جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله اي متوسط دراثبات حقانيت امامت چهارده معصوم و ولايت آن بزرگواران که دريک مقدمه و14 فصل ويک خاتمه تنظيم شده است: مقدمه؛ درتعداد خلفا وذکر برخي حکام بلاد اسلام 1- در ذکر طريق معرفت اشياء 2- دربيان کيفيت استدلال 3- بيان سبب افتراق امت 4- درکيفيت افتراق امت 5- درتحقيق ايمان شرعي 6- درانچه امامت بدان ثابت مي شود 7- وجوب منصب امام 8- توقف ايمان به اعتقاد به امامت علي (ع) 9- اثبات امامة ائمه باقيه 10- بيان احوال آل واصحاب 11- بيان ارتداد اصحاب 12- بيان حدوث جميع مذاهب اسلامي 13- فساد خلافت خلفاي ثلاث 14- درتحقيق کفر وايمان شرعي خاتمه؛ تحقيق جواز وحرمت سب ولعن

در اثبات امامت ائمه اطهار عليهم السلام و استخراج نام آنان از زبر و بينات حروف، با استفاده از كتاب امير صدرالدين محمد شيرازي و مجالس المومنين قاضي نور الله تستري، داراي مقدمه مفصلي در اثبات اينكه ائمه عليهم السلام دوازده نفرند. «سيد جعفر اشكوري» رساله اي همانند در آغاز و انجام و موضوع، در مجلس است كه عنوان «شرح دوازده امام» دارد و مؤلف آن را روح الله بروجردي دانسته شده و به نظر يك رساله است. «درايتي» سرو رازي شگفت در امامت دوازده امام باو الهام شده بود و در اين رساله از تاثير عدد دوازده و چيزهايي كه در دوازده منحصر است يادگرده و ناهاي دوازده امام را از روي اعداد بيرون آورده است. نسختي به عربي منسوب به دشتكي مانند همين رساله در دانشگاه هست (2/2145) اين رساله مانند مضيء الاعيان و استخراج اسماء ائمه از آيت نور هر دو از حيدر بن محمد خوانساري است. (محمد تقي دانش پژوه) آغاز كتاب: سپاس بي قياس سزاوار مالك الملكي است جل شانه كه به طلوع خورشيد نبوت محمدي ظلمت كفر برانداخته و شموس اديان سابقه منكسف ساخته. انجام كتاب: طوبي و حسن مآب. [عكسي مركز احياء 6/106؛ فهرست كتابخانه گنج بخش منزوي 2/479؛ فهرست مشترك 2/1023]

مسائل مربوط به معاد را از ديد كلامي و فلسفي، در يك مقدمه و بيست فصل و يك خاتمه گزارش كرده است. از اين رساله فقط سه برگ اول آن در نسخه حاضر آمده. (سيد احمد اشكوري) [مرعشي 13/333]

رساله موجزي است در بيان اصناف مردم در روز قيامت، مؤلف مردم را به شش صنف تقسيم نموده و هر كدام را داراي مرتبه اي خاص از سعادت و شقاوت دانسته است. قبل از بحث، مقدمه اي دارد فلسفي كه عوالم را منحصر در عالم عقلي، خيالي و حسي نموده است (سيد محمود مرعشي) مؤلف از ده شاگرد درجه اول ملاصدرا (عشره مبشره) است، كه به شيخ حسين مغفور هم ناميده مي شود و «مغفور» تخلص وي ميباشد از تأليفات وي اثبات حدوث عالم، حاشيه خفريه، منتخب تعليقات بوعلي، وحدت وجود [اين رساله با تصحيح سيد جلال آشتياني در مجموعه منتخبات آثار حكماي ايران چاپ شده است] ميباشد. اما كتاب فوق را درميان آثار وي كه در كتب مخلتف آمده، نيافتيم احوال حسين تنكابني و شهادت و دفن او در رابق در رياض العلماء ج3ص114 و اعلام الشيعه قرن 12ص 191 ديده مي شود (علينقي منزوي) وي مردمي را كه در روز قيامت بزندگاني باز ميگردند 6 دسته (صنف) و هر يك را داراي مرتبه اي خاص از شقاوت يا سعادت دانسته و قبل از بيان اصناف مردم مقدمه اي نگاشته در بيان عوالم و نسانها بزبان اصحاب فلسفه اشراق. در اين مقدمه گويد: عوالم منحصر در سه است: عالم عقلي، عالم خيالي، و عالم حسي و درباره هر يك به تحقيق اجمالي پرداخته است. (عبد الحسين حائري) رساله موجزي است در بيان اصناف مردم در روز قيامت و مراتب هركدام از حيث سعادت و شقاوت. نويسنده مقدمه اي فلسفي در تقسيم عوالم به عالم عقلي و خيالي و حسي نوشته و سپس مردم را به شش صنف تقسيم كرده است. آغاز كتاب: الحمدلله المتوحد في ذاته المتفرد في ديمومية صفاته و المتحد بالسلطنة و التدبير و المستأثر في إجراء قلم القضا علي ألواح التقدير و التصوير. . و بعد فقد كنت متأملاً في بعض الأسحار في باب أحوال صنوف الناس عند رجوعهم إلي دارالبقاء و القرار انجام كتاب: فهم علي درجاتهم تابعون لأصحاب اليمين و خدام لأهل الجنة فيكون صننوف الإنسان مع حالاتهم علي ستة و الله أعلم بحقائق الأمور [كتابخانه ملي 11/527؛ مرعشي 31/719؛ فهرست نسخه هاي خطي كتابخانه مجلس شوراي ملي 9/308؛ بزرگان تنكابن 91؛ رياض العلماء 2/34؛ شيخ علي حيدر 3/629؛ دانشگاه تهران 16/649 و 20/400؛ مجلس شوراي ملي 11/173؛ مجلس شورا 9/308؛ عكسي مركز احياء ميراث 5/242؛ مدرسه آيت الله بروجردي 95؛ 3/472]

ترجمه و شرح مزجي متوسطي از رساله باب الحادي العشر اثر ماندگار علامه حلي (726هـ) است كه جهت استفاده فارسي زبانان نگاشته شده است. «مراغي، طيار» [مجلس شورا 2/150/33]