جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: با توجه به نقش رابطه کودک و والدین در رشد و تحول کودک، هدف این پژوهش بررسی نشانگان درونی سازی شده (اضطراب- افسردگی، افسردگی- کناره گیری و شکایات جسمانی) در کودکان در رابطه با سبک های فرزندپروری (مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیرانه) و تعیین سهم هر یک در پیش بینی مشکلات کودکان بود.روش: به این منظور تعداد 271 نفر از مادران کودکان پسر 7 تا 9 سال مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی منطقه شش تهران به روش نمونه گیری خوشه ای از بین کلاس های مقاطع اول تا سوم از 4 مدرسه ابتدایی موجود در این منطقه انتخاب شده و با پرسش نامه سبک های فرزندپروری بامریند و فهرست رفتاری کودک ارزیابی شدند. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شد.یافته ها: سبک فرزندپروی مقتدرانه با تمام نشانه های درونی سازی رابطه منفی معنی دار و سبک فرزندپروری مستبدانه با تمام نشانه ها رابطه مثبت معنی دار داشتند. بر طبق نتایج تحلیل رگرسیون، سبک مقتدرانه پیش بینی کننده منفی معنی دار و سبک مستبدانه پیش بینی کننده مثبت معنی دار برای تمام نشانه های درونی سازی شده است.نتیجه گیری: یافته های پژوهش همسو با بیشتر پژوهش های قبلی در این زمینه است. به طور کلی، به نظر می رسد که کنترل همراه با صمیمیت، مهم ترین عامل در پیشگیری از نشانه های درونی سازی شده باشد.

مقدمه: تحقیق حاضر با هدف مقایسه سبک های اسنادی و سبک های یادگیری همگرا- واگرا در دانشجویان افسرده و عادی انجام شد.روش: این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است که با نمونه گیری در دسترس، سبک یادگیری و سبک اسنادی 170 دانشجو در مقطع کارشناسی را به کمک پرسش نامه سبک های یادگیری کلب (LSI) و پرسش نامه سبک های اسنادی (ASQ) برای وقایع خوشایند و ناخوشایند سنجید. افراد به کمک پرسش نامه افسردگی بِک به دو گروه افسرده (45 نفر) و عادی (125 نفر) تقسیم شدند. داده های به دست آمده با آزمون من- ویتنی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: دانشجویان افسرده در مقایسه با دانشجویان عادی، در موقعیت های مثبت از اسناد درونی و پایدار کمتری استفاده کردند و بین دو گروه از لحاظ سبک اسنادی کلی- اختصاصی در موقعیت مثبت تفاوت معنی داری وجود نداشت. درصورتی که در موقعیت منفی، دانشجویان افسرده در مقایسه با دانشجویان عادی از اسناد درونی بیشتری استفاده کردند و در سایر ابعاد اسنادی تفاوتی با هم نداشتند. به علاوه، بین گروه افسرده و غیرافسرده در استفاده از سبک یادگیری (همگرا- واگرا) تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین افراد دارای سبک یادگیری همگرا در مقایسه با افراد دارای سبک یادگیری واگرا، در موقعیت های منفی از اسنادهای بدبینانه بیشتری استفاده نکردند.نتیجه گیری: شنـاخت سبک اسنـادی و الگوی یادگـیری افـراد می تواند به عنوان دو متغیر مهم شناختی در فهم آسیب پذیری شناختی اختلالات هیجانی نقش مهمی ایفا کند.

