جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله اي است در بيان مختصر اصول اعتقادي اماميه. بر فراز رساله در نسخه نام آن «اعتقاد شهيد» نوشته شده و در الذريعه (2/239) آغاز رساله اعتقاد شهيد اول «اشهد كم علي معاشر المومنين » نگاشته شده كه با آغاز رساله حاضر تفاوت دارد. در تطبيق نسخه با رساله «اعتقاديه» شهيد اول معرفي شده در فهرست الفبايي كتب خطي كتابخانه آستان قدس (13/59) با آغاز «بسمله و هو حسبي و كفي اشهد ان لا اله الا الله» ضمن تاييد صحت انتساب رساله حاضر به شهيد، معلوم شد آغاز رساله «اعتقاديه» در نسخه ها متفاوت است. «حبيب الله عظيمي» اين رساله در مقدمه غاية المراد چاپ دفتر تبليغات ص 155-158 نشر يافته براي توضيح بيشتر در مورد اين رساله به آنجا مراجعه شود (علي زاده) اين رساله كوچك در مجله كتابداري (شماره 11:) با تحقيق آقاي در گاهي به چاپ رسيده است. اول و آخر نسخه حاضر با منقول در ذريعه (2: 229) و با نسخه دانشگاه (ش 2525) متفاوت است. (عبدالحسين حائري) رساله فشرده و گوتاهي است دربيان اعتقادات شيعه اماميه. اين رساله درمقدمه غاية المراد في شرح كت الارشادـ چاپ دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، 1414ق ـ صفحه 155-158به چاپ رسيده است «صدرائي خوئي» بسيار موجز و اندكي هم استدلالي و براي تاريخ كلام شيعي و تحول اين مذهب بسيار سودمند است (محمد تقي دانش پژوه) رساله اي است درباره اعتقادات شيعه. كاتب در بالاي نسخه آن را به علامه حلي نسبت داده است اما متن نسخه خالي از تكرار و تشويش نيست. (عبدالحسين حائري) شايد از ابن فهد حلي باشد. رساله ايست اعتقاديه. نام كتاب از كاتب نسخه است. «ملك) رساله فشرده اعتقادي است كه بسيار مختصر به اصول ضروريه اعتقادي شيعه پرداخته است. نسبت آن به علامه حلي يقيني نيست و حتي برخي آن را ابن فهد حلي دانسته اند. نام رساله نيز برگزيده است نه نام اصلي آن. رساله كوتاهي است در اعتقادات مذهب اماميه كه خود مولف در برخي آثار خويش از آن به العقيدة الكافية نام برده است متن اين رساله موجز در ضمن رسائل الشهيد الاول (155-157) و الشهيد الاول: حياته و آثاره (186/188) به چاپ رسيده است. رساله بسيار كوتاهي است در بيان اعتقادات شيعه. (سيد محمود مرعشي) رساله كوتاهي است در عقايد اماميه كه مولف در بيان آنها از صيغه متكلم وحده استفاده نموده است. آغاز كتاب: اشهدكم يا معاشر المؤمنين اني اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشريك له الها واحدا احدا فردا صمدا وترا حيا قيوما دائما ابدا لم يتخذ صاحبة و لا ولدا ... انجام كتاب: هذا اعتقادي و عليه احيا و عليه اموت و عليه ابعث ان شاءالله. و صنفه معتقده محمد بن مكي و هو يشهد ان معتقده و العامل به ناج من عذاب النار فائز برضي الجبار اذا هو وافي عليه الي نزول الحافرة و اول ايام الاخرة. . الحمد لله حمد الشاكرين وصلي الله علي سيدنا محمد و آله الطيبين الطاهرين [الذريعة 2/229 رقم 899 و 15/306؛ مدرسه فيضيه 2/162 و 2/162؛ كتابخانه ملي 12/524 و 17/348؛ كتابخانه ملك 5/378؛ مجلس شورا 15/158 و 23/86؛ دانشگاه تهران 9/1324؛ نشريه 4/447؛ كتابخانه ملك 9/82؛ عكسي مرعشي 3/426 و 3/657 و36/152 و 35/174؛ الشهيد الأول حياته و آثاره 184-188؛ معجم التراث الكلامي 1/399-400؛ رسائل الشهيد الاول: 157/153؛ الشهيد الاول، حياته و آثاره: 184-188. ] شرح و حواشي: شرح العقيدة الكافية = شرح الإعتقادية للشهيد الأول ملا ابوالحسن (-)

از شيخ عبدالقادر مهاجر كردستاني. برادر كاتب نسخه. [فهرست آستان قدس 11/355؛ رايانه آستان قدس]

در اصول عقايد از توحيد، نبوت، معاد، عدل و امامت. در يك مقدمه و پنج اصل و خاتمه اي. تأليف در 1316هـ به نام مظفرالدين شاه و صدراعظم او ميرزا علي اصغرخان. اين كتاب در 1317هـ چاپ سنگي شده است. (حافظيان، ابوالفضل) [شورا 44/168]

در ديباچه گويد: «غرض اصلي از ترتيب اين نامه نامي كه مشتمل بر عقايد قدسيه طايفه اسلاميه است، توسل است بدان مر دريافت عاطفت بي نهايت حضرت با رفعت صاحب عالي مقدار و وزير كبير سامي وقار ... خان اعظم اكرم عادل خان خلد الله تعالي دولته ... » (نوشاهي، عارف) [گنجينه مفتي فارسي-ف 402]

