جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در مقدمه کتاب، علاوه بر بیان و توضیح جایگاه حدیث غدیر در عالم اسلام، به کسانی که پیرامون این واقعه عظیم، دست به نگارش برده و یا به طرق مختلف، آن را روایت کرده و یا به تواتر و صحت آن تصریح نموده‌اند، اشاره شده و در پایان، توضیحاتی پیرامون کتاب، ارائه گردیده است. مورخان آورده‌اند که چون رسول‌الله(صلی الله علیه و آله) به سال دهم هجری آهنگ حج‌گزاری کرد، مردمان بسیاری در مدینه گرد آمدند که در حج‌گزاری به ایشان اقتدا کنند. در آن حج جاودانه و به هنگام بازگشت در جایگاهی به نام غدیر خم، رسول‌الله(صلی الله علیه و آله) خطبه‌ای بس عظیم ایراد کردند و در ضمن آن امیرالمومنین علیه السلام را از پس چندین و چند بار تصریح بر ولایت در پیش دید انبوهی از مؤمنان بازگشته از حج‌گزاری، به ولایت نصب کردند. نویسنده کتاب، معتقد است خطبه غدیر بی‌گمان از متواترات بوده و بر این واقع صادق، کسان بسیاری تصریح کرده‌اند. خطبه بس طولانی‌، پرنکته و سرشار از معارف بوده است. «حدیث ثقلین» و جمله «من كنت مولاه…» از جمله بخش‌های این خطبه سرنوشت‌ساز است و شگفتا که مصادر حدیثی مکتب خلفا از کهن‌ترین روزگاران به نقل گسترده آن همت نگماشته‌اند و جز نقل‌هایی پراکنده از آن را نیاورده‌اند. گونه مفصل خطبه غدیر، در مجموعه‌ای از منابع شیعی به نقل از حضرت امام باقر‌(علیه السلام) و زید بن ارقم و حذیفة بن یمان آمده است. نقل‌های این منابع اندک اختلافی دارند؛ ازاین‌روی برخی از فاضلان به تنظیم و تنسیق نقل‌های مختلف پرداخته و متنی منقح و کامل از مجموعه نقل‌های یادشده به دست داده‌اند. از جمله در کتاب حاضر، به این نکته اشاره شده است که رسول‌الله(صلی الله علیه و آله) به هنگام ایراد خطبه، مکرر مردمان را مخاطب قرار داده (معاشر الناس) و با تکرار جملات می‌کوشیده است که مخاطبان، آن را به‌درستی بشنوند و به خاطر بسپرند. انس بن مالک می‌گوید: پیامبر هر کلمه را سه بار تکرار کرده است تا مردمان در آن بیندیشند. در ضمن خطبه نیز فرموده‌اند: این آخرین جایگاهی است که بدین‌سان و با این ویژگی‌ها من برای شما سخن می‌گویم، پس بشنوید‌، تن دهید، اطاعت کنید و بر حق گردن نهید و... این خطبه را یکجا و به‌گونه کامل، منابع مکتب خلفا گزارش نکرده‌اند، اما بر این نکته باید تأکید کرد که تمام فقرات خطبه در مصادر معتمد و کهن اهل سنت با اسانید بسیار گزارش و ثبت و ضبط شده است. این حقیقت ارجمند به‌گونه‌ای بس شایسته در اثر حاضر نشان داده شده است. نویسنده در این کتاب ابتدا از آخرین حج رسول‌الله(صلی الله علیه و آله) به‌اجمال سخن گفته است و از تجمع عظیم مردمان در آن حج یاد کرده و آنگاه از سخنرانی آن بزرگوار در غدیر خم و چگونگی‌های آن سخن گفته است. سپس به جایگاه حدیث غدیر پرداخته و از کسانی یاد کرده است که آن (حدیث شریف) را با اسانید بسیار در مجموعه‌هایی مفرد رقم زده، سامان داده و گزارش کرده‌اند. سپس از تواتر حدیث سخن گفته و از تصریح و تأکید بسیاری از محدثان‌، مورخان و عالمان اهل سنت بر تواتر آن و بالاخره از کسانی یاد کرده است که چون حقیقت را ‌‌نیافته‌اند «ره افسانه زده» و کوشیده‌اند که حدیث غدیر