جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«نظرية المعرفة»، در موضوع علم به زبان عربى براى تبيين جايگاه معرفت در بين علوم اسلامى و همين طور نظر اسلام در مورد معرفت در سال 1410 قمرى توسط آيت اللّه سبحانى تدريس شده كه توسط جناب آقاى شيخ حسن مكى عاملى به رشته تحرير درآمده است. بحث معرفت از مسائل جديدى است كه اخيرا در جهان غرب بصورت مبسوط بدان پرداخت شده و دانشمندان مختلفى راجع به آن اقدام به نظريه ‏پردازى كرده ‏اند. مباحث مطرح شده در مورد معرفت در غرب تا جايى پيش رفته كه تقريبا مى‏ شود گفت به صورت رشته خاص و مدونى درآمده است. كتاب حاضر در دوازده فصل طراحى شده است كه در آنها به تعريف معرفت، اقسام معرفت، ادوات معرفت، مراحل معرفت، ملاك معرفت، حدود معرفت، تجرد معرفت و شرائط آن پرداخته شده است.

ترجمه ماشینی : چگونه می‌توانیم اعمالی را تصور کنیم که ناگهان بی‌عدالتی نظم حاکم را آشکار می‌کند؟ این اعمال بی‌عدالتی‌های پنهان یا بی‌صدا طولانی‌مدت را به چالش می‌کشند، اما از آنجایی که توسط قوانین اخلاقی موجود پشتیبانی نمی‌شوند، چالشی جدی برای هنجارهای مسلط ایجاد می‌کنند. در کتاب ذهنیت بیش از حد، دومینیک فینکلده سنت ایده آلیسم آلمانی را بازخوانی می کند و در آن پتانسیل اعمال دگرگون کننده ای را می یابد که می تواند نظم اجتماعی را متحول کند. بحث فینکلد در مورد معنا و ساختار کنش اخلاقی، متفکرانی را که معمولاً در مقابل آنها قرار می گیرند، به دقت درگیر می کند. ، هگل و لاکان - برای توسعه مفهوم سوبژکتیویته مفرط، که با اعمال ناسازگارانه مشخص می شود که خطوط زندگی اخلاقی را تغییر می دهد. برای کانت، سوژه با اعمال اخلاقی که انجام می دهد تعریف می شود. هگل امر مقوله ای کانت را به عنوان توانایی وجدان فرد برای فراتر رفتن از وضعیت موجود تفسیر می کند. لاکان بر نیروی متجاوز میل ناخودآگاه بر فاعل اخلاقی تأکید می کند. فینکلده از طریق این متفکران اخلاقی رادیکال را برای دوران معاصر توسعه می دهد. سوبژکتیویته مفرط با ادغام دیدگاه‌ها از هر دو فلسفه تحلیلی و قاره‌ای، کمکی متمایز به درک ما از موضوع اخلاقی است.

