جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در اينكه همه رنجها از خداوند نيست و خداوند سموم و عقاقير مفيده هر دو را آفريده است و تناول باختيار ماست، و بدينگونه گوشه اي از مسئله جبر و اختيار را مورد گفتگو قرار داده است آغاز كتاب: رساله در مسئله معضله ايضاله. مسئله معضلة. نتوان گفت كه جميع امراض و الام از حضرت حقست چه اوست كه خالق اشياء ضاره و ايجاد عقاقير و اغذيه و اشربه متخالفة الخواص كرده است انجام كتاب: و ليكن مضرت نكند الابتكصر، گويند در درجه دومست و اگر مضرت كند و ليكن هلاك نكند الابتكثير، گويند دردرجه سوم است و اگر هلاك كند در درجه چهارم است [مجلس شورا 15/332 با عنوان «مسدله معضله» و ناشناس؛ فهرستواره منزوي 6/124]

شرحي است از محمد بن احمد خواجگي شيرازي در سال 952 بر باب حادي عشر علامه حلي (648-726) نوشته است. «اردلان» [فهرست آستان قدس 1/141؛ الهيات تهران ص 317]

شرح فارسي بر باب حادي عشر است كه به سال 1346 قمري مطابق 1306 شمسي به رشته تحرير در آمده است. شارح در بين مطالب خواجه نصيرالدين طوسي را جد يازدهم خود معرفي مي نمايد و از اثر خود به نامهاي علم الأديان و كلمه جامعه نام مي برد؛ ليكن نام مؤلف را در منابع موجود نيافتيم. (سيد محمود مرعشي نجفي) [مرعشي 42/316]

اين رساله نيز به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و در قم چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) شرحي است بر حديث مشهور «من مات و هو لايعرف اام زمانه» كه در آن مؤلف قائل شده است كه وجود امام در هر عصري لازم و در اين زمان حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه مي باشد. (اشكوري، جعفر) مشتمل بر چهار رساله در موضع غيبت: 1-سائلي مي پرسد: آيا حديث «من مات و و هو لا يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية» از جهت سند صحيح است يا خير؟ در صورت صحت، شناخت امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف با غيبت چگونه سازگار است؟ ايشان پس از تاييد صحت خبر مي گويد: شناخت امام (ع) با غيبت هيچ منافات ندارد که شخص هم غايب و هم شناخته شده باشد، مثل پيغمبران که براي همه قابل ديدن نبودند، اما شناخت آنان ميسر بود، پس مسئله غيبت نيز چنين است. آغاز: بسمله. الحمدلله و صلوته علي عباده الذين اصطفي سأل سائل فقال اخبروني عما روي عن النبي صلي الله عليه و آله انجام: و هذا ما لا بذهب اليه مسلم و لاملي فيعلم بذلک بطلان ما ظنه الخصوم 2-الغيبة: شيخ در مجلس يکي از روسا حضور داشته است، صاحب مجلس مي گويد: شيعيان روايتي از حضرت صادق (ع) نقل مي کنند که تعداد اصحاب امام (ع) به شمار اهل بدر برسد امام ظهور مي کند، چرا ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف ظاهر نمي شوند و حال اين که شيعه از اين تعداد بيشتر است. رساله در پاسخ همين سوال مي باشد. آغاز: و بالله التوفيق مسأله اخري في الغيبة ... قال الشيخ المفيد رضي الله عنه حضرت مجلس رئيس من الروساء فجري کلام في الامام فانتهي الي القول في الغيبة انجام: وتنفيذ الاحکام لما بيناه من حالهم و وصفناه و هذا واضح و الله توفيق للصواب 3-الغيبة: در اين رساله شيخ به اين سوال مخالفان پاسخ مي دهد که پرسيدند: سبب غيبت امام چيست؟ اگر به واسطه دوران سخت امام است، بايد گفت که موقعيت پدران بزرگوارش سخت تر از وضع دوران اوست، پس چرا ايشان غيبت نداشتند؟ آغاز: بسمله و صلواته علي سيدنا محمد و آله الطاهرين سأل بعض المخالفين فقال ما السبب الموجب لاسستتار امام الزمان انجام: و استتاره و غيبته فلا نجد من ذلک. . والله المستعان 4-الغيبة: سائلي از شيخ پرسيده: دليل بر وجودامام غايب چيست در حالي که مردم در وجود ايشان اختلاف شديد دارند؟ شيخ به طور مستدل و قاطع به اين سوال پاسخ داده است. آغاز: بسمله. وصلي الله (علي) سيدنا محمد و آله و سلم مسألة سأل سايل للشيخ المفيد رضي الله عنه فقال ما الدليل علي وجود الامام انجام: فاذا سلم ذلک کانت الحجة لازمة في الغيبة [مرعشي و 32/530و 32/521 الذريعة: 16/80-81؛ موسسه آية الله بروجردي 2/272؛ عكسي مركز احياء 7/205؛ التراث العربي 3/295؛ معجم المطبوعات النجفية 159؛ رايانه آستان قدس]

پيرامون غيبت حضرت حجت عليه السلام از ديد كلامي و عقلي و رد بر آنانكه منكر غيبت آنحضرت مي باشند (سيد احمد اشكوري) پاسخ هفت سؤال است پيرامون وجود و غيبت حضرت امام زمان عليه السلام كه بروشي عقلي نگارش يافته است. اين سؤال و جوابها از كتاب « اعلام الوري » طبرسي جداشده است (سيد احمد اشكوري) رساله ايست كوتاه در مسئله غيبت امام زمان (ع) و پاسخ به شبهات پيرامون آن. با عناوين «فان قيل»، «قلنا و يا قيل له». مؤلف اين رساله را پس از كتاب الشافي في الامامة و المقنع في الغيبة نگاشته و بنابر نوشته كاتب در واقع تكمله و ذيل كتاب المقنع اوست. (سيد محمود مرعشي) رساله مختصري است پيرامون فيبت امام عصر (عج) و رد کساني که منکر غيبت آن حضرت هستند. آغاز كتاب: الحمدلله حمد مرتبط للنعم مستدفع للنقم. . فان المخالفين لنا في الاعتقاد يتوهمون صعوبة الكلام علينا في الغيبة و سهولته عليهم و ليس باول اعتقاد جهل اقتقدوه ... ان الغيبة فرع لاصول ان صحت فالكلام في الغيبة اسهل شيي و اوضحه اذ هي متوقفة عليها و ان كانت غير صحيحة فالكلام في الغيبة صعب غير ممكن ... انجام كتاب: و زوال الاسباب المانعة من اقامتها فاما و الحال ما ذكرناه فلا و هذه جملة مقنعة في الكلام في هذه المسألة و الله المستعان و به التوفيق. [مرعشي 18/53 و 32/761 الذريعة: 16/82 كه درآن اظهار شده اين كتاب در حاشيه تعليقه شيخ محمد كاظم خراساني به چاپ رسيده، مسائل المرتضي، بيروت، 1422 ه، 154-161؛ مجلس شورا 16/10و 16/299 و 36/266؛ فيلم دانشگاه 1/575؛ اهدائي به آستان قدس ص 293 و 373؛ نشريه 5/427؛ مرعشي 34/698؛ ريحانة الادب 4/183؛]

نام كتاب بر برگ آغاز نسخه، چنين آمده: معارضة للشيخ مع بعض رؤساء اهل السنة في الغيبة، اين رساله نيز به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و در قم چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) [مرعشي و 32/530و 32/522 الذريعة: 16/80-81]