری در این رشته پاسخی به آنها است. این کتاب به معرفی ایده‌های محوری او و بررسی سهم آنها در اندیشه سیاسی معاصر می‌پردازد. در بخش اول کتاب کاترین اودار بر مفهوم رالز از عدالت سیاسی و اجتماعی و توجیه آن همانطور که در کتاب پیشگامانه‌اش A Theory of Justice ارائه شده است، تمرکز می‌کند. این شامل بررسی مستمر فلسفه اخلاق رالز و تز اصلی آن، تقدم عدالت، رابطه پیچیده بین دیدگاه‌های رالز و فایده‌گرایی، و مشهورترین مفهوم او، دستگاه موقعیت اصلی است. در نیمه دوم کتاب، اودار دغدغه‌های عملی‌تر رالز برای ثبات و اجماع سیاسی، شهروندی و عدالت بین‌المللی را بررسی می‌کند و تداوم بین این نگرانی‌ها و کارهای قبلی‌اش را نشان می‌دهد. در سرتاسر، اودار ایده‌های رالز را با ارائه حسی از توسعه تاریخی آن‌ها، که بر انسجام فکری اندیشه او تأکید می‌کند، زمینه‌ای می‌کند. حرکت بین اخلاق و سیاست که مشخصه آثار رالز است و باعث غنای فلسفه او می شود، مشکلات مهمی را نیز برای آن ایجاد می کند. جان رالز بیان روشن را با تجزیه و تحلیل روشنگرانه ترکیب می کند و چارچوبی تفسیری و انتقادی ارائه می دهد که به شکل گیری بحث های جاری پیرامون کار رالز کمک می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب سه رویکرد به عقل عمومی و فضای عمومی اعطا شده به ادیان را مقایسه می‌کند: پلتفرم لیبرال یک اجماع همپوشانی که توسط جان رالز پیشنهاد شده است، بازنگری‌بندی اخلاقی گفتمان یورگن هابرماس درباره جهان‌شمولی کانت و تحقق آن در حوزه عمومی، و بنیان‌گذاری مشترک. نقشی که پل ریکور به سنت های خاصی نسبت می دهد که فرهنگ آنها و اعتقادات شهروندان را شکل داده است. مقدمات مواضع آنها در چهار جنبه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد: (1) چارچوب هنجاری که کارکرد خاص عقل عمومی را تعیین می کند. (2) انسان شناسی و نظریه های عمل آنها. (3) ابعاد زندگی اجتماعی و مشخص شدن آن در چارچوب سیاسی دموکراتیک. (4) دیدگاه‌های متفاوتی از دین که از این عوامل ناشی می‌شود، از جمله درک آن‌ها از جایگاه ادعاهای حقیقت متافیزیکی و دینی، و نقش دین به‌عنوان یک عمل و اعتقاد در جامعه کثرت‌گرا. دریافت‌ها و نقدهای اخیر به زبان‌های انگلیسی و آلمانی مورد بحث قرار می‌گیرند: فیلسوفان و الهی‌دانان در مورد گستره عقل عمومی، و وظیفه ترجمه از سنت‌های ایمانی، و همچنین نقشی که ممکن است در تنوع فرهنگ‌های جهانی برای شکل دادن به یک مشترک داشته باشند، بحث می‌کنند. افق جهان وطنی

ترجمه ماشینی : این کتاب ارزیابی جامعی از دو فیلسوف سیاسی برجسته پس از جنگ جهانی دوم، جان رالز و یورگن هابرماس ارائه می دهد. هر دو مرد می‌پرسند که چگونه می‌توانیم تحت قوانین اجباری آزاد و خودمختار باشیم و چگونه می‌توانیم مجموعاً از عقل خود برای توجیه اعمال قدرت سیاسی استفاده کنیم. در دموکراسی‌های مدرن کثرت‌گرا، نمی‌توان انتظار داشت که شهروندان بر اساس وفاداری مشترک به آموزه‌های متافیزیکی یا دینی جامع در مورد افراد یا جامعه، در مورد هنجارهای اجتماعی به توافق برسند، و بنابراین هر دو فیلسوف به پرسش‌های اساسی در مورد چگونگی یک چارچوب الزام‌آور هنجاری برای استفاده عمومی از عقل پرداختند. ممکن و قابل توجیه باشد هدریک مفهوم معقول بودن را بر اساس لیبرالیسم سیاسی رالز و نظریه عقلانیت ارتباطی که مفهوم رویه ای هابرماس از دولت قانون اساسی دموکراتیک را حفظ می کند، بررسی می کند. کتاب او راولسیانیسم رایج در دنیای انگلیسی-آمریکایی امروز را به چالش می کشد و در عین حال از نظریه هابرماس که اغلب ضعیف درک شده است به عنوان جایگزینی برتر دفاع می کند.