جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب مصباح الزجاجه فی فواید صلاه الحاجه توسط الحافظ ابی الفضل عبدالله الصدیق الغماری به رشته تحریر در آمده است. درباره دعا و جواز توسل در اسلام ردهایی از طرف وهابیت بیان شده است. و آن را در ردیف شرک به خدا دانسته اند.نویسنده درا ین کتاب در صدد بیان جواز دعا ، توسل و فواید آن را در روایات وشواهد تاریخی می پردازد. این کتاب شامل مقدمه ، سه باب و یک خاتمه می باشد. باب اول در مورد حدیث و ذکر طرق مختلفه آن می پردازد. باب دوم در ذکر اعتراضات بر حدیث و جواب بر آن می باشد. و باب سوم در دلاله حدیث بر توسل بر پیامبر (صلی الله علیه وآله) می‌باشد. و در خاتمه می فرماید ابن تیمیه در نقل حدیث خطا کرده است؛ و تناقضات حرف ابن تیمیه را در مورد این بحث را مطرح می نماید. و همچنین بیان فواطم اربعه و توسل به صحابه و ابدال و دعاهایی که برای قضاء حاجات در روایات آمده است را بیان و بررسی می نماید. نویسنده پس از بررسی فواید دعا و توسل به پیامبر (صلی الله علیه وآله) به این نتیجه می رسد که توسل به نبی گرامی اسلام جائز است در جمیع حالات و دلیل آن هم عمل مردم مخصوصا اصحاب ایشان می باشند که بعد از رحلت ایشان به وی توسل می کردند؛ و کسی با آن مخالفت نکرده است الا ابن تیمیه وقلیلی از نجدیین در زمان معاصر ما و باعث ایجاد فرقه ها و اختلافات در بین مسلمین شده اند و این باعث ضعف شوکت مسلمین وانحلال آنان و تفرقه در امت واحده می شود.

کتاب العقدة السلفیة من المقدسات الإسلامیة توسط عامر الکردی به رشته تحریر در آمده است. این کتاب حاوی مطالبی است که به ردّ اباطیل وهابیت و سلفیه از طریق قرآن و سنت نبوی و کتب اهل سنت در ردود و جوابیه ها پرداخته است. پدید آوردن نوشتار حاضر به دلیل کتابها و نوشته ها و گفتارهای علمای وهابی و سلفی بوده است. و مؤلف اثر حاضر سبب نگارش این کتاب را, مسافرت خود به کشور عربستان سعودی به بیت الله الحرام بخاطر حج عمره دانسته که در آنجا با مشاهده نظرات و فتاوای عجیب علمای وهابی سلفی که مخالفت با مبانی واضح و معارف نورانی قرآن و سنت نبی مکرّم اسلام داشته و با هجمه ی شدید علمای وهابی سلفی بر مسلمین جهان از اهل تسنن و تشیع و غیر اینها و کافر دانستن شیعیان و صوفیان و اشعریه و ماتریدیه و غیر اینها دانسته و نقش داشتن و مؤثر بودن بعضی از علمای آنان در قضایای زیادی که در آن به اتهاماتی به امت اسلامی پرداخته اند. و از بین این قضایا، قضیه کافر دانستن بسیاری از مسلمانان است و اشکال کردن آنان بر امت اسلامی در قضیه تبرک و زیارت قبر رسول اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) و بوسیدن شاخه درخت و توسل کردن و دعا کردن, خواندن قرآن در کنار قبرها و آنچه که شبیه اینهاست و آنان می گویند کل این امور بدعت است که اصلی برای اینها در دین وجود ندارد و این افعال و کارها را نبی مکرّم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و اصحاب کرام آن حضرت انجام نمی داده اند. و حال اینکه این امور از مقدسات اسلامی نزد مسلمین جهان محسوب می گردد و بخاطر همین موضوع، این کتاب العقدۀ السلفیۀ من المقدسات الإسلامیۀ نامگذاری گردیده است.