را یا از جمله «اخبار آحاد» تلقی کنند و یا از جمله احادیث موضوعه. مؤلف طعن عالمان اهل سنت را بر این‌گونه کسان گزارش کرده و نشان داده است که این‌گونه سخن بی‌پایه چیزی نیست که حتی بر عالمان مکتب خلفا نیز پوشیده مانده باشد. آنگاه از این واقع اسف‌انگیز یاد کرده است که مصادر اهل سنت خطبه غدیر را به‌تفصیل و یکجا گزارش نکرده‌اند و بدین‌سان از احقاق حق تن زده و در کتمان حق کوشیده‌اند. ازاین‌روی مؤلف با توجه به این حق‌ستیزی محدثان و مؤلفان کوشیده است که گونه تفصیلی نقل منابع شیعی را از خطبه غدیر با مراجعه به منابع اهل سنت تثبیت کند و نشان دهد که تمام فقرات آن با اسانید بسیار و منابع فراوان با عین الفاظ و یا مضمون یکسان آمده است. مؤلف ابتدا متن خطبه را بدان گونه که یاد کردیم، یکجا نقل کرده است و آنگاه خطبه را در صد بخش آورده و در ذیل نقل‌های کوتاه، به‌تفصیل، نصوصی را که به عین کلمات و یا مضمون همگون، نقل آن فقرات را استوار می‌دارد، با تکیه بر منابع بسیار، عرضه کرده است؛ به‌مثل رسول‌الله‌(صلی الله علیه و آله) پس از ستایش بلیغی از خداوند تبارک و تعالی فرموده‌اند: خداوند به من امر کرده است که در این مجتمع عظیم، ولایت علوی را ابلاغ کنم و حراست و نگهبانی از من را تضمین کرده است و جبرئیل برای این جهت آیه «يا أيها الرسول بلغ ما أنزل إليك من ربك…» را، که ولایت علوی است، بر من فروخوانده است و... مؤلف پس از نقل این بخش از ابن مسعود آورده است‌: «يا أيها الرسول بلغ ما أنزل إليك من ربّك [أن علياً مولی المؤمنين]». از ابی‌سعید خدری نیز آورده است: «نزلت هذه الآية (يا أيها الرسول بلّغ ما أنزل إليك) علی رسول‌الله(ص) يوم غدير خم في علي بن أبي‌طالب. بدین‌سان وی تمام بخش‌های خطبه را مستند ساخته و استوار گردانیده و بر اساس منابع اهل سنت تثبیت کرده است. آنگاه یادآوری می‌کند‌: در روایاتی چند، بخش‌های بسیاری از محتوای خطبه غدیر آمده است؛ از جمله در حدیث «‌مناشده» که امیرالمومنین علیه السلام در روز شورای کذائی آن را ایراد کرده‌اند و حدیث «العشره» ابن عباس، که در آن از ده فضیلت امیرالمومنین علیه السلام با مردمانی سخن گفته و با فراز آوردن این فضایل، بر غاصبان خلافت حق و نادیده‌انگاران حق خلافت طعن زده است‌. کلام بلند ابی‌ بن کعب را نیز نقل می‌کند که پس از آنکه ابوبکر در جایگاه خلافت خطبه خواند، به‌پا خاست و حق خلافت و خلافت حق را فریاد کرد و بخشی از فضایل مولی را فراز آورد و بر اینکه کسانی این همه را فراموش یا وانمود به فراموشی کرده‌اند و یا حقایق را دگرسان کردند و یا بر دگرسانی‌ها برنیاشفتند و سکوت پیشه کردند، طعن زدند. بالاخره احتجاج مأمون عباسی بر فقیهان درباره فضایل امیرالمومنین علیه السلام که در ضمن آن مأمون بسیاری از فضایل مولا را برشمرده است، می‌آورد. مؤلف در پایان، فروتنانه نوشته است: پژوهشگر آگاه بی‌گمان بر چندین و چند برابر آنچه من در تأیید فقرات خطبه غدیر آورده‌ام، دست خواهد یافت. آنچه در این کتاب آمده است فرایند تلاش فردی من است که در تخریج مصادر و گزارش نقل‌ها ترتیب تاریخی را نیز رعایت نکرده‌ام. اما حقیقت آن است که کار نویسنده، کاری است بزرگ، ارجمند، دقیق و سودمند‌.

