جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اندیشه­های فیلسوف معاصر فرانسوی، پل ریکور که در بستر هرمنوتیک فلسفی و پدیدارشناسی هرمنوتیکی شکل گرفته، در میان دانش­وران این علم، جایگاه قابل توجه و تأملی دارد. در سنت تفسیری رایج، فهم و تفسیر صحیح، تفسیری است که با آنچه مقصود متکلم بوده، بیشترین انطباق را داشته باشد، اما ریکور، معیار تفسیر معتبر را نه مطابقت با معنای قصدی مؤلف که بالاتر بودن احتمال می­انگارد. وی این معیار را فراهم آمده از «منطق احتمال ذهنی» معرفی می­کند. در تبیین تفسیر صحیح از متن، دو اصل «همخوانی و تطابق» و «کامل بودن» را در تفسیر ضروری می­داند. نوشتار حاضر در پی آن است تا امکان طرح این ضوابط را در خصوص متون شرعی با نظر به ویژگی­های آن­ها، با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و با جمع­آوری اطلاعات به روش کتابخانه­ای و اسنادی، بررسی کند. به نظر می­رسد، می­توان از «منطق احتمالات» و «اصل هم­خوانی و تطابق و اصل کامل بودن» در میان ضوابط مطرح در متون شرعی، بهره برد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی مفهوم شر در اثر پل ریکور (1923-2005) می پردازد. برای انجام این کار، ما کار او را به عنوان یک کل ارزیابی می کنیم، اما بر سه کتاب تمرکز می کنیم، زیرا آنها لحظات تفسیر نویسنده ما را در رابطه با رویکرد آنها به مسئله شیطان برجسته می کنند. آنها عبارتند از: سمبولیسم شر، شر: چالشی برای فلسفه و الهیات، و خود به عنوان دیگری. اما ما ترتیب زمانی متون را معکوس کردیم تا رویکردی بدیع ایجاد کنیم که به عنوان راهی برای رسیدن به پیشنهاد پل ریکور برای راه حلی برای مشکل شیطان عالی است. ما نشان داده‌ایم که چگونه، همانطور که نویسنده تاریخ فلسفه و تاریخ الهیات را تفسیر می‌کند، مسئله شر را مطرح می‌کند و از آنجا نیز نحوه پرداختن نویسنده‌مان به آن، یعنی از منظر فردی که رنج می‌کشد، آشکار کرده‌ایم. سپس ببینیم که چگونه ریشه‌های تفسیر و راه‌حل ممکن برای مسئله، در اسطوره‌ها و نمادهای شیطانی و بیشتر از آن، چگونه انسان نسبت به مسئله شر، خطاپذیر و شکننده است. تا آن زمان، سرانجام، اخلاق کوچک او را بررسی می کند. جایی که ما معتقدیم می توانیم از طریق نهادهای عادلانه مقابله با شر را به پایان برسانیم.

ترجمه ماشینی : پژوهش زیر بر آن است تا اساسنامه هرمنوتیک فلسفی را که پل ریکور در کتاب خود به مثابه دیگری به ما معرفی کرده است، بشناسد و از این طریق نقش فلسفی هرمنوتیک کتاب مقدس را که نویسنده فرانسوی در نوشته‌هایش درباره موضوعات دینی اعطا کرده است، بررسی کند. ما کار این نویسنده را به عنوان یک پروژه منحصر به فرد و پویا می بینیم که در آن نویسنده تفکر خود را با استفاده از حوزه های وسیعی از دانش مانند روانکاوی، تاریخ و حتی الهیات اجرا می کند. به این ترتیب، وظیفه پیشنهادی در تحقیق ما نه تنها ممکن، بلکه ضروری می‌شود، زیرا ما جنبه پویای نویسنده فرانسوی را منبعی از پروژه‌های مستقل و غیرقابل انتقال نمی‌دانیم. بنابراین، ما را به این باور می رساند که تفکر در نوشته های فلسفی پل ریکور مشابه نوشته های او در مضامین دینی است. با این حال، ما معتقدیم که این نویسنده الهیات را به انسان‌شناسی تقلیل نمی‌دهد و خودمختاری