اين منظومه شرح كتاب «الفقه الاكبر» ابوحنيفه، نعمان بن ثابت كوفي مي باشد (سيد محمود مرعشي) [مرعشي 40/678؛ كشف الظنون2/1287 (جهت الفقه الاكبر)؛ آغازنامه4/214؛ فهرست نسخه هيا خطي تركي همين كتابخانه1/291؛ هدية العارفين1/201؛ الاعلام1/294؛ معجم المؤلفين2/232؛ فهرس المطبوعات التركية العثمانية التي اقتنتها دارالكتب القومية ... 1/69؛ فهرست المخطوطات التركية العثمانية التي افتنتها دار الكتب القومية ... 3/51 و 4/176؛ فهرست نسخ خطي كتابخانه ملي2/466] شرح و حواشي: شرح منظومة العقائد = شرح نظم اللآلي توقادي، احمد بن احمد (-12)

در سه باب: ايمان بخدا، ايمان به فرشتگان و كتابها و پيغمبران، مسائل اعتقادي بر موجب كتاب و سنت و اجماع امت و از روي راي ورويه و تدبير. (ش 9626 - منزوي 992 - نشريه 709: 5-معجم المولفين 73: 8-تاشكند 753: 8-افغانستان 171) در مدارس در مطبع مظهر العجائب در 1286 در 264 ص به خط نستعليق سنگي با حواشي «قوله» در هامش چاپ شده است (فيلم ش 3334) و در هند در 1288 سنگي (مشار 2793). (محمد تقي دانش پژوه) در اعتقادات است از آنچه واجب است از شناختن پروردگار عالم و قدم و علم او تا ميرسد به جواب چند مسأله بدعت معتزله و مساله روح (در نسخه) (ش 8022-فيلمها 115: 2 و 125). (محمد تقي دانش پژوه) گويا در 685 بنام سلطان اتابك ابوبكر سعد زنكي (623-658) در سه فصل. به نام اتابك ابوبكر بن سعد زنگي سلغري (623-658ق) و وليعهد وي ابوشجاع سعد، در 3 «باب» و هر باب در 10 «فصل»: باب يكم در ايمان به خدا، دوم: در ايمان به فرشتگان و كتابها و پيامبران و پس از مرگ، سوم: در ديگر مسايل اعتقادي. ده فصل باب اول: فصل 1- در معني لفظ تصديق، 2- آنچه واجب است از شناخت آفريدگار، 3- آفريدگار قديم است و پاينده و بي همتا، 4- اثبات صفات حق، 5- علم اسماء و صفات حق، 6- مراتب صفات و اقسام مشكلات و متشابهات، 7- كلام خدا نا آفريده است، 8- رؤيت خدا، 9- قضا و قدر، ارادت، مشيت، 10- رستاخيز. «منزوي، احمد» مؤلف اين كتاب را در اعتقادات و اصول نوشته است و خود مي گويد: « ... و همت علماء زمانه از ارشاد و تنبيه انسان كه واجب مسلماني و حق نصيحت است قاصر و فتنه هاي بي اندازه از قبل اهل هوا و اصحاب شبهات و داعيان ضلالت به ضعفاء امت محيط ديد، در خاطر آمد كه معتقدي ساخته شود به پارسي مشتمل بر بيان آنچه درين زمان طالبان حق را به بيان آن حاجت افتد». شهاب الدين پس از تصنيف اين كتاب آن را «به پادشاهي فقيه صالحه ملوك و سلاطين اسلام ... . سلطان اتابكيان فارس ابوبكر بن سعد (زنگي) » تقديم كرده است. اين كتاب در سه باب، و هر باب در 10 فصل تنظيم شده است: باب اول: در ايمان به خداي عز و جل؛ باب دوم: در ايمان به فرشتگان و كتابها و پيغمبران؛ باب سيوم: در ديگر مسائل اعتقادي بر موجب كتاب و سنت و اجماع امت. (سيد محمد تقي حسيني) الفه في زمن آتابك ابوبكر بن سعيد بن زنكي الصالقوري مؤلف، اين كتاب را در اعتقادات و اصول در سه باب، و هر باب در ده فصل تاليف كرده است: باب اول: در ايمان به خداي عز و جل، باب دوم: درايمان به فرشتگان و كتابها و پيغمبران، باب سوم: در ديگر مسائل اعتقادي بر موجب كتاب و سنت و اجماع امت. در 4آ: (كتاب المعتمد في المعتقد من تصانيف الامام المغفور، مفتي الفريقين شهاب المله و الدين فضل الله بن عبدالله بن التورپشتي -رحمه الله تعالي و رضوانه عليه. (سيد محمد تقي حسيني) آغاز كتاب: قال مولانا الصدر الاعظم الامام ... شهاب الحق و الدين ... ابوعبدالله فضل الله ... التوران پشتي ... انا نحمدك حمدا يليق بكبريائك ... حمد و ثناء خداوندي را كه حمد او را نسزد ... [دانشگاه تهران 17/9 و 17/439؛ فيلم دانشگاه 2/115 و 2/125؛ نشريه 5/709 و 9/106 و 10/261؛ فهرستواره منزوي 6/236]