جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫غرب زدگي، تقليد کورکورانه و بي‌قيد و شرط از جهان غرب مي‌باشد، که نتيجه آن وابستگي، خودباختگي و از دست دادن اعتماد به نفس مي‌باشد. غرب‌زده نيز به اشخاصي گفته مي‌شود که به‌صورت ناآگاهانه و از روي دلبستگي گرايش افراطي به غرب داشته باشند. عوامل غرب‌زدگي در کشورهاي اسلامي، خصوصاً افغانستان را مي‌توان در استعمار، دسيسه‌هاي کاپيتاليستي، احساس خود کم‌بيني، کابوس برتري غرب، قوم‌گرايي، رکود و جمود فکري و عقيدتي، دوري جوامع اسلامي از آموزه‌هاي حقيقي اسلام و استبداد داخلي جست و جو نمود. کشور مسلمان افغانستان به‌خاطر داشتن شرايط اقليمي خوب، موقعيت استراتژيک، و برخورداري از فرهنگ ديني، همواره مورد هجوم قدرت‌طلبان و استعمارگران غربي قرار داشته، و در طول تاريخ روي آرامش، امنيت، پيشرفت و ثبات را به‌خود نديده است. در اين کشور بر خلاف سرزمين‌هاي اسلامي ديگر، غرب‌زدگي از ناحيه دولت‌مردان ترويج گرديده است. حکام مستبد افغانستان از آغاز، پيوند عميقي با خصلت استبداد و خود‌کامگي داشته، و از جايگاه مردمي برخوردار نبوده‌اند؛ آن‌ها براي بقا‌ي حکومت استبدادي خود به بيگانگان متوسل شده، و وابستگي مطلق را به‌وجود آورده، و با تقليد از قدرت‌هاي شرق و غرب برنامه‌هاي غيراسلامي را در کشور اجرا مي‌کردند. پيامدهاي ناگوار غرب‌زدگي در افغانستان فقر، فساد، ظلم، بي‌عدالتي، استثمار، پراکندگي، نفاق، دشمني و جهل بوده است. چنين سياستي کشور افغانستان را همواره به‌سوي وابستگي فرهنگي و اقتصادي سوق داده است. از پيامدهاي ديگر غرب‌زدگي در افغانستان، سياست تغيير زبان توسط حکام مستبد آن بوده است، که عمر نيمي از جمعيت افغانستان را به‌جاي يادگيري علم و دانش، صرف آموزش زبان پشتو کردند، که نه جايگاه مردمي داشت، و نه از بار علمي برخوردار بود. از راه‌کارهاي مبارزه با غرب‌زدگي، مي‌توان به اصلاح وضع رواني، بازگشت به هويت اسلامي، استقلال روحي و فکري، و اتکا به سرمايه‌هاي ملي اشاره کرد.