جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بررسی روش‌های مورد استفادۀ قرآن‌پژوهان غیر مسلمان یا به اصطلاح مستشرقانِ قرآن‌پژوه، از جدیدترین موضوعات درخور توجه در مطالعات قرآنی است. در این تحقیق تلاش شده تا برخی از مهم‌ترین روش‌های قرآن‌پژوهی مستشرقان، هرچند به صورت مختصر، کشف، تبیین و تحلیل شود. روش‌های قرآن‌پژوهی مستشرقان، ضمن تأثیرپذیری از پارادایم‌های فکری ـ علمیِ رایج در غرب و نقد کتاب مقدس، متنوع است که مهم‌ترین آن‌ها، یعنی روش نقد متنی و روش نقد ادبی، از زیر روش‌های نقد تاریخی به معنای عام آن، روش نقد پدیدارشناسانه و روش نقد تطبیقی مدّنظر این تحقیق است. برونداد آن نیز این بوده که این روش‌ها غالباً همان نگاه عهدینی را بدون توجه به تفاوت‌های ماهوی و زمینه‌ای قرآنِ وحیانی با متون عهدینِ تحریف‌شده، به قرآن کریم داشته‌اند و قرآن را به مثابۀ متنی بشری تلقی کرده و روش‌های سازگار با جهان‌بینی مادی و خاصِ متون بشری را بر آن تحمیل کرده‌اند.

مفهوم تمدن در اندیشه غربی فقط شاخص‌های مادی مانند: صنعت، فنّاوری، نظم، قانون بهداشت مانند آن است، اما مکتب اسلام علاوه بر شاخص‌های مادی دارای شاخص‌های معنوی و فرهنگی است مانند: هدفمندی زندگی، ایمان به اسلام و معاد، فضائل اخلاقی انسانی، عدالت، محبت، انفاق، ایثار و احکام اجتماعی، سیاسی اقتصادی و .... . از منظر قرآن کریم جوامعی که به این شاخص‌ها ملتزم باشند پایدار و سیر تکامل و سعادت را پیش خواهند گرفت و هر جامعه‌ای که بر این شاخص‌ها پشت پا بزند به‌صورت طبیعی محکوم‌به شکست و سقوط خواهد بود. این رساله علاوه بر استخراج شاخص‌های معنوی و فرهنگی تمدن اسلامی از آیات قرآن کریم به شاخص‌های سنجش آفات تمدن از نگاه قرآن پرداخته است. در این رساله از روش‌ استنطاقی به کار گرفته و موضوعات مختلف آن به قرآن عرضه شده و پاسخ خود را از آن گرفته است. و همچنین از بررسی و تحلیل مفهومی استفاده‌شده از معیارهای شاخص سازی، شاخص‌های مثبت و منفی از قرآن استخراج‌شده است. شاخص‌ها بر اساس رفتارهای انسان در قرآن بیان‌شده، به دو دسته مثبت و منفی تقسیم‌شده است. رفتارهای مثبت از انسان‌ها مؤمن و رفتارهای منفی از افراد غیر مؤمن بروز می‌کند. یافته‌های که از این پژوهش به‌دست‌آمده است می‌توان آن‌ها را این‌گونه ذکر کرد: قوانین عموم (سنت‌های الهی) به دو بخش تقسیم‌شده است: (1)- «قوانین تکامل و حیات تمدنی جوامع» به این معنا که هر جامعه لازم و ضروری است که بر اساس این قوانین عمل کند تا اینکه رشد و تکامل یابد و اگر جامعه‌ای این قوانین را پشت پا زند و به آن عمل نکند از بین خواهد رفت. (2)- «قوانین سقوط تمدنی جوامع» که لازم و ضروری است جامعه از این قوانین پرهیز کند تا اینکه از سقوط و انقراض نجات پیدا کند. قرآن کریم با در نظر گرفتن جامعه انسانی و رشد و شکوفایی آن، «شاخص‌های سنجش ابعاد معنوی و فرهنگی تمدن» را موردتوجه جدی جوامع قرار داده است. چراکه بعد مادی از تمدن فقط قسمتی از نعمت خداوند متعال است که با بعد معنوی، آن را تکمیل کرده است. قرآن کریم در مورد ابعاد مختلف جامعه ازجمله فرهنگی، سیاسی و اجتماعی شاخص‌های سنجش آسیب‌های تمدنی را مطرح کرده است که هر جامعه‌ای باید این شاخص‌ها را در نظر بگیرد وارد این چهارچوب معین‌شده قرآنی نشود، چون جامعه ازلحاظ تمدنی آسیب‌پذیر می‌گردد و این جامعه را از دیدگاه قرآن جامعه متمدن و پیشرفته گفته نمی‌شود، چراکه جامعه به سمت‌وسوی سقوط و انحطاط حرکت می‌کند.