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی عملکرد حافظه فعال در دانشجویان با علایم افسردگی بالا و عادی بود.روش: نمونه مورد بررسی 82 نفر (41 نفر با نمرات افسردگی بالا و 41 نفر عادی ) دانشجوی دختر دانشگاه تربیت معلم تهران (پردیس کرج) بودند که گروه افسرده با شیوه غربالگری و گروه عادی به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری افسردگی آزمودنی ها از سیاهه افسردگی بک (BDI) و مصاحبه بالینی و برای ارزیابی ظرفیت حافظه فعال از نمایه حافظه فعال (WMI) بهره گرفته شد. در تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد.یافته ها: بین افسردگی و ظرفیت حافظه فعال ارتباط معکوس معنی دار وجود داشت؛ بین دو گروه افسرده و عادی در ظرفیت حافظه فعال تفاوت معنی دار وجود داشت، به نحوی که عملکرد گروه افسرده در تمام زیرمقیاس های حافظه فعال پایین تر از گروه عادی بود.نتیجه گیری: پاسخ دهی کند و حساسیت نسبت به پیچیدگی تکلیف از مشکلات بارز افراد افسرده در تکالیف حافظه فعال است.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سه سازه روان شناختی افسردگی، اضطراب و تنیدگی با راهبردهای مقابله با تنیدگی در دانشجویان اجرا شد.روش: نمونه ای مشتمل بر 251 نفر از دانشجویان (194 زن و 57 مرد) به طور تصادفی انتخاب شد و با استفاده از مقیاس DASS و پرسش نامه راهبردهای مقابله کارور مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای بررسی داده ها ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و نیز تحلیل واریانس یک طرفه به کار گرفته شد.یافته ها: بین راهبرد مقابله ای مساله مدار و افسردگی و اضطراب و تنیدگی رابطه منفی معنی دار و بین راهبرد مقابله ای هیجان مدار منفی و افسردگی و اضطراب و تنیدگی رابطه مثبت معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری: مقابله های مساله مدار و هیجان مدار مثبت می تواند در درازمدت نقش موثری در کاهش سطح اضطراب و افسردگی و تنیدگی فرد ایفا نماید.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مدیریت استرس مبتنی بر روش شناختی- رفتاری بر اختلالات اضطرابی، افسردگی و میزان باروری زنان نابارور شهر اهواز بوده است.روش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون– پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه شامل 40 نفر از زنان نابارور شهر اهواز طی سال های 85-88 بوده است. برای انتخاب نمونه این پژوهش از روش نمونه گیری داوطلبانه در دسترس با گمارش تصادفی در گروه ها استفاده شد. از میان افراد مراجعه کننده زنانی که بر اساس پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه اضطراب کتل و مصاحبه بالینی مبتلا به اختلال اضطراب و افسردگی بوده و از لحاظ متغیرهای موردنظر در پژوهش همتاسازی شده بودند؛ انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به طور برابر (20 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 2 ساعته تحت درمان مدیریت استرس مبتنی بر فنون شناختی– رفتاری قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از تحلیل کوواریانس و اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاصل آشکار ساخت که میان دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ افسردگی و اضطراب پس از خاتمه جلسات درمانی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین میان دو گروه از لحاظ افسردگی در مرحله پیگیری 12 ماهه تفاوت معنی داری وجود داشت. میزان افسردگی و اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به مرحله پیش آزمون کاهش معناداری داشته است. از سوی دیگر، تعداد 9 زن از زنان نابارور بعد از 6 ماه تا یکسال باردار شدند.نتیجه گیری: آموزش مدیریت استرس مبتنی بر نظریه شناختی- رفتاری باعث کاهش افسردگی و اضطراب در زنان نابارور پس از خاتمه جلسات درمانی و بعد از دوره پیگیری 12 ماهه شد.

