جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «آشو اوریشا» پیشنهاد می‌کند که اشیاء اطراف و اقلامی که اوریشا سانتریا را پوشانده‌اند (همچنین به عنوان دین لوکومی یا اوریشا شناخته می‌شود) زنجیره‌ای از دال‌ها را تشکیل می‌دهند که به هسته الهیاتی و فلسفی دین گره خورده‌اند. این نمایش بر نمایش های داخلی که فداییان برای خدایان خود به طور روزانه حفظ می کنند، نمایش های محراب (تاج و تخت) ساخته شده توسط جانبازان برای سالگرد آغاز به کار کشیشی، و بدن مبتکر جدید (ایاوو) تمرکز دارد. . این اثر راه‌هایی را دنبال می‌کند که در آن مفاهیم الهیاتی از آفریقا در قاره آمریکا بازتعریف و بازتفسیر می‌شوند تا یک سیستم مفهومی سازگار در محیطی جدید حفظ شود. از ترکیبی از مشاهدات شرکت کننده، مصاحبه های فردی و مستندات عکاسی استفاده می کند. این شامل 13 عکس از محراب و لباس است. تمرکز این کار به سه بخش اصلی تقسیم شده است. فصل 3 به محراب ها به عنوان یک کل نگاه می کند تا روش هایی را ببیند که ایده های آفریقایی پیش از استعمار، کوباهای مستعمره و آمریکایی های معاصر در مورد نحوه ارائه و نزدیک شدن به مقدسات در این نمایش ها گنجانده شده است. فصل 4 به بخش هایی از نمایشگرهای اختصاص داده شده به شش اریشا اصلی (اوباتالا، شانگو، یمایا، اوشون، اوگون و الگوا) می پردازد و پیشنهاد می کند که رنگ یک سیستم نشانه شناختی اولیه را تشکیل می دهد. تجزیه و تحلیل نمادهای رنگی به تجزیه و تحلیل سایر اشیاء موجود در این نمایشگرها کمک می کند. فصل 5 این تحلیل نشانه‌شناختی را بسط می‌دهد تا تجربه آغاز و دوره پایانی طولانی مدت iyawoage را شامل شود. مانند نمایشگرهای محراب، iyawo تجسم Orisha است و بنابراین به عنوان یک مکان مقدس متحرک عمل می کند. ساخت شخصیت یااوو و قواعد پیرامون ایاووآو به طرز مثمر ثمری مورد بازجویی قرار می گیرند تا مفاهیم الهیات و فلسفی اضافی را توضیح دهند. مسائل مربوط به لباس های متقابل جنسیتی و وضعیت متقابل، روش هایی را برجسته می کند که لباس به عنوان یک سیستم نمادین برای حفظ ایده های یوروبا در مورد روابط مقدس تجسم یافته در ایاوو عمل می کند. فصل ششم این کار را با بحث در مورد جایگاه اصطلاحات اسپانیایی و تصویرسازی کاتولیک در سیستم نشانه‌شناسی به پایان می‌رساند و به طور خلاصه به روش‌هایی که در آن نمایش‌های مذهبی به‌عنوان ابزارهای یادگاری کار می‌کنند بحث می‌کند.

