جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : گرگوری ولاسوس (1907-1991) یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان قرن بیستم در فلسفه باستان بود. در طی بیش از پنجاه سال، او مقالات و نقدهای کتاب منتشر کرد که جایگاه او را به عنوان یک مرجع برجسته در فلسفه یونان اولیه تثبیت کرد. دو جلدی که شامل مطالعات فلسفه یونان می‌شود، تقریباً چهل مقاله از این استاد برجسته مقاله فلسفی را شامل می‌شود. بسیاری از این قطعات در حال حاضر کلاسیک در این زمینه محسوب می شوند. شاید بیش از هر محقق مدرن دیگری، گریگوری ولاسوس مسئول ارتقای استانداردهای تحقیق، تحلیل و ارائه در فلسفه کلاسیک به سطوح جدیدی از برتری بود. مقالات او برای چندین نسل به عنوان پارادایم تحقیقات عمل کرده است. این مشارکت‌ها که برای اولین بار در مجموعه‌ای جامع موجود است، توانایی نویسنده را در ترکیب مهارت‌های یک فیلسوف، فیلسوف، و مورخ ایده‌ها در پرداختن به برخی از دشوارترین مشکلات فلسفه باستان نشان می‌دهد. جلد اول مقالات ولاستوس در مورد فلسفه پیش‌سالاری را گردآوری می‌کند. مطالعات مفهومی گسترده، علم، دین، و سیاست یونان را با فلسفه پیوند می دهد. مطالعات فردی اندیشه فیلسوفان بزرگی مانند هراکلیتوس، پارمنیدس، آناکساگوراس و دموکریتوس را روشن می کند. مجموعه‌ای از مطالعات علمی روی Zeno of Elea قدرت نویسنده را در نقد منبع و تحلیل منطقی نشان می‌دهد. جلد دوم شامل مقالاتی در مورد اندیشه سقراط، افلاطون و متفکران بعدی است و مقالاتی در مورد مسائل اخلاقی، اجتماعی و سیاسی و همچنین متافیزیک، علم و مبانی ریاضیات می‌پردازد.

ترجمه ماشینی : این کتاب درسی، افلاطون و ارسطو را به عنوان دو متفکر مهم و پیشگامانه اندیشه اروپایی از دوران فلسفه کلاسیک یونان معرفی می کند. نویسنده در لابلای اندیشه پیچیده خود جهت گیری مقدماتی ارائه می دهد و متافیزیک، مسائل دانش و اخلاق آنها را ترسیم می کند. او از این واقعیت دور می شود که هر دو متفکر در تلاش برای غلبه بر مشکلات دوره خود از طریق بومی سازی انسان در یک نظم سلسله مراتبی از موجودات، که در مسائل امکان شناخت و نیز رفتار صحیح را ملزم می کند، مشابه یکدیگر هستند.

ترجمه ماشینی : مارینا مارن در افلاطون و آریستوفان ادعا می کند که جستجوی ما برای عدالت جمعی باید با خودآزمایی آغاز شود. درک این موضوع که چیزهایی وجود دارد که ما نمی‌توانیم درباره خودمان بدانیم مگر اینکه موضوع یک شوخی قرار بگیریم، جزء جدایی ناپذیر چنین خودسنجی است. جوک ها دیدگاه جدیدی در مورد سیاست و اخلاق ما ارائه می دهند. آنها برای خودآگاهی مدنی ما ضروری هستند. مارن این مورد را با کنکاش در جمهوری افلاطون، اثری بنیادی در فلسفه سیاسی مطرح می کند. در حالی که جمهوری صراحتاً انحطاط و طمع یک ظالم را محکوم می کند، حمله افلاطون به ایده آلیسم سیاسی هم جدی و هم کمدی است. در واقع، افلاطون از همان آثار کمدی و ترانه های نمایشنامه های آریستوفان استفاده می کند. کتاب مارن گفتگوی بدیع را بین سه اثر آریستوفان - زنان مجلس، شوالیه‌ها و پرندگان - و فلسفه افلاطون ایجاد می‌کند و پرسش‌های مهمی درباره اعتقادات فردی و جستجوی شخصی فرد برای عدالت ایجاد می‌کند. این آثار محاوره‌ای نقدهایی از استبداد ارائه می‌کنند که به نوبه خود درخشان، کوبنده و پرشور هستند و ایرادات و ایده‌آل‌ها را به یک اندازه روشن می‌کنند. کمدی فلسفی استبداد را در افراد و نیز نظام‌های حکومتی که ادعا می‌کنند عادلانه و خوب هستند، آشکار می‌کند. این نقد به همان اندازه که در زمان ارسطوفان و افلاطون در برابر بی‌عدالتی‌های معاصر تأثیر داشت. یک کار جدید مبتکرانه توسط یک محقق نوظهور، افلاطون و آریستوفان نشان می دهد که کمدی - در کنار فلسفه و سیاست - برای خودآزمایی ضروری است. و بدون چنین بررسی، امیدی به زندگی عادلانه نیست.