تفسیر نادرست مفاهیم دینی که ناشی از عواملی چون بدفهمی یا غرض ورزی است، مشکلات و خطراتی جدی بر جامعۀ دین داران تحمیل می کند. برای جلوگیری از آسیب اعتقادی در اجتماع دینی، قبل از هر چیز نیازمند فهم صحیح مفاهیم دینی می باشیم. در این راستا ابتدایی ترین و صحیح ترین اقدام، رجوع به منابع اصیل دین (کتاب و سنت) است. در برخورد با مشکل انکار امامت یا تحریف معنای حقیقی آن نیز مراجعه به متون وحیانی، اولین و ضروری ترین اقدام به نظر می رسد. این که امام کیست؟ مقام و اوصاف اختصاصی امام چیست؟ ما در قبال وی چه وظیفه ای داریم؟ و سوالاتی از این قبیل، جز با تبیین دقیق آیات و روایات مربوط به این موضوع، پاسخ صحیح داده نمی شوند.

از زمان های گذشته، خطبه یکی از مهم ترین راه های ارتباطی بشر بوده، تا این که به عنوان یکی از هنرهای بیانی و کلامی به شمار آمد؛ که تلاش آن در این جهت است:تأثیر بر مخاطب، اقناع او،و پیش بردنش به سوی آن چه خطیب به دنبال آن است. بنابراین، خطیب جهت موفقیت در خطبه و رسیدن به هدفش که همان اقناع وتأثیر است؛ همه ی تلاشش را به کار می گیرد. و روشن است به کار گیری زیبایی های ادبی در این مسیر تا چه میزان اثر گذار است. در طول تاریخ خطبه های بسیاری به دلیل زیبایی های ادبی شان،علی رغم موضوع های سیاسی،اجتماعی ویا سایر موضوعات؛در شمار خطبه های ادبی و نثر فنی وادب شفاهی قرار گرفته اند.انتظار می رود این زیبایی های ادبی در خطبه غدیر وجود داشته باشد،که بر زبان پیامبر اسلام، فصیح ترین عرب زبانان جاری شده و آخرین و طولانی ترین خطبه ی اوست که در بردانده ی آخرین سفارشها و روشنگر راه سعادت و هدایت بشر است. این پایان نامه بر آن شد تا با روش تحلیل محتوا و استفاده از تحلیل گفتمان، به تحلیل این خطبه بپردازد، و ویژگی های ادبی و هنری آن را مطالعه نماید. این تحلیل بیانگر این است که، سخنران از همه ی سبک های ادبی و هنری، در ارائه ی این خطبه استفاده نموده و سخنرانی او کاملا با ویژگی هایی که ناقدان قدیم عرب برای یک خطبه ممتاز برشمرده اند؛مطابقت دارد.بنابراین می توان این خطبه را از بهترین نمونه های ادبیات شفاهی و نثر فنّی صدر اسلام به شمار آورد. این پایان نامه در پنج فصل به بررسی خطبه می پردازد، فصل اول مقدمه؛ و فصل دوم مبانی نظری پژوهش و روش تحلیل خطبه و فصل سوم؛ معنای لغوی و اصطلاحی خطابه و کارکرد آن را در جامعه بیان می کند.وبه بررسی انواع، موضوعو و یژگی های خطابه در دو عصر جاهلی و اسلامی می پردازد، بخش نهایی این فصل به بررسی موضوع و ویژگی های خطبه های پیامبر اختصاص دارد، که با معرّفی اجمالی خطبه ی غدیر و بررسی اسناد آن، این فصل پایان می پذیرد.فصل چهارم با استفاده از روش تحلیل گفتمان، پس از تبیین روش، خطبه را در ده قسمت، از لحاظ واژگان، موسیقی،سبک و مضمون تحلیل می نماید. و زیبایی های ادبی آن را بیان می کند. و پایان فصل چهارم، به بیان ویژگی های یک خطبه ی ممتاز، و تطبیق خطبه ی غدیر با این ویژگی ها؛ می پردازد.و پس از آن فصل پنجم، مهم ترین نتایج بررسی و تحلیل را بیان می کند.

