جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شرح و بررسی نقش‌آفرینی قابل‌توجه شیعیان در ساختار قدرت عباسیان در سده پایانی این سلسله (از خلافت ناصر تا سقوط بغداد) و ارزیابی چگونگی سازگاری اندیشه سیاسی شیعه با شرایط جدید است. آن‌چه در این دوران حایز اهمیت است، راه‌یافتن شیعیان به‌عنوان بخشی از کارگزاران به ساختار قدرت بود که توانستند در ارکان مختلف حکومت، حضور پررنگی داشته باشند و تا زمان سقوط بغداد به دست مغول، این نقش‌آفرینی‌ها را ادامه دهند. این حضور، در چرخش قدرت به نفع تشیع و برهم‌زدن معادلات سیاسی به سود شیعیان تاثیر به‌سزایی داشت. به اعتقاد نویسنده، همکاری و نزدیکی ویژه‌ای که در میان ساختار و کارگزار در این زمان ایجاد شد، وابسته به علل و زمینه‌هایی است که ضرورت تبیین چرایی این جریان را ثابت می‌کند.

کتاب حاضر، در پی آنست تصویری جامع از وضعیت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شیعیان ترکیه به نمایش بگذارد. ابتدا موقعیت جغرافیایی، وضعیت تاریخی – سیاسی، جمعیت، ادیان و مذاهب، اقتصاد، وضعیت آموزش و فرهنگ ترکیه به صورت اجمالی معرفی شده است. سپس تاریخچه ورود اسلام و تشیع به ترکیه، شیعیان جعفری و علویان ترکیه، تأثیر انقلاب اسلامی بر شیعیان ترکیه و … بررسی شده است. در ادامه جمعیت شیعیان ترکیه و وضعیت اقتصادی، سیاسی، آموزش و فرهنگی آنان واکاوی شده است. در این اثر از یک سو به موقعیت جغرافیایی، وضعیت تاریخی – سیاسی، جمعیت، ادیان و مذاهب، اقتصاد، وضعیت آموزشی و فرهنگی ترکیه در یک نگاه می پردازد. و از سوی دیگر تاریخچه ورود اسلام و تشیع به ترکیه، مقایسه جوامع علوی و سنی نشین، طریقت ها، تأثیر انقلاب اسلامی بر شیعیان ترکیه، وضعیت سیاسی – اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و فرهنگی شیعیان ترکیه را مورد بحث و بررسی قرار می دهد.

شیعیان از دیرباز در بومهای مختلف جهان اسلام زندگی می‌کرده، و حلقه‌های درس و بحث علمی هم داشته‌اند. گاه این حلقه‌های درس در امتداد زمان توسعه می‌یافته، و به پایگیری زنجیره‌های استاد و شاگردی می‌انجامیده، و تعالیمی را پدید می‌آورده که نسل اندر نسل منتقل می‌شده است. بدین سان، حوزه‌هایی علمی پدید می‌آمده که گاه مدتی طولانی استمرار داشته، و مکاتبی متمایز و شاخص را در خود جای می‌داده است؛ مکاتبی که بسیارشان هم اکنون کمتر شناخته شده‌اند. برخی از این حوزه‌های علمی مشهور، و بر جریانهای فرهنگی جهان تشیع بسی اثرگذار بوده‌اند؛ آن سان که در بارۀ کوفه و قم چنین می‌توان گفت. به نظر می‌رسد جایگاه برجستۀ این قبیل حوزه‌ها سبب شده است عالمان نسلهای بعد و نیز، محققان معاصر در تحلیلهای خویش از تاریخ علوم و معارف شیعی، کمتر به حوزه‌های دیگر توجه کنند و کارکرد آنها را بجویند. بناست که در این مطالعه، با مروری بر مهمترین بومهای شیعه‌نشین در جهان اسلام، حوزه‌های فرعی و کم شناختۀ فرهنگ شیعی، گرایشهای فکری غالب در هر یک، و شخصیتهای اثرگذار در هر بوم را بازشناسیم. این کوشش، مدخلی خواهد بود برای شناخت مکاتب فکری کم شناختۀ شیعی، امتداد تاریخی هر یک، و البته آموزه‌های متمایزی که هر یک داشته‌اند.

کتاب حاضر نگاهی مختصر به سیر تحولی تاریخ شیعه در نواحی ساحلی شام و کوهستانهای غربی آن دارد . این نوشتار پیرامون موضوعات مختلفی بحث می‌کند که عبارتند از : آشنایی با حدود سرزمین شام و جغرافیای طبیعی آن ـ اساس نامگذاری شیعه و نامهای دیگر آنها ـ دوره‌های تاریخی شیعیان در شام ـ معرفی برخی شخصیتهای شیعه و تالیفات آنها و تاسیس انجمنهای خیریه اسلامی جعفری مناطق ساحلی سوریه

کتاب «تاریخ سرّی امامت» تصویری واضح و تا حدی کامل از دولت پنهانی ارائه می‌دهد که پنج نفر از ائمه علیهم السلام به صورت متوالی به تاسیس و رهبری آن همت گماشتند و به یُمن این دولت پنهان، بنای تشیع را به صورت یک بنای فاخر انسانیِ قوی و کامل بازسازی کردند که با شکل قبلی آن اختلاف ریشه‌ای داشت. و بدین ترتیب آن را در مسیر زنجیره‌ای از تکاملاتی قرار دادند که حلقه‌ای پس از حلقه‌ای می‌آمد که تا هم‌اکنون هم از برکات آن برخورداریم. غیبت و فقدان این تصویر در نوشته‌های مورخان یا شبه مورخان، از عجایب روزگار است. چراکه اطلاعات و مواد آن در ده‌ها منبع و مصدر به شکل‌های مختلف پراکنده است. در حقیقت ویژگی ممتاز این کتاب، ترکیب هوشمندانه‌ و فنی داده‌های پراکنده‌ی تاریخی است که منجر به جوشش چشمه‌ی جدیدی از تاریخ شده است. فهم رویکرد برخی از ائمه به این اسلوب عملیاتی و پیروزی شگفت‌انگیز در آن، مستلزم تغییر آن تصویر برجای مانده از سیره‌ی آنان در اکثر کتاب‌های سیره است که از ایشان افرادی آرام و سر به زیر و منفعل و صبور در برابر تدابیر سلطه ی حاکمه ارائه می‌دهند که ائمه را تبعید یا زندانی و یا حصر خانگی می‌کردند، در حالیکه تصویر واقعی از ایشان، طبق اسناد تاریخی، تصویر رهبران فعال و خستگی‌ناپذیری هست که در نهایت حفاظت و رازداری و انضباط، شیعیان و پیروانشان را وارد فعالیت سازمان‌یافته‌ای کردند تا جبران نبود حاکمیت عادله برایشان باشد.