ترجمه ماشینی : در پایان نامه راه هایی برای تشخیص، نوشتن و تجزیه و تحلیل قراردادها و مقاصد برای نیروهای گفتاری افعال گفتاری و معانی، حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها با هدف پیشنهاد جایگزین هایی برای آنچه دوبله شده است در نظر گرفته شده است. معنا نسبی گرایی استدلال می‌شود که پارادایم اجرای صریح مصلحت نیست، زیرا نیازی به در نظر گرفتن مدل تطابق بین محتوا و نیرو در یک بیان نیست، و شک و تردیدی که دریدا در مورد امکان و هدف نوشتن چنین قراردادهایی آشکار می‌کند، به طور همبستگی به چالش کشیده می‌شود. . (بحث درباره استدلال های مربوطه برای نوشتن حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها در معناشناسی شرطی صدق، بیشتر فصل اول را اشغال می کند، و موضوعاتی را که با بحث درباره کنش های گفتاری مندرج در مقدمه، و در فصل های II-IV به اشتراک گذاشته شده است، توسعه می دهد. دریدا در مطالعه‌اش درباره استفاده از عبارات نمایه‌ای یا برهانی که در رابطه با معناشناسی فرگه و پدیدارشناسی هوسرلی در بخش‌های 2 و 3 فصل اول در نظر گرفته شده است، استدلال‌های کیفی مشابهی را مطرح می‌کند. تز اصلی ارائه شده، هم یک بحث ماهوی و هم یک نکته متافلسفی مرتبط را بیان می کند: اولاً، مشکلات مقاصد غیرقابل تعیین و قراردادهای غیراشباع قابل حل است، و منشأ کار دریدا (و رورتی)، یعنی. شکست غرض در میانجیگری یا جهت دهی ارتباط، خودآگاهی و معنا، توسط نظریه ارائه شده به چالش کشیده می شود، نظریه ای که در نکته دوم، تمایز رورتی را بین «دانش عینی» فلسفه سیستماتیک سنتی (معنای) نشان می دهد. و گفتمان کمتر ممتاز (فلسفه «تربیت کننده» یا «تاریخ شناس»). دریدا انکار می‌کند که معانی داده شده به واژه «ارتباط» و تضمین کاربرد استعاری برای تعاریف در معناشناسی، نشانه‌شناسی و گفت‌وگوهای «واقعی» یا «ژستایی» را می‌توان با تعاریف یا قراردادهای پیشینی حل و فصل کرد. او استدلال می‌کند که اجماع لازم برای هدایت هر یک از این قراردادهای ارتباطی، هرگز نمی‌توان یافت، یا به‌طور غیرقابل جبرانی استعاری باقی می‌ماند، به‌عنوان بسط ناقص و نامشروع پارادایم قاعده یا قانونی که هرگز نمی‌توان به آن دست یافت. دریدا ادامه می‌دهد که این را می‌توان در شکل‌دهی مجدد کنش‌های گفتاری در ساخت‌های نمایه‌ای، نمایشی و کمی، در بیگانگی از قصد گویندگان ناشی از ظهور در بافت‌های نقل‌قولی، و در تحمل عدم صداقت، شرایطی که همه جا حاضر می‌شوند، مشاهده کرد. موقعیت‌های گفتاری «ایده‌آل» که با نوشتن قابل تحمل است. دریدا می پرسد که چگونه نوشتن و ارتباط ممکن است با این مشکلات مقابله کند، و یک نکته مرتبط، چگونه می توان مقاصد در نوشتار و ارتباطات را از گزارش های آنها در فرمول های متعارف (نمایش صریح عملی) خواند. تأثیر نسبی‌سازی به بافت‌های غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی برای دریدا ناقص ساختن همه قراردادها و مقاصد انگیزشی برای سخنان و اشارات است، زیرا آنها به‌طور همیشگی به ساختارهایی متصل می‌شوند که نمی‌توانند آنها را توضیح دهند، و به آواز خواندن مقاصد به طور غیرقابل حلی پیچیده تر از آنهایی هستند که برای آنها نوشته شده است. استدلال‌های فصل‌های II تا IV روش‌هایی را که گریس، استراوسون، مک‌داول، سرل و لوئیس به این مشکلات پرداخته‌اند، بررسی می‌کنند و نتیجه‌گیری می‌شود که قراردادها و مقاصد عبارات و اشارات را می‌توان از طریق قراردادهای لوئیس، بدون پیش‌فرض نوشت. هر استانداردی که آنها باید با آن مطابقت داشته باشند، و بدون نسبی‌سازی اجتناب‌ناپذیر با زمینه‌های تحت اللفظی و غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی. (باید گفت که توجه کافی به دلایل دریدا مبنی بر این که صریح نمایشی مصداق بیانیه ای با نیروی غیرکلامی است، نشده است).

