جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در آغاز قرن بیستم، پس از جنگ داخلی آمریکا، اما قبل از جنگ‌های جهانی، ویلیام جیمز و دیگران از حکمت سنت‌های دینی جهان، به‌ویژه «زبان‌های عرفانی ناگفته» استفاده کردند تا مقوله مدرن عرفان را بسازند. بخشی برای ایجاد یک هسته مشترک که مردم تقسیم شده به امید تشکیل یک اتحادیه کامل تر هم از نظر مذهبی و هم از نظر سیاسی، حول آن جمع شوند. بیش از صد سال بعد، نظریه پردازان پست مدرن به ناآگاهی در قلب ارزشمندترین دانش ما از خود و جهانمان به عنوان منبعی روی می آورند تا تهدیدی برای کمک به تلاش های ما برای احترام به دیگران. پایان نامه من چنین تخصیص های اخیر ناگفته های باستانی را مورد بررسی قرار می دهد، اما فراتر از صرفاً زبانی و منطقی است و از طریق مقایسه آنچه که من شیوه های عرفانی و دنیوی لغو می نامم، مانند مشارکت عملگرایانه جیمز در یک جهان کثرت گرا، به تجزیه و تحلیل تجسم و جا افتاده می پردازد (فصل 1). تجسم ارتدکس و هترودکس، شرقی و غربی ارتعاشات کیهانی از عرفان باستان، از طریق الهیات عرفانی مسیحی، تا شعر آلن گینزبرگ (فصل 2). اشتیاق به معنای زندگی بیشتر در دینداری آمریکایی آفریقایی تبار که توسط هاوارد تورمن، لنگستون هیوز و سوجورنر تروث ارائه شده است (فصل 3). و نظریه پردازی دموکراتیک از فمینیست ها تا پستانسان گرایان (فصل 4). با برخوردهای خلاقانه متفکران ظاهراً متفاوت که با این وجود پویایی های مشابهی در پذیرش اعمال «معنوی اما نه مذهبی» دارند، من در پی آن هستم که بحث های عرفانی را از طریق توسعه منابع برای درک و تغییر پویایی ستم مانند جنسیت، نژاد، طبقه، گونه ها به جلو ببرم. و دیگر مسائل مربوط به تفاوت تجسم یافته است. با استفاده از ژاک دریدا به‌عنوان چهره‌ای پل، من با آنچه که من آن را نادرست خواندن زبانی از ساختارشکنی می‌نامم مقابله می‌کنم تا از مشارکت آگاهانه‌تر در یک حالت تجسم یافته تجربه یک آسیب‌پذیری مولد که کاملاً جهانی است، دفاع کنم. با درک مجدد، تناهی تجسم یافته ممکن است منابعی را برای ارتقای عدالت با متحد شدن حول نوع دیگری از هسته مشترک فراهم کند - هسته مشترک بدون هسته مشترک. بنابراین، نامعین بودن ممکن است به معنای جرأت ناشناختن خود و دیگران از طریق مشارکت در رازی فراتر از تقسیم‌بندی‌های واضح باشد - ذاتی و متعالی، مادی و غیر مادی، مرد و زن، انسان و حیوان.

چکیده ماشینی : کلیسا، اقتدار و فوکو به مشکل درهم‌تنیدگی کلیسا با قدرت حاکمیتی می‌پردازند که می‌تواند به حاشیه‌نشینی منجر شود. اوگدن با ایجاد زمینه جدید، از رویکرد فوکو به قدرت و دانش برای تفسیر اهمیت رهبر کلیسا به عنوان نگهبان دانش استفاده می کند. این می تواند به دانش ممتاز، تحت طلسم قدرت حاکمه، و با همدستی روحانیون و غیر مذهبی ها در جستجوی حاکمان تبدیل شود. ناگزیر، چنین فرهنگی به احساس استحقاق برای رهبران و انطباق برای پیروان منجر می شود. همه به نام اطاعت. کلیسا برای انجام وظیفه خود نیاز به تغییر دارد. به جای سلطنت، کلیسا به عنوان فضای آزاد آزادی چطور؟ بنابراین، این کتاب یک کار الهیاتی است که اعمال آزادی را به خاطر دیگری پرورش می دهد. این شامل تفکر متفاوت با کاوش در کاتالیزورهای تغییر است که شامل نقد، فضا، تخیل و خرد است. در این فرآیند، اوگدن از طیف وسیعی از منابع استفاده می‌کند و گفتمان، شایعات، آیین‌ها، قلمرو، مردانگی و قدرت شبانی را تحلیل می‌کند. در مجموع، کار میشل فوکو لحن را برای نقد کلیسایی تازه ای تنظیم می کند که برای الهیدانان و روحانیون به طور یکسان جذاب خواهد بود.