کتاب صفعات البرهان علی صفحات العدوان توسط محمد زاهد الکوثری به رشته تحریر در آمده است و حسن بن علی سقاف تعلیقه بر آن زده است. رویکرد کلی کتاب توسط مصنف و تبع او شارح کتاب به سمت اعلام موضع و مخالفت با صاحبان افکار متحجرانه و تندروان عرصه تضارب آراء می باشد و به صورت پراکنده برخی از عقائد سلفیه و سائر فرق منحرفه را نقد می کند. این کتاب شامل مقدمه و موضوعاتی می باشد.در بخش های ابتدائی مطالبی از علامه کوثری بیان می شود. در ادامه نقل اقوالی از علمای حدیث در باب فهم راویان و محدثین روایات می پردازد.در پایان به بیان دارقطنی نسبت به ابن قتیبه در عقائد انحرافی اش اختصاص یافته است. و همچنین در این کتاب به بسیاری از مطالب دیگر پرداخته شده است.

کتاب المضحك المبكي من فتاوي الالباني توسط عادل كاظم عبدالله به رشته تحریر در آمده است. فتاوی و احکامی‌ که از سوی وهابیت و مفتی آنها ناصر الالبانی صادر می‌شود از طرفی عجیب و غریب و از طرف دیگر باعث ریختن اشک از چشم می‌شود چرا که با این فتاوی دین اسلام را نابود کرده است. با این حال هنوز هم پیروان الالبانی که همان وهابیت هستند از وی پیروی می‌کنند و کلمات او را معیار و میزان در شناخت ایمان می‌دانند. نویسنده در این کتاب تعدادی از احکام و فتاوی الالبانی را ذکر می‌کند تا میزان علم و شنیع بودن اعتقادات وی معلوم شود. مطالب این کتاب از 2 فصل تشکیل شده است. در فصل اول نویسنده مختصری در مورد الالبانی و زندگی نامه وی توضیح می‌دهد. فصل دوم نمونه‌هایی از احکام و نظریات و فتاوی الالبانی مانند: سخنان وی در مورد خداوند، در مورد انبیاء و رسل،‌ در مورد خاتم الانبیاء و اهل بیت، نظر وی درباره قرآن، پدر و مادر، اموات و دعاء کردن را بیان می‌کند. نویسنده در پایان نتیجه می‌گیرد که اگر کسی مقداری در این سخنان تامل کند می‌فهمد که صاحب این فتاوی و احکام محارب دین خدا و رسولش می‌باشد و اینکه این فتاوی در جهت مصالح دشمنان و اهداف آنها می‌باشد و هدف الالبانی از این فتاوی اختلاف و تشویش انداختن در امت اسلامی است.

کتاب الحجج الدامغه و البراهین الساطعه فی جواز الإحتفال بالمولد النبوی الشریف و یلیه جواز الإجتماع بالرسول (ص) فی الیقظه و الأخذ منه توسط حامد أحمد بابکر به رشته تحریر درآمده است. بحث جواز جشن میلاد نبوی از اموری است که بدعت شمرده شده است و دلیل بر آن این است که احتفال و جشن میلاد نبی اکرم (ص) در زمان رسول الله نبوده است و هر چه که در زمان ایشان نبوده بدعت است و هر بدعتی ضلاله و هر ضلالتی آتش جهنم را به دنبال دارد، نویسنده درصدد بررسی ابعاد بدعت و اینکه چه چیزهایی بدعت است را از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار می دهد. این کتاب شامل مقدمه و مباحثی چون احادیث وارده در مفهوم بدعت، تعریف بدعت، ادله جواز احتفال به مولد النبی، رأی ابن تیمیه در جواز احتفال به مولد النبی، احتفال به مولد النبی و حکم آن، وسائل به کار رفته در فرح و احتفال به مولد النبی، تألیف کتب و ایراد فتاوا توسط علمای مذاهب اهل سنت برجواز احتفال به مولد النبی، و ... می باشد. نویسنده در پایان بیان می دارد بدعت حرام در اصول عقائد است، اما بدعت در فروع شرعا جایز است و علت آن تعظیم شعائر الهی است و اینکه احتفال به مولد نبوی سنت حسنه ای است که از سنت احسان تاثیر می گیرد، احتفال به مولد نبوی هر چند در زمان رسول الله به این صورت نبوده است لکن بعضی خصایص خوب در زمان ایشان بوده که جواز احتفال به مولد نبوی را می رساند مانند مدح حضرت و اقرار به آن.

