جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در عصر جدید، پژوهش‌های تطبیقی بین مذهبی عمدتاً در حوزه شیعی با هدف بررسی دیدگاه‌های فریقین و نقد و ارزیابی آن‌ها در حال انجام است. در همین راستا، این نوشتار به بررسی آیه بیست و یکم سوره کهف که دیدگاه‌های مفسران فریقین و همچنین روایات تفسیری اهل بیت، صحابه و تابعان دربارۀ آن متفاوت بوده، پرداخته است. بدین‌صورت که نظرات مفسران صحابه و تابعان از یک‌سو و روایات اهل بیت از دیگرسو گزارش شده و سپس با تطبیق نظرات مفسران شیعه و اهل سنت، آرای آنان ارزیابی گردیده است. از رهگذر این بررسی تطبیقی، حاصل شد که پیشنهاد ساخت مسجد بر اصحاب کهف، از سوی بدعت‌گذاران و مشرکان نبوده، بلکه از طرف موحدان بوده است. از دلایلی که برای تأیید این نظریه از آن بهره گرفته شد، می‌توان به سیاق آیه، سیاق و محور اصلی سوره و آیات دیگر مشتمل بر «بنا»، و نیز سکوت قرآن در برابر این پیشنهاد اشاره کرد. از سوی دیگر به شبهاتی که از سوی اهل سنت به این نظریه وارد شده، پاسخ داده شده است.

یکی از شبهات قرآنی که توسط دکترسروش مطرح شده شبهه: "محمد(ص) راوی رؤیای رسولانه" است. وی آیات قرآن کریم را رمزآلود دانسته، وحی را خواب و خیال عارفانه رسول اکرم (ص) تعریف می‏کند. وی جهت اثبات سخن خود به اشعار مولوی و گزاره‏هایی از عرفا استشهاد و قصه‏های قرآن را نمادین و رمزی تلقی کرده، و تناقض‏نمایی‏های متن برخی آیات قرآن را شاهد می‏آورد. مقاله پیش رو تلاشی است که ادله رد و نقد این شبهه را برگرفته از آیات، روایات، عقل و علم (جغرافیای تاریخی)؛ طرح می‏کند. در این پژوهش ابتدا به هفت فراز سخن دکتر سروش اشاره و به آن پاسخ داده شده است. سپس به تناقضِ نظریة "رؤیا انگاری وحی" با پنج دلیل عام دیگر پرداخته شده است. این پنج دلیل در دو محور برون متنی (غیرقرآنی)؛ و درون متنی (قرآنی) سامان یافته­اند. ادله غیرقرآنی شامل شواهد تاریخی و حدیثی است که در دو مورد ارائه می‏شود: مشاهده آثار فیزیکی وحی توسط اطرافیان و عصمت پیامبر. سه دلیل قرآنی عبارتند از: تفاوت وحی با رؤیا و مکاشفه؛ عتاب و تهدید پیامبر توسط خداوند در آیات قرآن و امّی بودن پیامبر (ص).

یکی از فضایل مشهور حضرت علی j حدیث سدّ الابواب است که پیامبر (ص) دستور فرمود همه درها به‌ سوی مسجد ایشان بسته شود، غیر از بابِ خانه علی j. در برخی نقل‌های این حدیث، به علتِ این امر هم تصریح شده که «لزوم تطهیر مسجد از آلودگی‌ها» است، و نشان می‌دهد که حضرت علی j از هر گونه آلودگیِ باطنی مبرّا است. در مقابل این فضیلت، روایتی در کتب اهل‌ سنت ذکر شده که پیامبر اجازه داده‌اند ابوبکر نیز خوخه (دریچه/پنجره)‌ای به سوی مسجد داشته ‌باشد. عالمان عامه از این روایت، اشاره به خلافت و جانشینیِ ابوبکر را برداشت کرده‌اند. مقاله حاضر پس از نقل آرای اهل‌ سنت در هر دو روایت، صرف نظر از اشکال‌های سندی و متنیِ روایت خوخه، تناقض‌ها و دوگانگی‌ها را در برداشت روشن کرده، و به دنبال کسب پاسخ این پرسش از عالمان اهل‌ سنت است که: «چرا حدیث سدّ الابواب که عالمان شیعه و اهل‌ سنت آن را صحیح بلکه متواتر شمرده‌اند، چنین اشاره‌ای به خلافت امام‌ علی j ندارد؟». روش گردآوری مطالب در این مقاله کتاب‌خانه‌ای، و پردازش آنها توصیفی‌تحلیلی است.