در این نوشتار آراء ‌‌ابن‌سینا و جرج ادوارد مور در زمینه‌ی اخلاق واقع‌گرا و ضمن بحث درباره‌ی روش شهودگرایی در تشخیص خاصه‌های اخلاقی تبیین و مقایسه می‌شود. واقع‌گرایی در اخلاق به معنای عینیت پذیری گزاره‌های اخلاقی است و از این رو خاصه‌های اخلاقی شهود پذیرند. مسئله‌ی اصلی تحقیق صورت‌بندی آراء ‌‌ابن‌سینا ضمنِ اصول واقع‌گرایی و روش شهودگرایی است، این‌که آیا گزاره‌های اخلاقی ذیل آراء مشهوره از همان اصولی تبعیت می‌کنند که مور آن‌ها را در مبحث واقع‌گرایی در اخلاق مطرح کرده است و این‌که چگونه می‌توان آن‌ها را شهود کرد. واقع‌گرایی اخلاقی نزد مور بر اساس شهودگرایی خاصه‌های اخلاقی نظیر خوب و بد است، اموری که غیرقابل تحویل به امور طبیعی یا مابعدالطبیعی است. نزد ‌‌ابن‌سینا واقع‌گرایی اخلاقی بر اساس نفس الامری بودن محمول‌های اخلاقی نظیر حسن و قبیح تعریف و قابل شهود می‌شود. در این نگرش حسن و قبیح برای نفس، به عنوان موجودی که اعتلا و سعادت آن امری واقعی است، تبیین شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که نزد مور ارتباط میان موضوعات اخلاقی و محمول‌هایی نظیر خوب و بد امری شهودی است که آنرا ارتباط خوب با بیشترین خیر ممکن تعریف کرده است و این تلازم و درک آن مستلزم تأمل و بلوغ عقلی فاعل اخلاقی است. نزد ‌‌ابن‌سینا ارتباط میان موضوعات اخلاقی و محمول‌های اخلاقی نظیر حسن و قبیح بر اساس شهرت گزاره‌های اخلاقی و شهود عقلاء قوم تبیین شده است.

ترجمه ماشینی : پیشبرد عقاید افلاطون و ارسطو از یک سو و رواقیون از سوی دیگر دیدگاه بدبینی دیوژن را تحت الشعاع قرار داد که از نظر زمانی به عنوان پل ارتباطی بین آنها عمل می کرد و از نظر تاریخی، بدبینی را در بسیاری از تاریخ خود چیزی بیش از یک نقطه توقف نشان نمی داد. هدف این پایان نامه نشان دادن این است که فلسفه دیوژن یک نقطه توقف نبود، بلکه جایگزین مناسبی برای فلسفه های اصلی بود که به آن توجه چندانی نمی کردند. استفاده از تحلیل تاریخی و ریشه‌شناختی در منابع مورد اعتماد، بدبینی را روشن‌تر نشان می‌دهد. ابتدا نشان می دهد که زندگی دیوژن آزمایشی بود در "ساده زیستی" که او را به اتخاذ یک سبک زندگی طبیعی مشابه با شیوه زندگی سنتی یونان سوق داد. ثانیاً، نشان می‌دهد که یک شیوه طبیعی زندگی باعث شده است که او هنجارهای مرسوم جدید را رد کند، که به اعتقاد او اکتساب‌گرایی، تمایز طبقاتی و بدخواهی را تشویق می‌کند و در نتیجه جوانان را تضعیف می‌کند. و سوم، با گذشت زمان، دیوژن فلسفه خود را توسعه داد، که بر آزادی بیان یا پارگی، خودکفایی و خودمختاری متمرکز بود - آرمان‌هایی که فیلسوفان مدرن مانند روسو، نیچه و فوکو را به خود جذب کرد. نتیجه می‌گیرم که خواندن بهتر دیوژن فیلسوفی باهوش و شوخ را نشان می‌دهد که همانطور که او می‌گفت زندگی می‌کرد. انتقاد او از هنجارهای مرسوم آتن به صورت طنز طنز آمیز و سرگرمی و همچنین آموزش بود و در این عمل او به مردی پرهیزیا تبدیل شد - یک حقیقت گو که می توان روی آن برای حمایت از حقیقت حتی در موقعیت های خطرناک حساب کرد. این جسارت می‌خواست که داستان‌های مربوط به او به سرعت به آن اشاره می‌کنند. بدين ترتيب، بدبيني ديوژن به عنوان شيوه اي از زندگي كه در آن شخص شخصيت و شهامت سخن گفتن را پرورش مي دهد، همراه لازم براي هر فلسفه در هر عصري است، نه فقط فلسفه خود.