کتاب فضیحة الجانی عثمان الخمیس علی محمد التیجانی توسط سید امیر محمد کاظمی قزوینی به رشته تحریر در آمده است. دکتر محمد تیجانی از علمای بزرگوار شیعه که جزء مستبصرین است و در جوانی افتخار تشرف به مذهب حقه تشیع پیدا کرده است. ایشان پس از شیعه شدن با تکیه بر قلم روان و بیان شیوا و مستدل توفیق پیدا کرده اند جمع زیادی را به مذهب تشیع مشرف سازند که عدد آنها از هزاران نفر هم عبور کرده است. این امر بر شیوخ متعصب وهابی بسی گران آمده و به جای نقد علمی محتوای کتب ایشان ابتدا به دنبال ترور شخصیتی و حجو ایشان و سپس در صدد نقد های مقرضانه و جهت دار تالیفات ایشان می باشد که در راستای این اقدامات تالیف کتاب کشف الجانی عن محمد تیجانی نوشته عثمان الخمیس وهابی می باشد.این کتاب از آنجا که مالامال از دروغ افتراء و توهین است در میان اصحاب تزویر و تعصب مورد توجه قرار گرفته است. نویسنده این کتاب در صدد جواب کتاب ایشان است و سخنانش را نقد کرده است. این کتاب شامل مقدمه و موضوعاتی می باشد. در ابتدا به کذب و افتراء ابن تیمیه و ناصر بن عبدالله قفاری می پردازد. در ادامه مخالفت عثمان الخمیس با صحاح سته و مطالبی در باب تحریف قرآن می پردازد. در بخش های پایانی به نظرات عثمان الخمیس در باب آیه تطهیر، حدیث غدیر،عصمت انبیاء، سب امام علی علیه السلام، شجاعت ابی بکر و عایشه ام المومنین اختصاص یافته است.

کتاب دفع شْبه من شّبه و تمرد توسط تقی الدین ابی بکر الحصنی الدمشقی به رشته تحریر درآمده است. فرقه‌­ وهابیت که خود را پرچمدار اسلام در دنیای امروز معرفی می‌کند نگاه‌های مختلف جهانیان را به خود جلب کرده است. این فرقه که در حقیقت برای محو آثار اسلام طراحی شده است با شعار سلفی‌گری و نزدیک کردن خود به اهل تسنن مخصوصا مکتب حنابله ، افرادی را زیر پرچم خویش جمع و اسلام راستین را وارونه جلوه می‌دهد. در این مسئله ابن‌تیمیه نقش مهمی در رشد تفکر وهابی‌گری دارد به ‌گونه‌ای که کتاب‌ های او را می‌توان اساس فکری وهابیت معرفی کرد. نویسنده این کتاب در صدد بیان تفاوت خط مشی فکری وهابیت با حنابله است. مطالب این کتاب شامل شبهات و جواب آنها است که وهابیت و ابن تیمیه مطرح کرده اند مانند: قول ابن تیمیه در قدیم بودن عالم، تکذیب ابن تیمیه در مورد نبوت پیامبر، مسئله افضلیت بین مکه و مدینه، منع زیارت قبور و حدیث شد رحال و .... نویسنده در پایان اینطور نتیجه می گیرد که بسیاری از شبهاتی که ابن تیمیه وارد کرده را اهل سنت قبول نداشته و حتی به آن پاسخ داده اند.

