جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جلد بیست دوم شامل فهارس المیزان است.

تفسیر مِنْ وَحْیِ القُرْآن از تفاسیر شیعه به زبان عربی اثر سید محمدحسین فضل‌الله عالم دینی شیعه اهل لبنان. این تفسیر در واقع، سلسله درس‌های قرآنی فضل‌اللّه برای جوانان و تحصیل‌کردگان است. تفسیر من وحی القرآن، کل قرآن را در بر گرفته و از تفاسیر علمی با رویکرد اجتماعی به شمار می‌رود. / انگیزه تألیف: مؤلف در مقدمه چاپ اول، توضیح می‌دهد که این کتاب به عنوان تفسیر قرآن نگاشته نشد، بلکه به شکل مباحثی قرآنی، جهت ایجاد روح بیداری در جامعه اسلامی، مطرح شده و از آن‌جا که فرهنگ قرآن، عنصر اساسی در عمل بر مبنای اسلام است و قرآن، منبع معصوم این فرهنگ، مبادرت به این بحث‌ها نمودم. / روش‌شناسی مفسر: نویسنده تفسیر «من وحی القرآن» در شمار آیه‌محوران قرار دارد. او در جای‌جای تفسیر خویش، خودمحوران را نکوهش می‌کند و ایشان را به آیه‌محوری فرا می‌خواند. در نگاه فضل‌الله، مخاطب قرار‌دادن همگان و دعوت ایشان به تأمل و تدبر در قرآن، نشان از این واقعیت دارد که قرآن فهم‌پذیر است و همگان می‌توانند به فهم آیات برسند./ تفسیر من وحی القرآن ترتیبی است و از ابتدای سوره حمد آغاز شده و تا پایان سوره ناس را در بر دارد. او در ابتدای هر سوره علت نام‌گذاری را به اسم خاصش بیان می‌کند./ مفسر سپس به تحلیل در اطراف آیه می‌پردازد، بدون آنکه وارد جزئیات ادبی و بلاغی و بحث‌های کلاسیک شود... این تفسیر در توضیح آیات و تحلیل مسائل اعتقادی و اجتماعی به تفسیر المیزان اشاره دارد و ضمن استفاده، گاهی دیدگاه‌های این تفسیر را نقد می‌کند./ ویژگی‌ها: پرهیز از ورود به مباحث غیر تفسیری؛ فضل الله در تفسیر آیات قرآن تنها در محدوده تفسیر سخن می‌گوید و از ورود به موضوعات غیر تفسیری حذر می‌کند. / گزیده‌گویی؛ از دیگر خصوصیات تفسیر «من وحی القرآن»، پرهیز نویسنده از طرح مباحث تکراری است. برای نمونه: مباحث ادبی آیات را بسیار کوتاه می‌آورد و از درازگویی و توضیح آنچه در تفاسیر بسیار گفته شده، پرهیز می‌کند. از یادکرد فضایل سوره‌ها و آیات طفره می‌رود و به ندرت فضیلت یک آیه یا سوره را بیان می‌کند. نظرات تفسیری را بسیار کوتاه می‌آورد و از تفصیل آنها حذر می‌کند. فایده‌گرایی؛ نویسنده در طرح مباحث تفسیری، اصل را بر فایده‌دار بودن و آن هم فایده بسیار داشتن مباحث گذاشته است. / پیروی از اسلوب قرآن در تفصیل و اجمال؛ فضل‌الله روش تفسیری خویش را در تفصیل و اجمال مطالب و موضوعات اسلوب قرآن معرفی می‌کند./ شبهه‌شناسی؛ طرح شبهات کلامی، فقهی، تفسیری و... و نقد و بررسی محکم و استوار آنها از دیگر ویژگی‌هاست./ نتیجه‌گیری از پیام آیات؛ نویسنده «من وحی القرآن» قرآن را مایه حیات فکری و عملی تمامی