جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫تفسير قرآن کريم از زمان پيامبرگرامي اسلام( شروع شد، و ائمه معصومين( به پيروي از سيره آن حضرت به تفسير و تبيين قرآن کريم روي آوردند. اين رساله، ديدگاه‌هاي امام رضا( در تفسير و علوم قرآن را با استفاده از روش کتابخانه‌اي و تحليلي ـ توصيفي مورد بررسي قرار داده است. در اين راستا، مباحث و موضوعاتي از قبيل فضيلت و اهميت قرآن، پديده وحي، نزول قرآن و تبليغ آن، اسباب نزول، قرائت صحيح، جمع و تأليف قرآن، اعجاز قرآن کريم، و همچنين بحث ناسخ و منسوخ با ذکر احاديث امام رضا( ارايه شده است. امام رضا( اهتمام به آموزش قرآن و علوم قرآني را موجب افزايش برکت و رحمت الهي دانسته، و فلسفه وحي را در راستاي فلسفه آفرينش و تکامل انسان معرفي کرده است. آن حضرت، سوره حمد را اولين سوره‌اي مي‌داند که به‌طور کامل بر پيامبر اسلام( نازل شد. او قرآن را معجزه‌اي جاودان دانسته و تازه بودن آن براي هر زمان و هر گروه را نشانه اين جاودانگي مي‌داند. ايشان فهم و شناخت صحيح ناسخ و منسوخ در آيات قرآن را جزء قلمرو علم ائمه( دانسته و اعلام مي‌کند که براي فهم آن بايد به اين خاندان مراجعه کرد. قرآن کتابي است که بدون شک، نيازمند تفسير است، اما کامل‌ترين تفسير با مراجعه به نظرات معصومين(حاصل مي‌شود. امام رضا( در روش تفسيري خود، از براهين و قواعد عقلي که معناي آيات را روشن نموده و شک و ابهام را از آن مي‌زدايد استفاده نموده است؛ همچنين نمونه‌هايي از قواعد ادبي که در تفسير امام رضا( به‌کار گرفته شده، در اين رساله در سه بخش تفسير ادبي، تفسير بياني و تفسير لغوي آورده شده است. گاهي نيز آن حضرت براي توضيح و تبيين آيات از تاريخ استفاده نموده است، تا باورهاي غلط تاريخي از اذهان مردم پاک گردد و حقايق براي آن‌ها روشن شود.