در این پژوهش محقق با مطرح ساختن موضوع "چگونگی بررسی تطبیقی مفاهیم مطرح شده در خطبه غدیر با آیات قرآن کریم"و با استفادهاز روش تحقیق توصیفی، تحلیلی و از نوع مطالعه ی کتابخانه ای، با جامعه تحلیلی شامل تمام منابع مربوط به موضوع پژوهش و نمونه تحلیلی که محقق به لحاظ بضاعت علمی و نیز موقعیتی به آن دسترسی داشته و بیشترین استفاده را در این پژوهش از آنها داشته به تبیین سوالات پژوهش و تجزیه و تحلیل آنها پرداخته و بر اساس تحلیل و تبیین داده های پژوهش، به ارائه ی پاسخی مناسب برای سوال های پژوهشی اقدام نموده، از جمله به بررسی مفاهیم توحید وحمد و ثنای الهی، نبوت و اطاعت از ایشان ، معاد و قیامت ، امامت و ولایت ، نماز و زکات ، امر به معروف و نهی از منکر ، متقین و منافقین ،حج و عمره، تفسیر و تدبر قرآن پرداخته، که در بررسی ادبیات تحقیق با مقایسه خطبه غدیر با آیات قرآن کریمبه مواردی دست یافته که عبارتند از: 1- صفات ایجابی و سلبی خداوند و صفات خداوند در رابطه با جهان و انسان .2 – جایگاه پیامبر ، وظیفه پیامبر و وظیفه نسبت به پیامبر .3- عذاب دشمنان غدیر ،پاداش دوستان غدیر ، ویژگی های دشمنان و دوستان غدیر .4-معرفی مقام امامت و ولایت حضرت علی (ع)،دستورات الهی درباره ولایت،دوستان و دشمنان امامت و ولایت ، مقابله با دشمنان امامت و ولایت 5-نماز را بپا دارید، زکات را بپردازید،.6- غیر قابل تغییر بودن حلال و حرام و عمل نمودن به آن طبق امر و نهی رسول خدا،به کار نیک امر کنید و از منکرات نهی نمایید هیچ امر به معروف و نهی از منکری نمی شود مگر با امام معصوم.7- علم در امام متقین، سفارش به تقوا، کمی متقین.کثرت منافقین،صفات منافقین،لعنت منافقین مانند اصحاب سبت . 8- حج ازشعائرالله است.دستور برپایی حج،منفعت برای حج گذاران،عدم تضییع پاداش نیکوکاران،توبه وآمرزش گناهان 9- یک موضوع قرآنی به صورت کلی تفسیر شده ، سوره هایی که به طور کامل تفسیر شده ، آیاتی که به صراحت تفسیر شده، آیاتی که به صورت اقتباس یا استشهاد بیان شده . به طور کل رابطه تنگاتنگ خطبه با قرآن کاملاً مشهود می باشد .

سخنان پیامبر اکرم که مفسر و مبین کلام الهی است، پس از قرآن کریم ارزشمندترینِ منبعِ هدایت و انسان سازی به شمار می رود. در واقع، یکی از شاخصه های روایات نبوی استشهاد به آیات قرآن و به کار بردن تعابیر قرآنی است. یکی از این روایات خطبۀ غدیر است که در آن بیش از 50 استشهاد تصریحی و تلویحیِ قرآنی دیده می شود. در این جستار به بررسی این موضوع و تحلیل «شیوه های تأثیرپذیری خطبۀ غدیر از قرآن کریم» می پردازیم و هماهنگی و ارتباط نزدیک میان قرآن و سخنان پیامبر و بهره گیری کامل ایشان از قرآن کریم را باز می نماییم. ذکر این نکته ضروری است که در جستار حاضر به جای محتوای کلام قرآن و خطبۀ غدیر، بر سبک و چگونگی بیان مطالب تأکید می شود.

نگارنده این مقاله، آیه سوم و شصت و هفتم سوره مائده را مورد توجه قرار داد و نظر فخر رازی و صاحب تفسیر المنار را درباره این دو آیه نقد و بررسی کرد. با توجه به مستندات روایی و محتوای آیات و تناسب محتوایی این دو آیه، ثابت شد هر دو آیه درباره جانشینی امیر مومنان علی ع است و این مساله در جایگاهی قرار دارد که عدم پیرش آن به معنای انکار تمام اسلام است.