انسان‌ها می‌بیند./ آزاد اندیشی؛ از دیگر ویژگی‌های «من وحی القرآن»، آزاد‌اندیشی نویسنده و تسلیم نشدن در برابر نظریات مفسران برجسته شیعه و اهل سنت است./ آشنایی نویسنده با دانش‌های جدید؛ او در جای جای اثر خویش، یافته‌های علمی و نسبت آن‌ها با آیات قرآن را به بحث و بررسی می‌گیرد و در برخی موارد، اصل تفسیر علمی را زیر سؤال می‌برد./ طرح تفسیر در قالب پرسش و پاسخ؛ ویژگی دیگر تفسیر «من وحی القرآن»، طرح مباحث تفسیری در قالب پرسش و پاسخ است. علامه پرسش و پاسخ را یکی از بهترین اسلوب‌های تربیتی می‌شناسد و آن را در تعمیق اندیشه، فکر و وجدان بسیار پراهمیت معرفی می‌کند./ نوآوری در مسائل زنان؛ از دیگر ویژگی‌های تفسیر «من وحی القرآن»، نظریات خاص او در تفسیر آیات ناظر به زندگی خانوادگی و زنان است./ پیرایش تفسیری؛ فضل الله در پیرایش نظریات تفسیری، از مبانی و معیارهای خاصی بهره می‌گیرد. در نظرگاه او، نظریات تفسیری در صورتی شایسته طرح هستند که مستند علمی داشته باشند. در غیر این صورت، گزارش آن نظریات شایسته طرح در تفاسیر نیست./ رو در رویی با نظریات تفسیرگران؛ او سیاق را یکی از نشانه‌های درستی و نادرستی نظریات تفسیری می‌شناسد و در جای‌جای تفسیر خویش، آراء تفسیری را به کمک سیاق به سنجش و ارزیابی می‌گیرد./ چاپ کتاب: تفسیر من وحی القرآن در سال ۱۳۹۹ق در بیروت چاپ و منتشر شد. چاپ دوم این تفسیر به گونه‌ای منقح و با تجدید نظر در سال ۱۴۱۹ق / ۱۹۹۸م، در ۲۵ جلد در انتشارات دارالملاک بیروت به چاپ رسید.

«تاريخ قرآن». مهم‏ترين و دوران‏سازترين نگاشته‏ ى خاورشناسان در باره‏ ى قرآن و مطالعات قرآنى است. ه‏مه ى قرآن‏ پژوهان غربى پس از نولدكه، و شمار كثيرى از قرآن‏ پژوهان عرب و مسلمان در پژوهش ‏هاى خود در باره‏ ى قرآن تحت تأثير اين كتاب بوده ‏اند و يا به نوعى از آن استفاده كرده‏ اند. گفته مى ‏شود اصطلاح «تاريخ قرآن» نخستين بار از سوى نولدكه به كار رفته است‏ و اين امر ناشى از نوع نگرش خاورشناسان به متن قرآن است. نولدكه در تأليف اين كتاب از همكارى شمارى از خاورشناسان آلمان سود برده است. تأليف اين كتاب سرگذشتى خواندنى دارد كه خلاصه‏ وار از اين قرار است‏: نولدكه در 1856م ازرساله ‏ى دكترى خود در باره ‏ى تاريخ پيدايش قرآن در دانشگاه گوتينگن دفاع كرد. سپس با افزودن فصل‏ هايى به رساله‏ ى خود، آن را در 1857م براى شركت در مسابقه ‏ى «تاريخ انتقادى متن قرآن» به آكادمى ادبيات پاريس ارائه كرد. اين متنِ گسترش‏ يافته در 1860م در گوتينكن به چاپ رسيد. در 1898م ناشر از نولدكه تقاضا كرد تا براى چاپ دوم كتاب در آن تجديد نظر كند. اما مؤلف به خاطر ضعف مزاجى خود - كه از دوران كودكى تا هنگام مرگ از آن رنج مى‏ برد - از اين كار عذر خواست و يكى از بهترين شاگردان