در دوران معاصر، از سویی، شاهد انتشار انبوهی از دیدگاه‌ها و آرای مستشرقان درباره دین مبین اسلام و معارف متعالی قرآن کریم، در سرتاسر جهان هستیم و از سوی دیگر، ضرورت نقد و بررسی آنها و پاسخ‌گویی به شبهات طرح‌شده در این آثار، مورد اتفاق اندیشمندان متعهد مسلمان است. این رساله بر آن است که ضمن ارایه تعریف روشنی از جریان قرآن‌پژوهی مستشرقانِ ایالات متحده آمریکا، با تاکید بر پیدایش و سیر تطور، حوزه‌ها، رویکردها، مبانی و روش‌های قرآن‌پژوهیِ این حوزه، نخست موجبات شناسایی دقیق و صحیح آنها را فراهم ساخته و در مرحله بعد زمینه نقد و بررسی تفصیلی این جریان و پدیده را نیز مهیا سازد. به سخن دیگر، این رساله با استفاده از روش توصیفی، تحلیلی و انتقادی، به دنبال توصیف، تحلیل و آسیب‌شناسیِ پدیده قرآن‌پژوهی در میان قرآن‌پژوهان غیرمسلمانِ ایالات متحده آمریکا است که چنین پژوهشی، در واقع، نخستین گام در این حوزه و تلاشی جدید در باب قرآن‌پژوهیِ حوزه جغرافیاییِ آمریکا، در عرصه بین‌المللی محسوب می‌شود. وجود جریان‌های گوناگون قرآن‌پژوهی در ایالات متحده، سبب توجه آنها به گستره وسیعی از موضوعات قرآنی شده که در این رساله، در سه حوزه کلیِ علوم قرآنی، معارف قرآنی و مباحث تفسیری تبیین شده است که البته هر یک از آنها دارای زیرشاخه‌هایی نیز هستند. این جریان‌ها ضمن تأثیرپذیری از پارادایم‌های فکری- علمیِ رایج در غرب، دارای رویکردهای متفاوتی در زمینه اسلام‌شناسی و قرآن‌پژوهی هستند که بحث تأثیرپذیری از این پارادایم‌ها در مبانی و روش‌های قرآن‌پژوهی مستشرقان نیز مشهود است. سه رویکرد اصلی مستشرقان به منابع اسلامی، به طور عام، و قرآن کریم، به طور خاص، مورد توجه این رساله بوده که عبارتند از: رویکرد توصیفی یا سنتی، رویکرد شک‌گرایانه و رویکرد انتقادی- علمی که این رویکرد سوم از آنِ جریانی میانه‌روست که نه دیدگاه اسلامی را کامل پذیراست و نه آن شکاکیت افراطیِ شک‌گرایان را می‌پذیرد و ظاهراً در حال حاضر رویکرد غالب محسوب می‌شود. مهم‌ترین مبانی قرآن‌پژوهیِ مستشرقان آمریکایی عبارتند از: عدم وحیانیت قرآن، عدم رسالت الهی پیامبر اکرم (ص)، اختصاص داشتن اسلام و قرآن به قومی خاص، عدم اعتبار روایت اسلامی درباره تاریخ اسلام و قرآن و .... روش‌های اصلی و فراگیرِ قرآن‌پژوهیِ مستشرقان آمریکایی نیز عبارتند از: روش نقد تاریخی که در حوزه نقد عهدینی رشد کرده و گستره وسیعی از نقدها مانند نقد متنی، نقد شکلی، نقد زبان‌شناختی، نقد ادبی را شامل می‌شود؛ روش پدیدارشناسی؛ و روش تطبیق و مقایسه که کاربست این روش‌ها در میان قرآن‌پژوهان آمریکایی منتج به خلق آثار مهمی شده است. از مهم‌ترین نتایج و دست‌آوردهای علمی رساله حاضر این است که مستشرقان با مسلّم انگاشتن درستیِ رویکردها و مبانیِ سازگار با جهان‌بینی مادی و سکولار خود، اقدام به اخذ روش‌هایی می‌کنند که در راستای تامین اهداف رویکردها و مبانی یادشده‌اند. به همین دلیل شاهد کاربست روش‌هایی در نقد منابع اسلامی، به ویژه قرآن کریم، هستیم که در فضایی مادی‌نگر، برای نقد سنت عهدینی، آزموده شده و درستیِ آنها نیز به مجامع علمیِ غرب قبولانده شده‌اند. در این رساله، رویکردها، مبانی و روش‌های قرآن‌پژوهی مستشرقان آمریکا، هرچند به‌طور کلی و به اختصار، مورد تبیین، تحلیل و بررسی قرار گرفته‌اند تا گامی نو در این حوزه و سرآغازی برای ورود دیگر پژوهش‌گران در این زمینه نیازمند توجه جدی باشد.