کتاب مفاهیم یجب ان تصحح نوشته محمد بن علوی مالکی اهل عربستان سعودی است. سید محمد بن علوی از معدود علمای حجاز بود که با تکیه بر کرسی تدریس در دانشگاه‌های عربستان و وعظ در مسجد الحرام با شجاعتی قابل وصف به نقد وهابیت پرداخت. این کتاب در عربستان اجازه انتشار ندارد. این کتاب نفیس با عنوان "مفاهیم یجب أن تصحح" در عربستان سعودی عرضه شد ولی با عکس‌العمل شدید برخی علمای وهابی روبرو شد و نویسنده آن از سوی آنان طرد و تکفیر شد؛ به گونه‌ای که مدتها مؤلف در محاصره و تحت نظر بود و چاپ و انتشار این کتاب ممنوع گردید؛ ولی این امر مانع انتشار این اثر ارزنده نگشت؛ بلکه در کشورهای گوناگون از جمله: مصر، سوریه، امارات، پاکستان، مغرب و... مکرر به چاپ رسید و مورد استقبال دانشمندان اهل‌سنت قرار گرفت. خصوصیت منحصر به فرد این کتاب که به پاسخگوئی شبهات و ایرادات وارده از سوی وهابیت می‌پردازد این است که از سوی فردی تالیف گردیده که سالها به عنوان یکی از علمای بزرگ وهابیت در مسجد الحرام به تبلیغ می‌پرداخته و در اواخر عمر وظیفه خویش دانسته تا خطاها و برداشت‌های اشتباه را اصلاح و تا حدی دین خود را به پیامبر (ص) ادا نماید و تمامی‌پاسخ‌های او مستند به کتب و روایات مورد تایید اهل‌سنت و جماعت می‌باشد و حساسیت فوق‌العاده‌ای که در انتخاب احادیث و استنادات به کار گرفته است جای هرگونه شک و شبهه را در اصلاح مفاهیم مذکور از بین برده است. مؤلف، این کتاب را در سه باب تنظیم نموده است: باب اول) مباحث عقیدتى مانند: بدعت، توسل؛ باب دوم) مباحث نبوى که به خصائص و حقیقت انسانى پیامبر پرداخته و مفهوم تبرک به پیامبر و آثار او را تعیین مى‏کند؛ باب سوم) مباحث متفرقه از جمله زندگى برزخى و مشروعیت زیارت پیامبر و مسائل مرتبط با آن از قبیل آثار، مشاهد و مناسبت‏هاى دینى.

کتاب احیاء المقبور توسط احمد عبدالله الصدیق الغماری به رشته تحریر در آورده است. نویسنده در مقدمه برای روشن شدن اهمیت موضوع به بیان دونوع از احادیث مبنی برجواز وعدم جواز بنا بر قبور اکتفا مینماید ونسبت به وجه جمع آن با نظر به اینکه طبق نظر عامه، مبنی بر اینکه امت بر خطا جمع نمی شود اظهار تعجب می نماید. موضوع بحث مسائل پیرامون دفن می باشد که مصنف در ابتدا به ویزگیهای محل دفن اعم از اینکه قبلا بنایی در آنجا بوده یا خیر ویا مسجدی ساخته شده یا..وی جواز دفن در بنا را بصورت مطلق به مشهور نسبت می دهد ولی در جواز بنا بعد از دفن دو نظریه مخالف رابیان می کند. در بخش بعد مسئله دفن خواص از جمله اولیا و صالحین را مورد بررسی قرار می دهد در فصل بعدی که جواز تزئین مساجد بحث میشود مصنف می فرماید این افعال از آنجایی که موجب تفخیم واحترام مساجد میباشد بلااشکال بلکه مستحب نیز میباشد.فصل بعدی پیرامون جواز بنا حول قبر میباشد مصنف در این فصل آراء مختلف را می آورد ودست آخر بیان می دارد آنچه موجب رائ به عدم جواز ساخت قبه وحرم شده عدم فهم صحیح حدیث است. در فصل بعدی مصنف خطای صورت گرفته را توضیح می دهد وبیان می کند آنچه نهی شده بالا بردن بنای خود قبر است وسپس 8 نظریه را در این مورد، ذکر می نماید. در فصل بعدی به نقد وبررسی ساخت مساجد بر قبور پرداخته شده وعللی بر این عدم جواز ذکر شده که مهمترین آن ترس از تعظیم بیش از حد شخص مدفون در طول تاریخ است.در فصل بعد مصنف ادله قوی از تاریخ وسنت مبنی بر جواز بنای مسجد می آورد در کتاب اعلام الراکع الساجد آمده که مصنف در مقدمه آن این کتاب را تکمله کتاب قبلی (احیا المقبور) میداند ودرصدد توضیح حدیث (لعن الله الیهود والنصاری اتخذوقبور انبیائهم مساجد ) می باشد.مصنف در ابتدای کتاب ودر بخش اول سند حدیث را تحت عنوان (تخریج حدیث) بیان می نماید در بخش بعدی معنای (اتخاذ القبور مساجد) راشرح میدهد ونظریه های مختلف را از جمله تعظیم، محل سجده و.. را بیان مینماید وبرای هریک از منابع اهل سنت احادیثی ذکر می نماید در بخش بعدی بناء مساجد علی القبور راشرح میدهد و انضمام آن را با حدیث (لعن الله الیهود...)وهم میداند مصنف در بخش (الصلاه الی القبر) بیان می کند آنچه در حدیث (لا تجلسوا علی القبور ولا تصلوا الیها) آمده کراهت را می فهماند. در بخش پایانی مصنف به این نکته اشاره دارد که آنچه از احادیث بر می آید کراهت ساخت مساجد بر قبور میباشد وگناه نبودن این امر ثابت میگردد وآنچه برخی مبنی بر کبیره بودن این عمل پنداشتند سخنی ناصواب است.