خود را به نام فريدريش شوالى‏۱۳ براى اين كار به ناشر معرفى كرد. شوالى با استفاده از طرح و يادداشت‏ هاى استاد خود جلد اول از ويرايش و تحرير جديد تاريخ قرآن را تأليف كرد. نولدكه پس از مطالعه‏ ى آن مقدمه ‏اى بر آن نگاشت و جلد اول در 1909م منتشر شد. شوالى در فوريه‏ ى 1919م، به هنگام تنظيم و تحرير جلد دوم، درگذشت. هاينريش تسيمرن، شوهر خواهر او، ادامه‏ ى كار را پى گرفت و جلد دوم با پيش‏گفتار تسيمرن در 1919م به چاپ رسيد. تأليف و تحرير جلد سوم كتاب و تنظيم يادداشت‏هاى شوالى با پيشنهاد تسيمرن به گوتهلف برگشترسر واگذار شد، اما او نيز پس از آن كه چند سالى از عمر خود را بر سر اين كار گذاشت، پيش از آن كه موفق به اتمام جلد سوم شود، در اوت 1933م درگذشت. اوتو پرتسل‏، همكار او در دانشگاه، با افزودن فصل آخر كتاب به آن و يك مقدمه، جلد سوم را در 1938م منتشر ساخت. بدين ترتيب پس از گذشت 68 سال از چاپ اول كتاب، تأليف و چاپ اثرگذارترين تحقيق در باره ‏ى قرآن در نيمه‏ ى دوم قرن نوزدهم و نيمه ‏ى اول قرن بيستم، با تلاش سه نسل از خاورشناسان آلمانى به سرانجام رسيد.

المدرسة القرآنية تألیف شهيد آیت‌الله سيد محمد باقر صدر: كتاب پيرامون برخى از موضوعات علوم قرآنى نوشته شده است مؤلف كه از قرآن پژوهان و دانشمندان نامى و بزرگ مذهب تشيع مى‌باشد مطالب را به صورت درس بيان نموده و سپس از طرف ناشر كتاب، جمع آورى و به صورت كتاب به چاپ رسيده است.موضوعات مورد بحث در كتاب را مى‌توان در سه محور تفسير موضوعى و ترتيبى، سنت‌هاى الهى و عناصر اجتماعى از نظر قرآن تقسيم بندى نمود.كه در قسمت اول به بيان جايگاه تفسير موضوعى و ترتيبى و تفاوت آن دو پرداخته و براى هر كدام فوائد و آثارى را بيان نموده است در قسمت دوم سنت‌هاى تاريخى را كه خداوند در قرآن بيان كرده و به صورت قانون مى‌توان محسوب نمود، تشريح كرده است در قسمت پايانى به توضيح عناصر تشكيل دهنده اجتماع پرداخته، رابطۀ هر كدام از آنها با يكديگر را از دو ديدگاه قرآنى و مادى‌گرى بررسى نموده است. تذكر:با توجه به محتواى كتاب به نظر مى‌رسد كه اين كتاب بيشتر به مباحث درون قرآنى نزديكتر است تا به مباحث علوم قرآنى. ساختار كتاب: از آنجا كه مطالب كتاب به صورت درس بيان شده است و فصل بندى نشده ولى موضوعات آن را مى‌توان در 3 فصل تقسيم بندى نمود: فصل اول: تفسير موضوعى و ترتيبى در قرآن: شامل درس اول و دوّم فصل دوّم:سنن تاريخى در قرآن: از درس سوم تا هفتم فصل سوم:عناصر تشكيل دهنده اجتماع از نظر قرآن: از درس هشتم تا چهاردهم. ويژگى‌ها: فصل دوم:در اين فصل سنت‌هاى تاريخى را از نظر قرآن كريم بحث مى‌نمايد و با توجه به آيات قرآنى كه اين موضوع را بحث نموده است نتيجه گيرى مى‌كند كه:سنن تاريخى اتفاقى نيست و از طرف ديگر اين