فصاحت و بلاغت از مهم‌ترین جنبه‌های اعجاز قرآن است که موجب حسن پذیرش مردمان در قرون متمادی از عصر نزول تاکنون بوده است. مقصود از فصاحت که گاهی وصفی برای کلمه، و گاه برای کلام دانسته می‌شود، عبارت است از خالی بودن کلام از حروف و کلمات ثقیل، نامانوس و ناموزون و همچنین تعبیرات نفرت انگیز و رکیک و پیچیده و گنگ و مبهم. ومراد از بلاغت عبارت است از کلامی که افزون بر ویژگی فصاحت، با حال و مقام مخاطب یا مخاطبان، مطابقت و هماهنگی داشته باشد. هدف از نگارش این رساله، تأکید بر وحیانی بودن قرآن و دفاع از حریم قرآن در مقابل شبهاتی است که خاورشناسان به اهداف گوناگون علیه این کتاب منزل ربوبی، درباره فصاحت و بلاغت قرآن مطرح کردند. رساله حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با رویکرد انتقادی درصدد است، اساسی‌ترین شبهات مستشرقان را درباره فصاحت قرآن مانند: اشکالات صرفی و نحوی در قرآن، گویا نبودن کلام الهی، وقوع واژگان بیگانه در قرآن و تکرار غیر مفید؛ و بلاغت قرآن مانند: ناپیوستگی و پراکندگی قرآن، جملات ناتمام و الفاظ زائد در قرآن بیان کرده است و نظریات آنان را با پاسخ‌های متقن رد نموده است. ره‌آورد این پژوهش نشان می‌دهد که قرآن از اوج فصاحت و بلاغت برخوردار است و شبهات مستشرقان در این زمینه ناشی از اهداف مطالعات و مبانی فکری و انگاره‌های ذهنی کاملاً متفاوت و متغایر مستشرقان از مطالعات اسلامی مانند: بشری دانستن قرآن، تأثیرپذیری قرآن از محیط، تأثیرپذیری قرآن از فرهنگ زمانه است. از این‌رو، روش‌شناسی آنان در زمینه مطالعات قرآنی به سبب رویکرد سطحی و کم‌دقتی؛ غرض‌ورزی و پندارگرایی، اشتباه در فهم و تفسیر قرآن و عدم اطلاع از زبان عربی و دانش فصاحت و بلاغت و البته عدم مراجعه به همه منابع اسلامی به ویژه شیعه، دقیق نبوده است به همین سبب، شبهات آنان در موارد زیادی، نه تنها مشکل آن‌چنانی بر بلاغت و فصاحت قرآن وارد نمی‌سازد، بلکه دلالت روشنی بر اصالت و اعجاز بیانی قرآن است.

در برخی آیات قرآن، هدایت و ضلالت بشر به خداوند نسبت داده شده است و از سوی دیگر، انسان دارای اراده و اختیار است و هدایت و ضلالت او به‌دست خودش اتفاق می افتد. هدف این مقاله، بررسی این تناقض ظاهری و امکان جمع بین این دو نسبت است. سوال اصلی این است که: نسبت دادن هدایت و ضلات هم به انسان و هم به خداوند سبحان چکونه قابل تبیین است؟ بحث هدایت و اضلال الاهی از آن جهت اهمیت دارد که شبهه معروف جبر در هدایت و ضلالت را حل می‌کند، چرا که ظاهر اضلال و هدایت الاهی این است که انسان اختیاری در گمراه شدن خود نداشته و خداوند افراد را مجبور به پیمودن راه درست یا نادرست می‌نماید. این پژوهش از نوع تحلیل محتواست و با بررسی آیات و روایات مرتبط و مراجعه به منابع موجود و تفاسیر قرآن انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که هدایت و اضلال الاهی دو نوع است: ابتدایی و جزایی؛ و هیچ‌یک از این دو نوع منافاتی با اختیار انسان ندارد چرا که یا قابل استناد به خداوند نیست و یا اگر هست، اختیار انسان را سلب نمی‌کند. هم‌چنین هدایت ابتدایی (به معنای نشان دادن راه کمال و سعادت به انسان) و هدایت جزایی ( به عنوان نتیجه بهره گیری اختیاری انسان از اسباب هدایت ابتدایی خداوند) و نیز اضلال جزایی ( به عنوان نتیجه سوء اختیار خود انسان)، در عین این که این سه قسم قابل استناد به خداوند است منافاتی هم با اختیار انسان ندارند. اما اضلال ابتدایی قابل استناد به خداوند نیست.

در این نوشتار، نخست معنای واژه «استشراق» بررسی و تعریف خاص آن ـ اسلام‌شناسی غیرمسلمانان ـ بیان شده و سپس تاریخچه شرق‌شناسی و شش مرحله آن به کاوش گذاشته شده است که از آغاز روابط سیاسی شرق و غرب و رقابت تمدن‌های آن‌ها شروع می‌شود و در ادامه، آشنایی غربی‌ها با اسلام و نقدنویسی انفرادی علیه آن، ترجمه قرآن، دفاع کلیسا و جنگ‌های صلیبی و انتقال علوم و تمدن اسلامی به غرب به بحث گذاشته شده است. (تذکر: چهار مرحله دیگر شرق‌شناسی در مقاله بعدی بررسی می‌شود.)