قرآنیون کسانی هستند که حجیت حدیث را به کلی رد میکنند و یا برای احادیث اهمیت لازم را قائل نیستند و تنها قرآن را برای اعتقاد و عمل کافی میدانند. در این مقاله برخی از افراد و منابع آنها معرفی میشود. در این نگارش 8 نفر از قرآنیون شیعه و 61 نفر از قرآنیون اهل سنت به همراه فعالیتها و آثارشان معرفی میشود، سپس منابع پیرامون قرآنیون ذکر میشود که 68 کتاب و 22 مقاله و 3 پایاننامه را در بر میگیرد.

«حدیث» در کنار قرآن، یکی از منابع کسب شریعت الهی و دستورات زندگی است، ولی هر سخنی را نمی­توان حدیث نامید و باید صدور آن از معصوم (ع) احراز شود. یکی از راه­های احراز، سلامت محدث و راوی از کذب و سهو و مانند آن است و این مهم را علم رجال به عهده دارد. همان­گونه که اهمیت حدیث، پایان­پذیر نیست، تحقیق در حوزه محدثان و رجال نیز پیوسته ادامه خواهد داشت. اما هر پژوهشی حول این محور، برای تصاحب عنوان «علمی»، و برای دوری از موازی کاری و تکرار، و برای اثبات مفید بودن و نو بودن خود، نیاز به پیشینه دارد تا بتواند علم را گامی به پیش ببرد. نوشتار حاضر این مهم را لباس عمل پوشانده و با معرفی 205 کتاب، که 78 کتاب آن به زبان فارسی، و 127 کتاب به زبان عربی است ، راه را بر پژوهش­گران در حوزه مطالعات حدیثی با محوریت محدثان و رجال، هموار ساخته است.

حدیث، بعد از قرآن کریم تنها منبع و مرجع عالمان دین برای یافتن یا پالایش گزاره­های دین و شرع است، و در حجیت و اعتبار آن دلائل قرآنی و عقلیِ فراوان در جای خود موجود می­باشد. از این­رو هم­چنان موضوع تحقیق و پژوهش هست و خواهد بود. از سوی دیگر برای انجام هر پژوهش، اولین قدم اطلاع از پیشینه تحقیق است تا اولاً پژوهش­گر بداند که قبل از او چه گام­هائی برداشته شده، و ثانیاً با استفاده از آنها، قدم جدیدی بردارد و قافله علم را گامی پیش ببرد. بدون توجه به پیشینه، هر تحقیقی ناقص خواهد بود. مقاله حاضر با توجه به این مهم، تلاش کرده تا با معرفی 108کتاب، موجبات آشنایی محققان با منابع تاریخ حدیث، و پرهیز از انجام تحقیق­های تکراری، و غنی­تر شدن نگارش­های آینده را فراهم آورد. ترتیب این کتا­ب­ها به­صورت الفبایی می­باشد و مشتمل بر موضوعاتی چون: تاریخ حدیث، تدوین حدیث، و مانند آن است. در این نگارش سعی شده منابع چاپی موجود تا آخر سال 1393 هجری معرفی شود. هم­چنین زبان غالب منابع فارسی است، اما برخی از منابع عربی هم معرفی شده است.

فرهنگ، مجموعة پیچیده‌ای شامل معارف، معتقدات، هنرها، صنایع، فنون، اخلاق، قوانین، سنن وخلاصه، همة عادات، رفتار و ضوابطی است که فرد به عنوان عضو جامعه، از اجتماع خود فرامی‌گیرد. در مفهوم‌شناسی جاهلیت در قرآن و نهج‌البلاغه، به تقابل جهل با عقل و حلم رهنمون می‌شویم. عقل مفهوم جامعی است که شامل علم و دانش، فهم و تعقل امور و عمل به اوامر الهی، حسنات و نیکی‌ها می‌شود. در مقابل، جهل صفت فضیلت‌سوزی است که علم و دانش، فهم و عمل به دستورهای الهی را یکسره نابود می‌کند. جاهلیت محدود به برهه‌ای از زمان نیست و به همین دلیل، قرآن آن را به «اولی» و «اُخری» تقسیم نموده‌است. امیر مؤمنان(ع) نکات متعددی را دربارة ویژگی‌های عصر جاهلی فرموده‌اند که می‌توان آن‌ها را به دو محور کلی تقسیم نمود: نکاتی دربارة فرهنگ دینیِ آن عصر، و نکاتی دربارة فرهنگ اجتماعی آن. مقالة حاضر با روش تحلیلی‌ـ توصیفی هر یک از دو قِسم فوق را با شش مؤلفه به بحث می‌نشیند.