به همان سیاق که پزشکی علمی همچون فیزیک نیست، فلسفه پزشکی قابل فروکاستن به فلسفه علم نیست.

ترجمه ماشینی: میشل فوکو در اواخر عمر خود توجه خود را به پدران اولیه کلیسا معطوف کرد. او این کار را نه برای چیزی مانند بازگشت به سوی خدا انجام داد، بلکه به این دلیل که در آن منابع جایگزین هایی برای تصویرسازی مجدد از خود یافت. و اگرچه فوکو هرگز به طور جدی مسیحیت را فراتر از نظریه‌پردازی سبک زیبایی‌شناختی آن سرگرم نکرد، می‌توان استدلال کرد که اعمال مسیحی مانند اعتراف یا عشای ربانی شباهت‌های خانوادگی با حساسیت‌های فوکو دارند. این کتاب توضیح می دهد که چگونه می توان الهیات را در پرتو فوکو انجام داد، یا به طور دقیق تر، فوکو را طوری خواند که گویی خدا مهم است. بنابراین، تلاش می‌کند تا اعمالی مانند اعتراف، دعا و غیره را به‌عنوان تکنیک‌هایی برای خود بیان کند، «کلیسا را ​​به‌عنوان سیاست» در صورت‌های فلکی کنونی قدرت قرار دهد، دانش‌های الهیاتی را به‌عنوان شیوه‌های مداخله انتقادی، یا آنچه فوکو باستان‌شناسی نامید، آشکار کند. و وجود مسیحی را در زمان از طریق شیوه های یادمانی تبارشناسی مفهوم سازی کند.

اخلاق یکی از ساحت‌های شاخص زندگی انسان است. هستی‌شناسی اخلاق به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های فرااَخلاق، عهده‌دار تبیین این مسئله است که آیا بایدها و نبایدهای اخلاقی مبتنی بر حقایقی عینی در جهان خارج‌اند و نقش انسان تنها اکتشاف و حکایت‌گری از آنهاست، یا اینکه اموری ابداعی و برساختۀ ذهن انسان‌اند و حقایقی مستقل از آرای اخلاقی ما در جهان خارج وجود ندارد. به‌عبارت دیگر، میان ذهنی‌انگاری اخلاقی (سابژکتیویسم) و عینی‌گرایی اخلاقی (ابژکتیویسم) تقابل اساسی وجود دارد. اخلاق‌پژوهان دراین‌باره، مواضع متقابلی اتخاذ کرده‌اند. فیلسوف اخلاق معاصر، جورج ادوارد مور، جانب‌دار عینیت اصول اخلاقی است و ذهنی‌انگاری اخلاقی را نقد می‌کند. او در نقد ذهنی‌انگاران تأکید می‌کند که عینی‌انگاری اصول اخلاقی را نباید با ذاتی‌دانستن آنها یکسان در نظر گرفت.فیلسوف و متکلم جهان اسلام، خواجه نصیرالدین طوسی که در زمینۀ اخلاقْ آرا و آثار بسیاری از خود به جای گذاشته است، معمولاً با اصطلاحات امروزی در زمرۀ طرفداران اخلاق فضیلت‌محور شناخته شده است. نوشتار حاضر بر آن است تا ضمن اشاره به دو رویکرد ذهنی‌گرایی و عینی‌گرایی اخلاق، به تبیین موضع واقع‌گرایانۀ خواجه و مقایسۀ آن با واقع‌گرایی مور بپردازد. عناوین موجود در فرااَخلاق در زمان حیات علمی خواجه نصیر مطرح نبوده است؛ اما با کاوشی در مبانی و مباحث اخلاقی وی می‌توان چنین نتیجه گرفت که او نیز به عینیت اصول اخلاقی معتقد بوده و درنتیجه ذهنی‌گرایی را نمی‌پذیرد.

