جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : دریدا و فوکو سهم عمده ای در تفسیر این دو متفکر بسیار تأثیرگذار دارند. این کتاب با ردیابی لحظه‌هایی که استدلال‌های دریدا و فوکو به هم نزدیک می‌شوند، بلکه در کجا منحرف می‌شوند، اساساً درک ما را نه تنها از این دو فیلسوف، بلکه به‌طور گسترده‌تر از امر سیاسی بازنمایی می‌کند. این تنها اثری است که به صورت موضوعی حول مسائل معرفت شناسی، اخلاق و سیاست سازماندهی شده است که کل آثار دریدا و فوکو را با یکدیگر به گفت و گو می کشد. این کتاب نه تنها میان آثار آنها در دهه‌های 1960 و 1970، بلکه آثارشان را که به مسائل سیاسی پیرامون لیبرالیسم، سرمایه‌داری و دموکراسی می‌پردازد، قاب‌بندی می‌کند. این کتاب اولین ارزیابی انتقادی اساسی از کار سیاسی دریدا و فوکو را ارائه می دهد و همچنین این متفکران مهم را در بحث های معاصر در نظریه سیاسی قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : قرابت تفاسیر پیر هادو و میشل فوکو از فلسفه باستان، و نیز تأثیر آنها، به خوبی شناخته شده است. با این حال، این تفاسیر در چند نکته مهم مورد نقد قرار گرفته است. این کتاب اولین ارزیابی انتقادی گسترده از این تفاسیر را ارائه می دهد. این کتاب متخصصان فلسفه باستان و همچنین هادوت و دانشمندان فوکو را گرد هم می آورد تا هم نقدها را بررسی کنند و هم روایت های هادوت و فوکو را روشن کنند. با انجام این کار، نه تنها مروری بر گرایش‌های اصلی فلسفه به‌عنوان شیوه‌ای از زندگی ارائه می‌کند، بلکه بحث را بازنویسی می‌کند و راه‌های جدیدی برای تحقیق در این زمینه باز می‌کند.

ترجمه ماشینی : تاریخ عقل در عصر جنون حول سه محور می چرخد: روش انتقادی-تاریخی فوکو، رابطه آن با نقد روشنگری و نحوه اجرای این نقد در اثر اساسی فوکو، تاریخ جنون. کاوش فوکو در مورد خاستگاه روانپزشکی تئوری‌های خودش در مورد قدرت، حقیقت و عقل را به کار می‌گیرد و از فلسفه کانت استفاده می‌کند و نور جدیدی بر نحوه درک ما از تولد و توسعه عملکرد روانپزشکی می‌افکند. پس از پذیرش «نگرش حدی» توسط فوکو، که محدودیت‌های تفکر ما را به عنوان نقاط اختلال و تجدید چارچوب‌های مرجع تثبیت شده بررسی می‌کند، این کتاب این باور پذیرفته‌شده را که روان‌پزشکی نشان‌دهنده پیروزی عقل‌گرایی با غلبه بر جنون و تبدیل آن به جنون است، از بین می‌برد. موضوع ادراک خنثی و علمی. این کتاب تولد روان‌پزشکی را در پیچیدگی کامل آن بررسی می‌کند: در اواخر قرن هجدهم، پزشکان صرفاً عقل‌گرا نبودند، بلکه بیگانه‌گرا نیز بودند، فیلسوفانی که جنون را تجربه‌ای در حدود عقل می‌شناختند و گفتمانی را ارائه کردند که شکل‌گیری روان‌پزشکی را مشروط کرد. به عنوان یک نوع فعالیت پزشکی از آن رویداد، همان نوع شناخت، همان رویارویی انسان‌شناختی با جنون، در زیر رشد آرام عقلانیت روان‌پزشکی تداوم یافته و خطی بودن فرضی، اقتدار مطلق و پیشرفت ثابت پوزیتیویسم روانپزشکی را تضعیف می‌کند. ایلیوپولوس استدلال می‌کند که نقد فوکو این مشکل انسان‌شناختی را برای روانپزشکی ضروری می‌داند، و روان‌پزشکان را تشویق می‌کند تا از محدودیت‌های معرفت‌شناختی عملکرد خود آگاه شوند، و همچنین مسائل اخلاقی و سیاسی را که جنون وارد بی‌طرفی ظاهری گفتمان روان‌پزشکی جاری می‌کند، مرور کنند.

ترجمه ماشینی : مک لارن با پرداختن به پرسش‌های محوری در بحث در مورد سودمندی فوکو برای سیاست، از جمله رد هنجارهای جهانی، تصور او از قدرت و دانش قدرت، موضع به ظاهر متناقض او در مورد ذهنیت و مقاومت او در استفاده از هویت به عنوان یک مقوله سیاسی، استدلال می‌کند که فوکو از آن استفاده می‌کند. مفهومی از ذهنیت تجسم یافته که برای فمینیسم مناسب است. او مفهوم فوکو از کنش های خویشتن را در کنش های فمینیستی معاصر، مانند افزایش آگاهی و زندگی نامه، به کار می برد و نتیجه می گیرد که ارتباط بین خود دگرگونی و دگرگونی اجتماعی که فوکو به عنوان ارتباط بین ذهنیت و هنجارهای نهادی و اجتماعی نظریه پردازی می کند، برای نظریه و سیاست فمینیستی معاصر