جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫دكتراى علوم قرآن و حديث. دانشگاه تربيت مدرس. استاد راهنما: مهدوىراد، محمد على. 1379.. اين رساله در نقد و تحليل برخى از تفاسير و تأويلهاى عرفانى كه توسط مفسرين صوفى و عارف نوشته شده و در آن علل اختلاف آن مفسران در تفسير قرآن بررسى گرديده است. حاصل تحقيق اين است كه ديدگاه مفسران عرفانى خاستگاه قرآنى داشته و مسبوق به تعابيرى چون ظاهر، باطن، حد، مطلع در احاديث است. نگارنده پس از تعريف اصطلاحات تفسير، تأويل، متشابه، و نص، در چهار فصل به بررسى اين موضوعات پرداخته است: پيشينه تأويل در مكاتب بشرى و متون دينى قبل از اسلام و عهد قديم و جديد، سير تأويل پس از اسلام، تأويل در مذهب اسماعيليه و عقايد آنها و آراى اخوان الصفا، تأويل در حكمت اشراق، تأويل در آثار بوعلى، مبانى تفسير عرفانى. در پايان تفاسير عرفانى لطائف الإشارات، كشف الأسرار، التأويلات النجميه، و تفسير منسوب به ابن عربى را مورد بررسى و نقد قرار داده است.