صلح از موضوعات مطرح در جوامع انسانی به ویژه عصر حاضر‌‌‌‌ می‌باشد. اصول برقراری صلح در ابعاد مختلف همواره مورد توجه پژوهشگران حوزه جامعه‌‌‌‌‌شناسی بوده و سازمان‌‌‌‌های مختلف جهانی به ارائه این مبانی پرداخته اند. این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی مهم‌‌‌‌‌‌ترین مبانی و روش‌‌‌‌های ایجاد صلح فرهنگی در نهج‌البلاغه پرداخته و‌‌‌‌ می‌تواند الگوی مناسبی برای فعالان این حوزه باشد. بر اساس یافته‌‌‌‌های پژوهش حاضر امیر المومنین (ع) چهار مبنا و اصل عملی ارائه فرموده و بر اساس هر مبنا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌،‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ روش‌‌‌‌‌‌‌هایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ توصیه نموده است. مبنای اول «اصل عقلانیت» است و روش‌‌‌‌های مبتنی بر آن: انتقادپذیری؛ مشورت؛ مقابله با تعصب؛ و‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مقابله با نادانی. دومین مبنا «اصل کرامت انسانی» است که روش‌‌‌‌های عدم استبداد و زورگویی؛ عدم شتاب در هنگام خشم؛ موعظه ورفع موانع پندپذیری؛ توجه دادن به حسن عاقبت؛ نکوهش قتل نفس؛ مدارا کردن همراه با قاطعیت؛ رعایت پیمان الهی میان مومنان؛‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نکوهش مکر ونیرنگ؛ پرهیز از دشنام دادن؛ نکوهش بزرگ‌طلبی؛ و عدم آزاررسانی حتی نسبت به مشرکان بر این مبنا تحقق‌‌‌‌ می‌یابد. بر اساس «اصل مشارکت» که سومین مبناست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌،‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ روش‌‌‌‌های شرکت در ادای حقوق یکدیگر؛ همدلی و توجه به آثار مثبت آن؛‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ایجاد حس مسئولیت؛ و آگاهی از امور ستمدیدگان استوار است. مبنای چهارم «اصل تعامل» است که روش‌‌‌‌های رابطه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مسالمت‌آمیز با مردم؛ دوری از شایعه و هشدار نسبت به ‌‌‌‌‌‌‌تأثیرپذیری از شایعه‌‌‌‌‌‌‌‌ها؛ و حسن ظن به دیگران مطرح شده است.

مستشرقان در تحقیقات خود در بحث مکی و مدنی، بعد از شناخت آیات و سور مکی و مدنی، آن‌ها را به چهار و شش دوره طبقه‌بندی کردند؛ بعد از آن، برای هر دوره، خصوصیاتی را معین نمودند. شیوه‌ی کار مستشرقان، هم در تاریخ‌گذاری قرآن و هم در طبقه‌بندی آیات و سور مکی و مدنی و هم در تعیین خصوصیات برای هر طبقه، عمدتا بر مبنای سبک و اسلوب آیات، محتوا و مضمون و سیره پیامبر(ص) است. هریک از آن‌ها از یک روش خاص پیروی می‌کنند؛ برخی در شناخت مکی و مدنی، محتوا و مضمون آیات و سور را مبنا قرار داده، برخی سبک و اسلوب و برخی نیز سیره و شخصیت پیامبر(ص) را ملاک کار خود قرار داده‌اند. به همین رو، ترتیب هایی را از سوره های قرآن عرضه کرده اند که با ترتیب روائی بسیار اختلاف دارند؛ حتی میان خود آن ترتیب‌ها بسیار اختلاف وجود دارد. استفاده نکردن از روایات ترتیب نزول، مراجعه به روایات ضعیف و غیر معتبر، داشتن پیش‌فرض نادرست مانند بشری بودن قرآن، تاثیر پذیری قرآن از فرهنگ عرب جاهلی و کتب اهل کتاب از مشکلات اساسی آن‌ها در تحقیقات مکی و مدنی است.پروژه‌ی حاضر در سه فصل تنظیم شده است. در فصل اول مباحث نظری و مقدماتی مکی و مدنی در سه بخش پرداخته شده است؛ سپس در فصل دوم نظرات ده تن از مستشرقان را به تفصیل در این خصوص نقد و بررسی کردیم، در فصل سوم هم، نقد کلی تحقیقات مستشرقان در سه بخش، نقد خاستگاه، نقد روش‌ها و پیامد‌های تحقیقات مستشرقان بحث و بررسی شده است. شیوه‌ی تحقیق حاضر بصورت کتابخانه‌ای و مراجعه به منابع لاتین و منابع فارسی بود.