جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
تاثیر تصاویر شعری شاعران کهن فارسی در تصویرسازی نیما
نویسنده:
محمدنژادعالی زمینی یوسف
نوع منبع :
کتابخانه عمومی , نمایه مقاله
چکیده :
لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.
صفحات :
از صفحه 115 تا 155
تحلیل انتقادی نگاه نیما یوشیج به شعر کلاسیک در تبیین الگوی وصفی روایی شعر نو
نویسنده:
چراغی رضا, رضی احمد
نوع منبع :
کتابخانه عمومی , نمایه مقاله
چکیده :
نیما یوشیج دیدگاه ادبی خود را بر رویکردی انتقادی به شعر کلاسیک بنیان نهاد و آرای او به صورت گسترده و گاه تناقض آمیز بر پیروانش و نسلهای بعدی نوگرایان تاثیر گذاشت . اکنون پس از گذشت نیم قرن از مرگ نیما، با توجه به ظهور نظریه های جدید و گسترش امکانات متنوع نقد ادبی، بازنگری دیدگاههای او و پیروانش ضروری می نماید. این مقاله بر آن است تا رویکردهای انتقادی نیما را نسبت به شعر کلاسیک در الگوی وصفی ـ روایی شعر نو بررسی و نقد کند. بررسی این الگو که کانونی ترین بخش دیدگاه ادبی نیماست می تواند به رفع ابهامها و تناقضات درونی نظریه شعر نو کمک نماید و امکانات مغفول مانده شعر کلاسیک را فرا روی آن قرار دهد. مهمترین اشکالهایی که در احتجاجات نیما برای نقد شعر کلاسیک وجود دارد عبارت اند از: ذهنی تلقی کردن شعر کلاسیک به ویژه غزل فارسی، بی توجهی به وجه روایی غزل در شعر کلاسیک، توجه به ویژگیهای داستان مدرن در نقد شعر کلاسیک، وفاداری به رئالیسم در شعر، تقلیل دادن امکانات شعری کهن به کاربرد تزئینی عناصر بلاغی، بی توجهی به زمان ذهنی و درونی در روایت، و قرار دادن الگوی وصفی ـ روایی در تقابل قطعی با شعر کلاسیک.
صفحات :
از صفحه 21 تا 42
بررسی عملکرد روایت در اشعار نیما با تکیه بر نشانه شناسی ققنوس
نویسنده:
غلامحسین زاده غلامحسین, طاهری قدرت اله, کریمی فرزاد
نوع منبع :
کتابخانه عمومی , نمایه مقاله
چکیده :
«ققنوس» نیما را باید از مهم ترین آثار در سرآغاز سرایش شعر نو دانست. این شعر علاوه بر ویژگی های ادبی، از نظر روایت شناسی نیز تغییر عمده ای در شیوه شاعری نیما به شمار می رود. روایت شناسی اشعار نیما از این جهت حائز اهمیت است که با شروع سرایش شعر نو، نوع روایتگری در شعر فارسی دستخوش دگرگونی شده است. در تحقیق حاضر با تلفیق شیوه های روایت شناسی و نشانه شناسی، ابتدا نشانه ها و رمزگان در متن انتخابی، از نظر کمی و کیفی مورد بررسی قرار گرفته و سپس بر مبنای نتایج حاصله، ویژگی های روایی آن تحلیل شده است. بر اساس این پژوهش، نه نیمای افسانه تا ققنوس را می توان رمانتیک کاملی دانست و نه نیمای ققنوس به بعد را سمبولیست کامل. روایت در اشعار نیما که در ققنوس شکل پخته تر و قابل قبول تری یافته است، در سروده های پایانی عمر او بسیار غنی تر و درونی تر شده است. از این به بعد، اشعار وی کوتاه تر شده و بسیاری توضیحات اضافه از آثار او حذف گردیده است.
صفحات :
از صفحه 7 تا 33
فرديت در شعر  معاصر با بررسي شعر نيما يوشيج، سهراب سپهري و فروغ فرخزاد
نویسنده:
منیر سلطان‌پور
نوع منبع :
رساله تحصیلی , کتابخانه عمومی
وضعیت نشر :
ایرانداک,
چکیده :
اين پژوهش به ويژگيهاي شعر مدرن ميپردازد و تفاوت آن را با ادبيات كلاسيك بررسي ميكند. يكي از مهمترين عناصر ايجاد اين تفاوت، فرديت است. در اين جستار سعي شده است تفاوت نوع هستيشناسي شاعران گذشته و امروز در دو بينش كلگرا و جزءگرا مورد بررسي قرار گيرد و به طور مشخص بازتاب اين دو رويكرد در شعر فارسي تحليل شود. بازشناسي مدرنيسم، ادبيات مدرن، چگونگي ورود ديدگاههاي مدرن به جامعهي ايراني و ادبيات فارسي و جايگاه نگاه فردي در شعر امروز از اجزاي اين پژوهش است. در اين جستار به ورود انديشه هاي عينيگرا از ادبيات اروپايي به ادبيات فارسي پرداخته ميشود و تلاشهاي نيما به عنوان پدر شعر نو فارسي و تئوريهاي او در شكلدهي به نوع جديدي از هستيشناسي در شعر معاصر مورد واكاوي قرار ميگيرد. با روشنساختن تعريف فرديت، شعرهاي نيمايوشيج، سهراب سپهري و فروغ فرخزاد با يكديگر مقايسه و مشخص ميشود كه شعرهاي نيما در موضوع عشق فاقد فرديت مورد نظر است. اشعار سهراب به دليل آميختن عينيت با ذهنيت و گرايش به عرفان شرقي از داشتن عنصر فرديت بيبهره است و بالاخره فروغ فرخزاد با داشتن نگاهي مدرن توانسته است در اغلب موارد نشانههاي فرديت را در شعر خود به كار گيرد.