جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سخنرانی های قابل توجهی که هگل در دهه 1820 در برلین ایراد کرد، فضای فکری هیجان انگیزی را ایجاد کرد که برای دهه ها ادامه داشت. از دهه 1830، بسیاری از دانشجویان به برلین هجوم آوردند تا با افرادی که با هگل تحصیل کرده بودند، مطالعه کنند، و هر دو شاگردان اصلی او، مانند فوئرباخ و بائر، و کسانی که بعداً وارد شدند، از جمله کی یرکگور، انگلس، باکونین و مارکس، به پیشروی قرن نوزدهم تبدیل شدند. متفکران مطالعه پانورامیک جان استوارت از تأثیر عمیق هگل بر قرن نوزدهم به نوبه خود نشان می دهد که آن قرن چه کمکی به تاریخ گسترده تر فلسفه کرده است. این نشان می‌دهد که چگونه مفاهیم هگل از «بیگانگی» و «بازشناسی» به موتیف‌های اصلی تفکر عصر تبدیل شدند. چگونه این مفاهیم به حوزه‌های دیگر - مانند مذهب، سیاست، ادبیات و نمایشنامه سرایت کرد. و چگونه آنها یک پدیده فرهنگی را چنان غنی و فراگیر ایجاد کردند که واقعاً می توان آن را "قرن هگل" نامید. خواندن این کتاب برای مورخان اندیشه و همچنین فلسفه ضروری است.

ترجمه ماشینی : مطالعه پیشگامانه جان استوارت یک ارزیابی مجدد عمده از رابطه پیچیده بین فلسفه های کی یرکگور و هگل است. اگرچه دیدگاه استاندارد در مورد این موضوع این است که کی یرکگور خود را آشکارا ضد هگلی تعریف کرده است (و فلسفه هگل را با تحقیر می نگریست)، جان استوارت نشان می دهد که انتقاد کی یرکگور به طور خاص متوجه هگل نبود، بلکه در واقع متوجه برخی هگلیان دانمارکی معاصر بود.

ترجمه ماشینی : تاریخ فلسفه قاره ای اغلب به عنوان دو مکتب اصلی در نظر گرفته می شود: ایده آلیسم آلمانی و پدیدارشناسی/اگزیستانسیالیسم. این دو مکتب اغلب در کنار هم قرار می گیرند تا تفاوت های رادیکال ادعایی آنها را برجسته کنند. یک دیدگاه رایج وجود دارد که یک گسست ناگهانی در قرن نوزدهم اتفاق افتاد که منجر به رد تحقیرآمیز ایده‌آلیسم در تمام اشکال آن شد. این گسست اغلب در گذار از هگل به کی یرکگور است. بنابراین تاریخ فلسفه در نیمه اول قرن نوزدهم به عنوان تقابلی بزرگ بین نظام عقل گرایانه بیش از حد هگل و نقدهای ویرانگر فلسفه هستی کی یرکگور به آن خوانده می شود. هدف این اثر تضعیف این دیدگاه رایج در مورد گسست رادیکال بین ایده آلیسم و اگزیستانسیالیسم با استفاده از یک سری مطالعات دقیق در قسمت های خاص تفکر اروپایی است. در کل، این کتاب نشان دهنده تلاش مهمی برای نشان دادن سایه طولانی کانت و هگل بر تاریخ بعدی فلسفه اروپایی است.

ترجمه ماشینی: تردیدی وجود ندارد که اکثر متفکرانی که معمولاً با سنت اگزیستانسیالیستی در ارتباط هستند، صرف نظر از آموزه های واقعی شان، به نوعی تحت تأثیر نوشته های کی یرکگور بوده اند. این تأثیر آنقدر زیاد است که می توان به انصاف بیان کرد که جنبش اگزیستانسیالیستی مسئول پیشرفت عمده در استقبال بین المللی کی یرکگور بود که در قرن بیستم اتفاق افتاد. در نوشته‌های کی‌یرکگور می‌توان مجموعه‌ای غنی از مفاهیمی مانند اضطراب، ناامیدی، آزادی، گناه، جمعیت، و بیماری را یافت که همگی در ادبیات اگزیستانسیالیستی به عنوان موتیف‌های استاندارد تبدیل شدند. سارتر نقش مهمی در تقدیس کردن کی یرکگور به عنوان یکی از پیشروان اگزیستانسیالیسم ایفا کرد. با این حال، پژوهشگران اخیر به استفاده ایدئولوژیک او از کی یرکگارد توجه کرده است. در واقع، به نظر می رسید که سارتر از کی یرکگور برای اهداف خود سوء استفاده می کند و سوء ظن به ارائه نادرست و تحریف، مفسران اخیر را بر آن داشته است تا به گذشته برگردند و رابطه پیچیده بین کی یرکگور و متفکران اگزیستانسیالیست را مورد بررسی قرار دهند. مقالات این جلد شامل چهره هایی از سنت های اگزیستانسیالیسم فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و روسی است. آنها استفاده غنی و متنوع از کی یرکگور توسط این متفکران متأخر را بررسی می کنند و مهمتر از همه، نقش ادعا شده او را در این جنبش روشنفکری معروف تحلیل انتقادی می کنند.