ترجمه ماشینی : پنهان بودن الهی این ایده است که خداوند به نوعی پنهان یا مبهم است. این پایان نامه به استدلال J.L. Schellenberg بر اساس غیبت الهی و عقل انسانی علیه وجود خدا پاسخ می دهد. شلنبرگ استدلال می کند که اگر خدای کاملاً دوست داشتنی وجود داشته باشد، ما انتظار نداریم که چنین بی اعتقادی گسترده ای به وجود خدا پیدا کنیم. با توجه به میزان بی اعتقادی معقول در جهان، شلنبرگ استدلال می کند که یک اگنوستیک باید به این نتیجه برسد که خدا وجود ندارد نه اینکه نتیجه بگیرد که خدا پنهان است. استدلال شلنبرگ سه مقدمه عمده دارد: (1) اگر خدایی وجود داشته باشد، او کاملاً محبت می کند. (2) اگر خدای کاملاً محبت آمیز وجود داشته باشد، بی ایمانی منطقی رخ نمی دهد. (3) بی اعتقادی معقول رخ می دهد. من پاسخی خداباورانه به استدلال از غیبت الهی ارائه می‌دهم تا پاسخی معقول به اگنوستیک ارائه کنم که مانع از نتیجه‌گیری الحادی شود. برای غلبه بر شواهد اولیه برای استدلال شلنبرگ، در تلاش برای کاهش نیروی شواهد فرض سوم شلنبرگ، ابتدا میزان عدم اعتقاد منطقی را زیر سوال می برم. این با بررسی دفاع‌های احتمالی برای به چالش کشیدن فرض دوم دنبال می‌شود که اگر خدای کاملاً دوست‌داشتنی وجود داشته باشد، بی‌ایمان معقول رخ نمی‌دهد. دفاع‌های اختیاری در نظر گرفته می‌شوند، اما نتیجه می‌گیرم که به عنوان پاسخی به چالشی که شلنبرگ ایجاد کرده کافی نیست. در عوض، من استدلال می‌کنم که خداباوری شک‌گرا دفاعی است که می‌تواند در ممانعت از اینکه یک اگنوستیک لزوماً از نظر معرفتی به این نتیجه برسد که خدا وجود ندارد، موفق باشد. در نهایت، من دفاع دومی را با انگیزه مفاهیمی از پل ک. موزر توسعه می‌دهم که به نظر من امیدوارکننده‌ترین پاسخ به استدلال شلنبرگ از غیبت الهی است. با ارائه شواهد برای خدا در زمینه ای جدید، به این نتیجه رسیدم که چالشی که شلنبرگ ایجاد کرده است را می توان با ارائه دفاعی که نشان می دهد خدا، با انگیزه عشق الهی، ممکن است به نوعی پنهان شود تا به بی ایمانی معقول اجازه دهد. حداقل برای مدتی رخ دهد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه بحثی است درباره مفهوم «الحاقیه» تئودور آدورنو. در مقابل امانوئل کانت که مدعی بود کنش آزاد و اخلاقی تنها دلیل محض بودن عقل محض است، آدورنو معتقد است که برای انجام عمل یک انگیزه فیزیکی لازم است. این پایان نامه با بحث درباره فلسفه کانت در فصل اول آغاز می شود و در فصل دوم به بحث درباره الحاقیه می پردازد. در فصل سوم، جایگاه ضمیمه در فلسفه اخلاق آدورنو را مورد بحث قرار می دهم. از آنجایی که همیشه یک جزء فیزیکی در کنش دخیل است، آدورنو معتقد است که برخی از اقدامات با انگیزه مادی می توانند از نظر اخلاقی خوب باشند. به طور خاص، این پاسخ تکانشی به رنج و درد فیزیکی است که آدورنو معتقد است از نظر اخلاقی خوب است، زیرا، همانطور که پیشنهاد می‌کنم، تنها با چنین واکنشی است که می‌توان از تکرار هولوکاست جلوگیری کرد.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه من کاوشی در مفهوم «برهان» در منطق غیررسمی ارائه می کنم. من کار را به سه حوزه اصلی تقسیم کرده ام: پیشایندهای تاریخی منطق دانان غیررسمی، گروه منطق دانان غیررسمی ویندزور، و تحولات اخیر در منطق غیررسمی و مفهوم «استدلال». استدلال در منطق غیر رسمی