کتاب الدرر السنیة فی الرد علی الوهابیة توسط سید احمد بن السید زینی دحلان به رشته تحریر در آمده است. این کتاب موضوع جواز توسل به نبی مکرم (ص) پرداخته که در پی آن مباحثی چون جایگاه برزخی شهدا و در صدر آن پیامبر اکرم پرداخته شده است ونیز بحث جواز توسل وشفاعت مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده در ابتدای کتاب خویش جواز زیارت قبر رسول اکرم (ص) را از چهار منبع یعنی کتاب ، سنت واجماع وقیاس اثبات نموده است وبرای هرکدام نمونه ای ذکر نموده است.در بخش اول به آیه (ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاؤوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما) استدلال نموده وبیان داشته زیارت نبی دارای فواید عظیمی میباشد واینها مخصوص زمان حیات نبی(ص) نیست سپس با آوردن کلام بزرپان اهل سنت زیارت قبر رسول اکرم را لازم وطبق نظر برخی با توجه به حدیث (من حج البیت ولم یزرنی فقد جفانی ) جفا بر پیغمبر را حرام دانسته اند در ادامه مولف به نفی شرک وبلکه راجح بودن مرقد رسول اکرم (ص ) ونیز بررسی حدیث شد الرحال پرداخته است.در بخش دیگر بحث توسل وصحت آن شروع میشود وابتدا حدیثی مبنی بر دعای پیغمبر وتوسل ایشان ذکر شده است.ودر ادامه کلام محدثین و.. در این زمینه آورده شده است در ادامه به فعل برخی از صحابی همچون بلال بن حرث وعمر بن خطاب در استسقاء اشاره شده است همچنین به بیان ایه ( ابتغو الیه الوسیله ) اشاره شده وتصریح واثیات شده مصداق اتم وسیله پیامبر اکرم (ص) میباشد در ادامه به انتقال اموات وشهدا از این دنیا به عالم برزخ اشاره میشود ودر ادامه شرک دانستن توسل را قبیح میداند وبا توضییح آن به خوبی روشن میسازد که توسل به این معنا نیست که موثری غیر خدارا بجوییم بلکه ایشان وسیله است.در بخش دیگر به مستحبات در زیارت نبی می پردازد ودر ادامه بحث التبرک به آثار صالحین میآورد ودر توضیح آن به تبرک جستن صحابی به آب وضوی پیامبر اشاره میکند ولذا آن را امری جایز میداند در بخش پایانی ولادت محمد بن عبدالوهاب اشاره میکند وضمن گریز به زندگانی او بدعتهایی را که در دین گذاشته نقل و نقد می نماید.