جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بررسی مبانی انسان شناسی برخی از فلاسفه پست مدرن و اهداف تربیتی مترتب بر آن، موضوع های اصلی مقاله حاضر را تشکیل می دهد که در این خصوص، ابتدا مفروضات انسان شناسی برخی از نمایندگان اصلی این مکتب مانند مارتین هایدگر، فردریش نیچه، میشل فوکو، ریچارد رورتی و ژان فرانسوا لیوتار در باره چیستی انسان، چگونگی مسوولیت انسان، انسان زمینی یا انسان مابعدالطبیعی، انسان محصول گفتمان، طبیعت تاریخی انسان و انسان و نیروهای اجتماعی و سیاسی بررسی شده است و در پایان ضمن اشاره به این مطلب که بیشتر فلاسفه مورد نظر، نیل به انسان برتر را غایت اساسی نظام تربیتی می دانند، که هدفی زمینی و فاقد رویکردهای معنوی به انسان و هدف زندگی اوست. از طرفی دیگر، این هدف نمی تواند به عنوان هدف یک نظام تربیتی در نظر گرفته شود، بلکه صرفا این هدف به طور فردی قابل دستیابی است، زیرا عملا هیچ برنامه ریز یا مربی در یک نظام تربیتی قادر به فرا رفتن از گفتمان زمانه و ارائه آنها به دانش آموزان نیست و این وظیفه صرفا نوعی فعالیت خودجوش از سوی فرد است. در مجموع می توان عدم توجه به اهداف معنوی زندگی انسان وجود تناقض میان اهداف و لوازم تربیتی وجود ابهام و نسبی گرایی در بیان اهداف تربیتی و عدم پذیرش دیگری به عنوان هدایتگر جریان تربیت را به عنوان مهم ترین انتقادهای وارده بر دیدگاه های فلاسفه پست مدرن درباره اهداف تعلیم و تربیت برشمرد.

قران کتابی است که هدایت انسان ها به سوی کمال، مهم ترین رسالت ان محسوب می شود . انسان برای سیر به سمت کمال و سعادت خویش، باید در همه ابعاد رشد کند. قران، برنامه سعادت انسان را در ابعاد و حوزه های عقاید، احکام، آداب و اخلاق مطرح نموده است . این رساله به بررسی حوزه ی اخلاق و نکات و آموزه های اخلاقی مطرح شده در جزء بیست و چهارم قرآن کریم پرداخته است. هدفی که این رساله به دنبال آن می باشد، معرفت افزایی مخاطب در زمینه مفاهیم اخلاقی و اخلاق نظری است تا با چراغ معرفت بتواند در زمینه عمل به این آموزه ها دچار سرگردانی یا انحراف نگردد. نتایج حاصل از این رساله به صورت جزء جزء قابل طرح است و در ذیل هریک از آموزه ها، مورد اشاره قرار گرفته است. این رساله در چهار فصل تنظیم شده است که شامل کلیات تحقیق، ادبیات تحقیق، روش تحقیق و نتیجه گیری می باشد. متن اصلی در فصل دوم قرار دارد که شامل چهار بخش است، که فضایل و رذایل اخلاقی مطرح شده در جزء بیست و چهارم را در حوزه فردی و اجتماعی مورد بررسی قرار می دهد.

قران کریم به همراه سنت اهل بیت ، منابع معتبر معارف اسلامی و مبانی احکامشریعت هستند. ازاین رو ریشهی تعالیم حکیمانه اسلام را، ابتدا باید در قرآن کریم جستجو کردو استفاده از تبیین اهل بیت » سنت « و روش دسترسی به این تعالیم، مراجعه به  درباره آیاتتفسیر « قرآن کریم است. بدین جهت، یکی از کهنترین و ریشهدارترین شیوهی تفسیر قرآن، روشاست » روایی . در این نوع از تفسیر، مفاد و مفاهیم آیات از طریق روایات منقول از معصومین تبیین میشود. عالمان و اندیشمدان اسلامی، در طول تاریخ تفسیر قرآن کریم، روایاتتفسیری معصومین  را در آثار خویش گردآوری کردهاند، که امروزه، حاصل تلاش علمی وتحقیقی این گروه، به صورت کتابهای مدون روایی در دسترس همگان قرار گرفته است.در این تحقیق با محور قرار دادن روایات تفسیری معصومین  از تفاسیر روایی )شیعه(چون: تفسیر قمی، البرهان ، نورالثقلین و کنزالدقائق در خصوص آیات سورهی مبارکهی نور بهتبیین نوع گونههای روایات تفسیری و آموزههای آن پرداخته شده که با بررسی گونهشناسیروایات تفسیری این سوره، ایضاح مفهومی و ترسیم فضای نزول بیشترین گونه و آموزههای تربیتیو اخلاقی همچنین آموزهی اجتماعی از بیشترین آموزه برخوردار است.کلید واژگان: سورهی نور، روایت تفسیری، گونهشناسی روایات، آموزهها.