ترجمه ماشینی : در این مقاله، من استدلال خواهم کرد که فرمول‌بندی تئوری بازشناسی اکسل هونت می‌تواند چیز ارزشمندی را به متافیزیک روش‌های ناهمگون وجودی برونو لاتور اضافه کند، زیرا شرحی از آنچه افراد را به مشارکت مستمر در الگوهای تثبیت‌شده تعامل برمی‌انگیزد ارائه می‌کند و در نتیجه آن را تشویق می‌کند. ثبات جمعی من ادعا می‌کنم که شیوه‌های ناهمگون وجود، یا الگوهای تعامل، به یک معنا، در فرد یکپارچه هستند، به این معنا که نه تنها آنها، حداقل تا حدی، واقعیت را برای نسل‌هایی که در آنها اجتماعی شده‌اند، تشکیل می‌دهند، بلکه مشارکت در این رفتارهای نهادینه شده را تشکیل می‌دهند. همچنین چیزی است که احساس یک فرد از خود را تشکیل می دهد. من استدلال خواهم کرد که هم‌سازمانی جامعه و احساس خود که از الگوهای شناخت ناشی می‌شود، می‌تواند توضیحی برای ثبات، از نظر تداوم اعمال نهادینه‌شده، و وحدت، از لحاظ این معنا ارائه دهد که آن اعمال یک معنادار را تشکیل می‌دهند. ، کل یکپارچه، که در حساب Latour وجود ندارد. ادعای من این است که می توان این کار را به گونه ای انجام داد که با متافیزیک کلی لاتور سازگار باشد. با توجه به اینکه بخشی از پروژه در «تحقیق در شیوه‌های هستی» شامل محاسبه تجربه واقعی مدرن‌ها و در عین حال ردیابی قطع ارتباط با نظریه است، مهم است که تجربه ثبات و وحدت همانطور که در بالا توضیح داده شد در متافیزیک او قرار گیرد. من با پیش‌زمینه‌ای در مورد پروژه لاتور شروع می‌کنم تا مسائل مربوط به نظریه مدرن را که او به دنبال آن است و همچنین راه‌حل ارائه‌شده توسط شیوه‌های هستی را قبل از اینکه به چارچوب‌بندی آنچه در این گزارش گم شده است، بفهمم. سپس حس خود را که از فرآیندهای شناسایی بر اساس روایت اکسل هانت ناشی می شود، در نظر خواهم گرفت. سپس من در مورد سودمندی روایت‌های اصلی در صورتی که در قالب جهان‌های نمادین که توسط برگر و لاکمان توضیح داده شده است یا سیستم‌های نمادی که توسط کلیفورد گیرتز توضیح داده شده است، درک شوند و نقش آن‌ها را در فرآیندهای بازشناسی در نظر بگیرم. در نهایت، توضیح خواهم داد که چگونه فرآیند هم‌سازمانی خود و جامعه و مکانیسم شناسایی با پروژه کلی لاتور مطابقت دارد.

ترجمه ماشینی : در حالی که اخلاق مسیحی معمولاً به عنوان مدلی از اخلاق دئونتولوژیک تلقی می شود، بر اساس رعایت قوانین مطلق، تجدید این رشته در نیمه دوم سال قرن بیستم بسیاری از الهی‌دانان اخلاق کاتولیک رومی را به این نتیجه رساند که غایت‌شناسی باید در ارزیابی اخلاقی مسیحی اولویت داشته باشد. این پایان نامه به دنبال دفاع است از نظر فلسفی این بینش برخی از الهی‌دانان اخلاق پیشرو رویزیونیست با توجه به مدل من برای درک غایت شناختی - دئونتولوژیک بر اساس این تمایز، بیشتر نظریه‌های اخلاقی هنجاری، سبک‌های غایت‌شناختی و دین‌شناختی را ترکیب می‌کنند و اولویت را به یک جهت بر دیگری اختصاص دهید. در حالی که تجدیدنظرطلبان ادعا می کنند اخلاق کاتولیک زمانی به ریشه های خود وفادار است که اولویت را به غایت شناسی، یعنی پاپ، می دهد.

ترجمه ماشینی : چارلز ویلیامز (1886-1945) یک الهی دان انگلیسی بود که دو ایده اصلی الهیات را توسعه داد، ایده "تبادل" یا "عشق جایگزین" و "دیدگاه بئاتریسی". این دو جنبه از آنچه ویلیامز آن را «الهیات رمانتیک» نامید، تشکیل دادند. این ایده‌ها مجزا هستند اما مکمل یکدیگرند، زیرا هر دو از فرض ویلیامز درباره واقعیت تجسم سرچشمه می‌گیرند. ویلیامز با ارائه تعریف خاص خود به دنبال بازسازی ایده رمانتیسم بود: ادراک الهی آنگونه که در موجود است و از طریق اشیاء مخلوق می درخشد. از نظر ویلیامز، معنای تجسم دقیقاً همین حضور الهی در نظم مخلوق و دستیابی به خداوند از طریق موجودات و مخلوقات است که بدین ترتیب به مکاشفه های تجسم تبدیل می شوند. از آنجایی که ویلیامز تجسم را واقعیت