ترجمه ماشینی: در جریان انقلاب 1978 ایران، نفوذ روشنفکران عمومی گسترده بود. بسیاری از دیدگاهی مبنی بر رهایی از تأثیرات «غرب زدایی» که از مفاهیم هایدگری در مورد بومی گرایی ضدغربی الهام گرفته شده بود، حمایت کردند. علی میرسپاسی با پیگیری سیر فکری فیلسوف ایرانی احمد فردید در این کتاب شرحی از ظهور اسلام سیاسی در ایران مدرن ارائه می دهد. فردید از طریق شخصیت جنجالی و حضورهای عمومی و خصوصی متعدد خود در قبل، حین و به ویژه پس از انقلاب، دیدگاهی اسلام گرایانه را که خصمانه ستیزه جویانه با دنیای مدرن است، رواج داد که تا به امروز بخشی اساسی از فلسفه سیاسی جمهوری اسلامی باقی مانده است. میرسپاسی با آوردن عناصری از اندیشه فردید پس از انقلاب و همچنین تحلیل انتقادی نوشته‌های فوکو درباره «سیاست معنویت»، خواندنی ضروری را برای همه کسانی که سیر تحول اندیشه و فلسفه سیاسی در ایران مدرن و فراتر از آن را مطالعه می‌کنند، ارائه می‌کند.

ترجمه انگلیسی: نقدهای فمینیستی-آزادی بخش بسیاری از کلمات سنتی به و برای الهی وجود داشته است. این نقدها شامل نگرانی از تأثیر این مجموعه کلمات بر رفتار بوده و خواستار تغییر واژگان سنتی شده است. این پایان نامه یک کاوش تئوریک قوی در مورد چگونگی رفتار کلمات به و برای تأثیر الهی، تجزیه و تحلیل مجموعه کلمات به و برای الهی مورد استفاده در متون مذهبی مجاز برای عشای ربانی در کلیسای انگلستان ارائه می دهد. اهمیت ایدئولوژی برجسته می‌شود، زیرا ایدئولوژی‌ها هم در استفاده از کلمات بیان می‌شوند و هم حفظ می‌شوند و از آنجایی که اعمال اجتماعی را ترویج می‌کنند. این پایان‌نامه با استفاده از روش‌شناسی فمینیستی-آزادی، از درک پردازش زبان برگرفته از روان‌زبان‌شناسی و فلسفه زبان ویتگنشتاین استفاده می‌کند تا آنچه در متون مطالعه موردی وجود دارد را آشکار کند و نشان دهد که چگونه این کلمات بر رفتار تأثیر می‌گذارند. این کتاب سهم الاهیات فمینیستی را در برجسته کردن ساختارهای دوگانه استفاده از زبان و راه هایی که این امر از طریق آن تأثیرگذاری از کلمات به و برای رفتار الهی را ممکن می سازد، دریافت کرده و پذیرفته است. بینش باتلر در مورد قانون اساسی ما در زبان از طریق مدلی از ارتباطات، هویت و روابط خوانده می شود تا نشان دهد که کلمات خطاب به دیگران و همچنین کلمات خطاب به خود، ظرفیت تشکیل هویت و روابط ما را دارند و بنابراین بر رفتار ما تأثیر می گذارند. برای مسیحیان، کلمات به خدا و برای خدا ما را در هویت ها و روابط می سازد و بر رفتار ما تأثیر می گذارد. علیرغم موانع متعدد برای تغییر از مجموعه کلمات سنتی، این پایان نامه پیشنهاد می کند که تغییر می تواند از طریق قادر ساختن جماعات به درک چگونگی عملکرد کلمات و از طریق استفاده از کلمات جدید برای الهی و برای بی ثبات کردن ایدئولوژی های مسلط و سرکوبگر از طریق بهره برداری از ضعف های ساختاری آنها ایجاد شود. امید این پایان نامه این است که سخنان به خدا و برای خداوند می تواند به شکوفایی همه نوع بشر کمک کند.