مقدمه: این مطالعه به منظور بررسی دقت و اعتبار پروتکل آماده شده طراحی شد. هدف آن، مطالعه کیفی پروتکل شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) در مورد بیماران افسرده خودکشی گرا با اجرای گروهی بود.روش: 5 بیمار دارای اختلال افسردگی با افکار خودکشی اخیر، تحت 10 جلسه درمان گروهی بر اساس راهنمای درمانی حاضر قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل یک فرم ساختاریافته ارزیابی کیفی محقق ساخته و فرم بدون ساختار محقق ساخته برای ارزیابی بازخوردهای کلی شرکت کنندگان به جلسات درمان بود.یافته ها: نتایج تحلیل کیفی دال بر کارایی این رویکرد بر کاهش افسردگی و افکار خودآیند منفی، افزایش علاقه مندی به زندگی و میل به زنده ماندن، کنار آمدن با مشکلات زندگی و نیز بهبود عملکرد خانوادگی، تحصیلی و شغلی در بیماران افسرده خودکشی گرا و همچنین سودمندی اجرای گروهی آن بود. به علاوه، به نظر می رسد، این درمان با ننگ زدایی، منجر به پذیرش افسردگی و دریافت خدمات درمانی برای این بیماری می شود. افزون بر این، از میان عناصر درمانی پروتکل حاضر، مراقبه ها، آموزش های روان شناختی و اطاعت پذیری از درمان دارویی، کاراترین جنبه های درمان توصیف شدند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد، اجرای گروهی راهنمای درمانی تهیه شده توسط محققین حاضر روی بیماران افسرده خودکشی گرا موثر بوده است. بنابراین پروتکل حاضر دارای دقت و اعتبار برای اجرا به شکل گروهی در مورد این بیماران می باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری بر اختلال استرس پس از ضربه و افسردگی جانبازان همدان بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. تعداد 24 نفر از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشی از جنگ، به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (زوج درمانی شناختی- رفتاری) (12 نفر) و گروه کنترل (لیست انتظار) (12 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 1.5 ساعته، در جلسات زوج درمانی شناختی-رفتاری شرکت کردند. از فهرست اختلال استرس پس از ضربه ویرایش نظامی(PCL-M)  و پرسشنامه افسردگی بک(BDI)  برای جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میان دو گروه مداخله و کنترل از لحاظ شدت اختلال استرس پس از ضربه و افسردگی، پس از خاتمه جلسات درمانی تفاوت معناداری وجود دارد. زوج درمانی شناختی- رفتاری به طور معناداری شدت اختلال استرس پس از ضربه همچنین میزان افسردگی را در گروه آزمایش کاهش داد و زوج درمانی شناختی- رفتاری در کاهش شدت نشانه های اختلال استرس پس از ضربه و افسردگی همراه آن موثر بوده است.

پژوهش حاضر رابطه احساس تمایل و تقصیر بر استرس، افسردگی و اضطراب افراد متقاضی طلاق در دادگاه های خانواده شهرهای اصفهان و اراک را بررسی می کند. نمونه این پژوهش شامل 237 نفر آزمودنی (147 زن و 89 مرد) است که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.ابزارهای به کار رفته در این پژوهش از پرسشنامه 21 سوالی DASS و پرسشنامه محقق ساخته سنجش تمایل و تقصیر در طلاق (آلفای کرونباخ آن ها 0.91 و0.60 ) استفاده شد. نتایج نشان داد رابطه معنا داری بین احساس تقصیر و تمایل به جدایی با اضطراب و افسردگی وجود دارد و مشخص شد زنانی که تمایل به جدایی داشته اند از افسردگی کمتری رنج می برند. داشتن فرزند و درآمد بیشتر و تحصیلات بالاتر با کاهش میزان استرس، افسردگی و اضطراب در بین افراد مراجعه کننده برای طلاق رابطه داشت.

بارداری، زایمان و تولد نوزاد رویدادهای بسیار مهمی در زندگی زنان می باشند و اکثر مادران بعد از تولد، سیر طبیعی را از نظر جسمی و روانی طی می کنند، ولی رویدادهای قبلی زندگی هر زنی در افزایش تجربه آسیب زای تولد بسیار موثر است.به طوری که 50 تا 80 درصد مادران، طی هفته اول پس از زایمان، غم پس از زایمان را تجربه می نمایند. هدف پژوهش حاضر بررسی فراوانی غم پس از زایمان و اضطراب در حاملگی پرخطر و عوامل موثر بر آن می باشد. این مطالعه موردی شاهد تعداد 400 نفر از خانم های 15-45 ساله مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشد که 200 نفر از آنان دارای حاملگی پرخطر و 200 نفر از مادران به عنوان کنترل دارای حاملگی نرمال و فاقد ریسک بوده اند. نمونه گیری به مدت 4-6 ماه و به شیوه آسان مبتنی بر هدف انجام شد.نمونه گیری به شیوه مصاحبه با استفاده از پرسشنامه، تست استاندارد بک و اسپیل برگر جهت علایم اضطراب و غم پس از زایمان، صورت گرفت. شیوع علایم غم پس از زایمان با سطح شدید در جامعه پژوهش 21.1 درصد و علایم اضطراب بالا 85.5 درصد برآورد گردید که در هر دو مورد تفاوت بین گروه ها معنادار بوده است (P<0.001). تحلیل رگرسیونی چند گانه لجستیک به روش استپ وایز به ترتیب بین ویژگی های مادر، ابعاد عاطفی مادر باردار،‌ عوض دوران بارداری، ارتباط نشان داد.