ترجمه ماشینی: این کتاب دستور کار جدید قانع کننده ای را برای نظریه های فمینیستی هویت و روابط اجتماعی ترسیم می کند. نویسنده با استفاده از روانکاوی لاکانی با معرفت شناسی فمینیستی، یک نظریه اجتماعی روانکاوانه پیشگامانه را ارائه می کند. کار کمپبل پاسخ هایی به این پرسش مهم معاصر ارائه می دهد که چگونه فمینیسم می تواند شکل گیری ذهنیت های جنسیتی و روابط اجتماعی را تغییر دهد. این کتاب با تکیه بر کار فمینیست‌های موج سوم، نشان می‌دهد که چگونه فمینیسم می‌تواند مدل‌های سیاسی جدیدی برای شناخت و برهم زدن ایده‌های بنیادی هویت جنسی ارائه کند. کرستن کمپل خواننده را با تفسیری اصلی از روانکاوی لاکانی درگیر می‌کند و استدلال قانع‌کننده‌ای برای تعهدی تازه ارائه می‌کند. به سیاست فمینیسم ژاک لاکان و معرفت شناسی فمینیستی برای هر کسی که به مطالعات جنسیتی، مطالعات فرهنگی، مطالعات روانکاوی یا نظریه های اجتماعی و سیاسی علاقه دارد، خواندنی ضروری خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه شرحی از روش‌های مختلفی ارائه می‌کند که در آن مدل‌های به‌طور فرضی ایده‌آلیستی و استعلایی اجتماعی، که رابطه سوژه با سایر انسان‌ها را در شناخت خود موضوع پایه‌گذاری می‌کردند، رد و جایگزین شدند. کنار گذاشتن این گزارش منجر به مدل‌های متنوعی از اجتماعی شد که از سوژه به‌عنوان زمینه‌ی اجتماعی بودن فاصله گرفتند و زمینه‌هایی را خارج از موضوع مطرح کردند. هانس گئورگ گادامر، امانوئل لویناس، فرانتس روزنزوایگ و دیتریش بونهوفر مواضع بدیلی را در طول طیفی از مدل‌های اجتماعی نشان می‌دهند که مفهوم ایده‌آلیستی اجتماعی را رد می‌کنند. برهان محوری این رساله مدعی است که پاسخ‌ها به ایده‌آلیسم و مدل‌های استعلایی جامعه‌گرایی در نهایت به یک هستی‌شناسی ناکافی ایراد می‌گیرند که اجتماعی بودن (و همچنین تمام واقعیت) را در شناخت سوژه قرار می‌دهد. هستی شناسی مدل استعلایی موضوع را در ابتدا بی ارتباط با موضوعات دیگر قرار می دهد، به طوری که اولین حرکت در ارتباط آنها با یکدیگر باید معرفت شناختی باشد. رابطه اجتماعی مبتنی بر درک شناختی سوژه است. هر یک از متفکرانی که من بررسی می‌کنم، این مسئله را مشکل اصلی ایده‌آلیسم معرفی می‌کنند. با این حال، راه حل آنها برای این مشکل متفاوت است. راه‌حل‌های متفاوت گادامر، لویناس، روزنزوایگ و بونهوفر را می‌توان به‌عنوان اشغال موقعیت‌های نمایندگی متفاوت در طول یک پیوستار شناسایی کرد که آن را «مقیاس زمینه‌های اجتماعی» نامید. آنچه من در اینجا ارائه می‌دهم توپوگرافی پاسخ‌ها به مدل ایده‌آلیستی اجتماعی است. زمینه هستی‌شناختی جامعه‌شناسی، به‌جای سوژه بودن، به‌عنوان موقعیت گفت‌وگو (گادامر)، چهره دیگری (لویناس)، یا وحی الهی (روزنزوایگ و بونهوفر) مطرح می‌شود. در هر یک از این مدل‌های جایگزین، می‌بینیم که سوژه به جای خودمختاری، مشروط است، جامعه‌پذیری از طریق زمانمندی و زبان وضع می‌شود، و جامعه‌گرایی اصولاً یک رابطه هنجاری است تا یک رابطه معرفت‌شناختی. پس داستانی که از تحلیل من بیرون می‌آید، توپوگرافی غنی‌تری از پاسخ‌ها به ایده‌آلیسم نسبت به آنچه که تاکنون ترسیم شده است، است. پاسخ‌هایی که توسط گادامر، لویناس، روزنزوایگ و بونهوفر ارائه می‌شوند، هر کدام یک هستی‌شناسی جایگزین را ارائه می‌کنند که هر مدل مناسبی از جامعه‌گرایی باید بر آن تکیه کند. در حالی که گزارش من از طیف پاسخ‌های هستی‌شناختی به جامعه‌گرایی ایده‌آلیستی ادعای جامعی ندارد، اما توپوگرافی بهتری از حوزه پاسخ‌ها نسبت به آنچه تاکنون در مطالعات مدل‌های اجتماعی در قرن بیستم ارائه شده بود، ارائه می‌دهد. در نهایت، این پایان نامه مرکزیت ارائه یک هستی شناسی جایگزین برای ایده آلیسم را در این پروژه ها نشان می دهد. به دور از رد کلی هستی‌شناسی یا صرفاً ارائه بازنگری‌های اخلاقی در نظم اجتماعی موجود، هر یک از چهره‌هایی که در این مطالعه بررسی می‌کنم، با بیان دیدگاه هستی‌شناختی تازه‌ای که می‌تواند از زندگی اجتماعی حمایت کند، زمینه‌ی اجتماعی بودن را به‌طور بنیادی بازبینی می‌کند.

کتاب «الشهاب الثاقب فی بيان معنی الناصب» نوشته یوسف بن احمد بحرانی، نگاه تفصيلی به معنا و مفهوم نصب و ناصبی گری و ويژگی ها و احکام مربوط به ناصبيان است که با روش کلامی و فقهی و با بهره گيری از احاديث مجموعه های روايی شيعه به نگارش در آمده است. حقيقت اسلام و مرز بندی ضروری از غير ضروری، حکم فقهی مخالفان امامت و ادله نقلی و ديدگاه های برخی از فقيهان و متکلمان شيعی درباره ناصبيان، ضرورت حب اهل بيت، بحثی درباره کفر و ايمان و تشابه های آن، اخبار دال بر کفر ناصبيان، بحثی فقهی درباره نجاست ناصبيان، حلال بودن خون و مال ناصبيان و کلمات علمای اهل سنت در شأن صحابه از سرفصل های مهم و اصلی اين کتاب است که با نگاه شيعی نگاشته شده است. محقق اين اثر نيز علاوه بر مستند سازی برخی از مطالب کتاب، ديباچه ای ويژه زندگی و آثار و مقام علمی و عملی مؤلف ارائه کرده است.

ترجمه ماشینی : امر واقعی که به عنوان چیزی غیرممکن برای دلالت درک می شود، به نظر می رسد نقطه ای است که فیلسوفان، الهی دانان و روانکاوان هنگام خواندن گزارشی از تجربه عرفانی در آن دچار لغزش می شوند. در واقع، عرفان به عنوان یک واقعیت غیر ممکن برای تسلط بر زبان مطرح می شود. با این حال، نوشته ترزا آویلا نشان می دهد که تجربه عرفانی، برعکس، پیوندی نزدیک با واقعیت دارد. برای روشن ساختن آنچه از واقعیت در خطر است در آنچه برای یک عارف، تجربه معنوی منحصر به فردی را تشکیل می دهد، می توانیم به کار فروید در مورد مفهوم ردیابی و راهی که در آن لاکان مفهوم واقعی را برای دستیابی به دیدگاهی بسط داد نگاه کنیم.