سازنده واقعیت انسانی (یعنی رستگار شده) می‌داند، معتقد است که انسان‌ها به معنای واقعی کلمه از طریق معنای اسرارآمیز به اعضای مسیح و اعضای یکدیگر تبدیل شده‌اند. این به اعمالی که از طرف دیگران انجام می دهیم اثربخشی عمیقی می بخشد. این توصیف مختصری از مفهوم رادیکالی است که ویلیامز آن را «عشق جایگزین» نامیده است - مفهومی که او بیشتر به آن شهرت دارد و منتقدان بیشترین توجه را به آن معطوف کرده‌اند. پایان نامه من یکی از معدود مطالعاتی است که بر مفهوم دوم ویلیامز متمرکز شده است، "لحظه بیاتریسی" یا "دیدگاه بئاتریک" (که به نام بئاتریس محبوب دانته نامگذاری شده است). از نظر ویلیامز، بینش بئاتریک عشق جنسی است که برای معشوق در یک شخص خاص تجسم یافته است، که بدین ترتیب به مکاشفه یا مکان تجسم تبدیل می شود. می توان با خلق و خوی نسبت به این نوع مکاشفه تمایل داشت، اما برای کسانی که چنین نیستند، توضیح جامعی از این ایده ارائه کرده ام. سپس عبارات مربوطه از آثار الهیات ویلیامز را ترکیب می کنم، تلاش او برای احیای الهیات عشق جنسی و اصرار او بر این که ایده او توسعه مشروع اصل تجسم است، که کلیسا اغلب توسط آن خیانت کرده است را به طور عمیق مورد بررسی و نقد قرار می دهم. کاهش ارزش بدن و تمایلات جنسی من همچنین معیارهای ویلیامز را برای تمایز بین واقعی و نادرست یا شبه رمانتیسیسم بررسی می‌کنم و این احتمال را در نظر می‌گیرم که ستایش رمانتیک همیشه نباید در محتوای جنسی رخ دهد. من نتیجه می‌گیرم که شکایت ویلیامز در مورد نگرش تاریخی کلیسا نسبت به جسد نجات‌یافته موجه است و او یک جایگزین معتبر ارائه کرده است. پس از اعلام برخی معیارها که به ما کمک می کند اصالت یک بینش دینی را ارزیابی کنیم. من نتیجه می‌گیرم که ستایش Beatrician همانطور که ویلیامز توسعه می‌دهد این معیارها را برآورده می‌کند. در نهایت، من نتیجه می‌گیرم که می‌توان دید بئاتریسی را بدون احساس منطقی مجبور به پذیرش توضیح الهیات مسیحی تجربه کرد، اگرچه هنوز باید با بررسی ویلیامز عشق بئاتریسی را تحسین کرد و از آن سود برد.

ترجمه ماشینی : این تحقیق پیشنهاد می کند یک هستی شناسی در Mircea Eliade موضوعیت بندی شود. اشاره می کند که هستی شناسی مرکز اندیشه و کار نویسنده است. هنگام تجزیه و تحلیل a الیاده می‌گوید که سوژه دینی، بیش از آنکه وجود داشته باشد، جهان را به لحاظ هستی‌شناختی از تجربه با امر مقدس و تجربه اسطوره‌ها بنا می‌کند. هستی شناسی باستانی وقایع اولیه را تشریفات می بخشد و به زندگی معنا می بخشد، در حالی که هستی شناسی مدرن هر نوع تعالی و تقدس را انکار می کند. الیاده هستی شناسی دینی را پیشنهاد می کند که به انسان گرایی جدید برای حل بحران های وجودی مدرن اشاره می کند. این تحلیل هستی شناسی در الیاده مبتنی بر روش پدیدارشناسی و هرمنوتیک است. این مطالعه در سه مرحله انجام می‌شود: ابتدا به جست‌وجوی رویدادهایی می‌پردازیم که هستی‌شناسی را در زندگی و آثار الیاده آغاز کرده‌اند، روش تحقیق او را تحلیل می‌کنیم و هستی‌شناسی را معرفی می‌کنیم. ثانیاً، رویکردی کلی به موضوعاتی مانند کار شده توسط الیاده، اسطوره، نماد، هستی و هستی صورت‌بندی می‌شود که یک هستی‌شناسی باستانی و مدرن ارائه می‌کند. و در نهایت بر اساس مطالب ارائه شده، به تحلیلی از جهان متشکل از تجلی امر قدسی و امکانات هستی شناسی دینی برای پست مدرنیته بپردازیم. امیدوارم که نتیجه بازتابی باشد که امکان درک بهتر تحقیقات الیاده و همچنین که به عنوان مرجع و پایه ای برای مطالعات آینده در مورد الیاده، هرمنوتیک جدید و مسئله مذهبی بودن عمل می کند.