سنت‌ها به خدا ارتباط دارد و به ارادۀ او انجام مى‌گيرد در همين فصل(درس هفتم) اشكال مختلف و صورتهاى متفاوت سنن تاريخى را مورد بحث قرار مى‌دهد و نتيجه مى‌گيرد كه اين سنن به سه صورت مى‌تواند باشد،يكى به صورت قضيۀ شرطيه،دوم به صورت قضيه فعليه و سوم به صورت يك جريان طبيعى در حركت تاريخ، و براى هر كدام از آيات قرآن مثال مى‌زند فصل سوم:در اين فصل عناصر تشكيل دهندۀ اجتماع را بررسى نموده و مى‌گويد عناصر اصلى اجتماع عبارت است از، انسان و طبيعت و رابطۀ اين دو، براى توضيح اين مطلب از شواهد تاريخى و آيات قرآن استفاده نموده است. نسخه شناسى: كتاب يك جلد، متن آن عربى و داراى 260 صفحه مى‌باشد كه مشخصات آن به قرار زير است: چاپ:كامپيوترى/ كاغذ:معمولى/ جلد:شوميز/ نوبت چاپ:اول/ تاريخ انتشار:نامعلوم/ ناشر:دار التعارف للمطبوعات، بيروت، لبنان/ داراى فهرست مطالب كتاب/ مؤلف:سيد محمد باقر صدر/ كتاب:المدرسة القرآنية/.

کتاب هرمنوتیک قرآنی، طبرسی و مهارت تفسیر قرآن1 اثر برویس فاج (Bruce fudge) از جملة مهم‌ترین آثار خاورشناسان دربارة تفسیر مجمع‌البیان به حساب می‌آید. بررسی کتاب نشان می‌دهد که با وجود ابتکار و تلاش نویسنده در خلق برخی مطالب، کاستی‌ها و اشکالات مهمی نیز به چشم می‌خورد. در این نوشتار، پس از معرفی اجمالی فاج و آثار وی، گزارشی از محتوای کتاب ارائه شده است و در مقام بررسی، آرای وی در دو بخش نقد محتوایی و نقد منابع ارزیابی شده است. بر اساس بخش‌هایی از کتاب، نویسنده بر این باور است که طبرسی آیات قرآنی را مطابق با عقیدة خویش تفسیر کرده است و باورهای وی نقش تعیین‌کننده‌ای در تفسیر مجمع‌البیان دارد. در ادعایی دیگر نیز مجمع‌البیان را رونوشت و کپی‌برداری از تبیان شیخ طوسی دانسته که غالباً همان کلمات با اندک تغییری جایگزین شده‌اند. در این مقاله، به نقد و بررسی ادعاهای مذکور پرداخته شده است.

صدرالمتألهین از دو منظر هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی به تفسیر و تبیین فلسفی مفهوم قرآنی تبدل زمین و آسمان پرداخته است. در تفسیر او از آیة 48 سورة مبارکة ابراهیم (ع) به مسالة تبدل زمین و آسمان به زمین و آسمانی دیگر از زوایای گوناگونی نگریسته شده است. در برخی از عبارات او حرکت جوهری علت و منشاء تبدیل زمین و آسمان به زمین و آسمانی دیگر معرفی شده است و در برخی دیگر تبدیل زمین و آسمان به زمین و آسمانی دیگر بر مبنای رجوع و بازگشت همة موجودات به اصل خود بعد از زوال و نابودی صورت طبیعی و وجود عنصری آن‌ها تفسیر و تبیین شده است. اضافه بر این دو، در تبیین و تفسیری متفاوت، تبدیل زمین و آسمان به زمین و آسمانی دیگر به معنی تبدیل آن‌ها در چشم انسان کامل از طریق ظهور ملکوت و مثال زمین و آسمان در عالم وسیع خیال معرفی شده است.