گفتمان فلسفی را نیز کنار نمی‌گذارد، به عنوان یک فیلسوف راهی برای غنی‌سازی، از طریق هستی‌شناسی کنش، برای بینش الهیاتی ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : زبان به موضوع اصلی در اندیشه معاصر تبدیل شد. در سنت کلاسیک تا اوایل قرن بیستم، اساساً به عنوان ابزار فکری صرف طراحی شده بود. این رویکرد به زبان به عنوان ابزار تفکر، منجر به جستجوی زبانی جهانی، خنثی و عینی با هدف ساختن علم شد. به این ترتیب، فلسفه نیز در اوایل قرن بیستم، از برخی جریان‌ها (پوزیتیویسم، فلسفه تحلیلی، حلقه وین) به عنوان تحلیل زبان پیش رفت تا آنچه را که باید گزاره‌های معنادار تلقی شود که دانش را تجمیع می‌کند، از تحلیل منطقی-ریاضی. و به ویژه از تأیید تجربی. در پرداختن این فیلسوفان، گزاره های متافیزیک، اخلاق، دین و الهیات بی معنا تلقی می شوند. این رویکرد، همراه با عوامل دیگر، زبان کلامی را زیر سؤال می برد. با این حال، در قلب فلسفه، مسائلی عمیق تر شد که امکان بازیابی ارزش چندین شکل دیگر از زبان ها را فراهم کرد. فهمیده شد که زبان علمی تنها زبانی نیست که دانش را منتقل می کند، بلکه بازی های زبانی وجود دارد. رویکردهایی مانند ویتگنشتاین، هایدگر، لویناس و پل ریکور چنین جنبه متکثری زبان را تعمیق بخشیدند. بنابراین، راه‌هایی گشوده شد که الهیات بتواند (و باید) ماهیت زبان خود را بازتاب دهد. به این ترتیب آدولف گشه به وجود می آید. او به طور سیستماتیک به موضوع زبان الهیات نمی پردازد، حتی الهیات او نیز به صورت سیستمی یا کتابچه راهنمای بزرگ ساختار یافته است. او بخش‌هایی از تأمل را ارائه می‌کند که به ما امکان می‌دهد به موضوع فکر کنیم. به عقیده گشه، باید دوباره شنید و ارزش سخنان ایمان را بازیابی کرد. از نظر او، الهیات سخنی کاملاً در مورد انسان و برای انسان دارد. در گفتگو با فرهنگ معاصر، گشه قصد دارد عقلانیت خاص زبان و گفتمان ایمان را نشان دهد و از این طریق اعلام کند که خداوند مژده ای برای انسان است.

ترجمه ماشینی : این کتاب سه رویکرد به عقل عمومی و فضای عمومی اعطا شده به ادیان را مقایسه می‌کند: پلتفرم لیبرال یک اجماع همپوشانی که توسط جان رالز پیشنهاد شده است، بازنگری‌بندی اخلاقی گفتمان یورگن هابرماس درباره جهان‌شمولی کانت و تحقق آن در حوزه عمومی، و بنیان‌گذاری مشترک. نقشی که پل ریکور به سنت های خاصی نسبت می دهد که فرهنگ آنها و اعتقادات شهروندان را شکل داده است. مقدمات مواضع آنها در چهار جنبه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد: (1) چارچوب هنجاری که کارکرد خاص عقل عمومی را تعیین می کند. (2) انسان شناسی و نظریه های عمل آنها. (3) ابعاد زندگی اجتماعی و مشخص شدن آن در چارچوب سیاسی دموکراتیک. (4) دیدگاه‌های متفاوتی از دین که از این عوامل ناشی می‌شود، از جمله درک آن‌ها از جایگاه ادعاهای حقیقت متافیزیکی و دینی، و نقش دین به‌عنوان یک عمل و اعتقاد در جامعه کثرت‌گرا. دریافت‌ها و نقدهای اخیر به زبان‌های انگلیسی و آلمانی مورد بحث قرار می‌گیرند: فیلسوفان و الهی‌دانان در مورد گستره عقل عمومی، و وظیفه ترجمه از سنت‌های ایمانی، و همچنین نقشی که ممکن است در تنوع فرهنگ‌های جهانی برای شکل دادن به یک مشترک داشته باشند، بحث می‌کنند. افق جهان وطنی