جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تئودور دبلیو. آدورنو فیلسوف و منتقد اجتماعی بزرگ قرن بیستم بود که نوشته‌هایش درباره فرهنگ مخالف در هنر، موسیقی و ادبیات به طور فزاینده‌ای در مرکز بحث‌های روشنفکری معاصر قرار می‌گیرد. در این مجموعه عالی، رابرت هالو-کنتور، که به طور گسترده به عنوان برجسته ترین مترجم و مفسر آمریکایی درباره آدورنو شناخته می شود، شانزده مقاله ای را که در بیست سال گذشته درباره این فیلسوف نوشته است، گرد هم آورده است. مقاله آغازین، «منشا هدف است»، تز آدورنو در مورد دیالکتیک روشنگری را برای درک بهتر وضعیت اجتماعی و سیاسی فوری ایالات متحده دنبال می کند. «بازگشت به آدورنو» به بررسی این ایده آدورنو می‌پردازد که قربانی کردن شکل اولیه سلطه انسان است. "Second Salvage" مطالعه ناتمام آدورنو در مورد دگرگونی موسیقی در انتقال رادیویی را بازسازی می کند. و «بازتولید مکانیکی چیست» نقد آدورنو از والتر بنیامین را دوباره مرور می کند. مقالات بیشتر طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد: وابستگی آدورنو با والاس استیونز و ناباکوف، رابطه پیچیده او با کی یرکگارد و روانکاوی، و مطالعه انتقادی او در مورد موسیقی عامه پسند. بسیاری از این مقالات تجدید نظر شده اند، با مطالب جدیدی اضافه شده است که بر ارتباط آن تاکید می کند. افکار آدورنو به ایالات متحده امروز. چیزهایی فراتر از شباهت یک مجموعه تحلیلی به موقع و غنی است که برای مطالعه نظریه انتقادی، زیبایی شناسی، فلسفه قاره ای و آدورنو بسیار مهم است.

ترجمه ماشینی : سرکوب بدن - میان‌آهنگ فمینیستی I: اجتناب از آژیرها: زنان در دیالکتیک روشنگری - فلسفه بازجویی: حادثه سینه‌های برهنه - میان‌آهنگ فمینیستی II: درهم‌تنیدگی: به یاد آوردن گرتل کارپلوس آدورنو - "فراموش شده‌ترین سرزمین بیگانه": مقاله آدورنو درباره کافکا - میان‌آهنگ فمینیستی III: خواندن بدن: کافکا "در مستعمره کیفری" - دیالکتیک منفی فمینیستی: ماتریالیسم دیالکتیکی و "بدن تغییر شکل یافته".

ترجمه ماشینی : شهرت تئودور آدورنو به عنوان یک منتقد فرهنگی مدتی است که به خوبی تثبیت شده است، اما وضعیت او به عنوان یک فیلسوف نامشخص است. اندرو بووی در کتاب آدورنو و پایان‌های فلسفه به دنبال این است که آنچه آدورنو می‌تواند به فلسفه امروز کمک کند را مشخص کند. متون منتشر شده آدورنو به طور مشخص دشوار است و مانع از پذیرش او توسط مخاطبان فلسفی گسترده شده است. تأثیر اصلی او به عنوان یک فیلسوف زمانی که او زنده بود، اغلب بر اساس سخنرانی های عمومی بسیار شفاف او بود. بووی با تکیه بر این سخنرانی ها، چه منتشر شده و چه منتشر نشده، استدلال می کند که تفاسیر مهم اخیر از هگل، و تحولات مرتبط در عمل گرایی، ایده های کلیدی در اندیشه آدورنو را منعکس می کند. در عین حال، اصرار آدورنو بر اینکه فلسفه باید هولوکاست را در مرکز ارزیابی عقلانیت مدرن قرار دهد، راه‌هایی را پیشنهاد می‌کند که این رویکردها باید با آمادگی او برای رویارویی با برخی از آزاردهنده‌ترین جنبه‌های تاریخ مدرن تکمیل شوند. آنچه ظاهر می‌شود، تفسیری دوباره روشن و جذاب از اندیشه آدورنو، و همچنین مروری روشنگر و بدیع از وضعیت فلسفه معاصر است. آدورنو و پایان های فلسفه برای دانشجویان کار آدورنو در تمام سطوح ضروری خواهد بود. این کتاب متقاعدکننده همچنین قرار است بحث‌هایی را در مورد استقبال از فلسفه آدورنو روشن کند و او را وارد جریان اصلی بحث‌های فلسفی کند، در زمانی که تقسیم‌بندی بین فلسفه تحلیلی و فلسفه اروپایی به طور فزاینده‌ای در حال فروپاشی است.

ترجمه ماشینی : موریس بلانشو و تئودور دبلیو آدورنو از دشوارترین و در عین حال عمیق‌ترین متفکران زیبایی‌شناسی قرن بیستم هستند. در حالی که روش ها و دیدگاه های آنها به طور گسترده ای متفاوت است، آنها در مورد منفی بودن اثر هنری تصور شده از نظر تجربه و امکان یا بیان انتقادی آن نگرانی مشترک دارند. چنین منفی‌گرایی نه نیهیلیستی و نه بدبینانه است، بلکه به وضعیت اثر هنری و استقلال آن در رابطه با زمینه یا تجربه‌اش مربوط می‌شود. هم برای بلانشو و هم برای آدورنو، منفی‌گرایی کلید درک جایگاه اثر هنری در زیبایی‌شناسی پساکانتی است، و اگرچه نشان می‌دهد که هنر چگونه احتمالات انتقادی را بیان می‌کند، هر چند منفی، اما همچنین نشان می‌دهد که هنر دارای ابهامی غیرقابل تقلیل است به طوری که معنای آن می‌تواند امکان‌پذیر باشد. همیشه خودش را نفی می کند این ابهام هنگامی که در ارتباط با زبان در نظر گرفته شود، اهمیت مادی بیشتری پیدا می‌کند، زیرا منفی بودن اثر به معنای بیشتر معقول و تجربی بودن، زیبایی‌شناختی می‌شود. اما با انجام این کار، زبان اثر ادبی به شکلی از تفکر تبدیل می‌شود که مادیت را قادر می‌سازد تا در ابهام خود اندیشیده شود. ویلیام اس. آلن در مجموعه‌ای از خوانش‌های غنی و متقاعدکننده نشان می‌دهد که چگونه یک شیوه تفکر بدیع و دقیق در نوشته‌های اولیه بلانشو پدید می‌آید و چگونه زیبایی‌شناسی آدورنو به رابطه‌ای بین زبان و مادیت بستگی دارد که به‌طور گسترده نادیده گرفته شده است. علاوه بر این، با بازنگری در مسئله اثر هنری مستقل از نظر ادبی، به یک موضوع اصلی در زیبایی‌شناسی مدرنیستی به عنوان شیوه‌ای از تفکر که انتزاعی و ملموس، دقیق و مبهم است، اهمیت انتقادی و مادی بیشتری داده می‌شود. در حالی که نمونه‌هایی از این نوع نوشته‌ها را می‌توان در آثار بلانشو و بکت یافت، مطالباتی که چنین متن‌هایی از خوانندگان می‌گذارند تنها چالش‌ها و امکاناتی را که استقلال ادبی برای اندیشه ایجاد می‌کند تأیید می‌کند.

ترجمه ماشینی : سبک متاخر بتهوون زبان سمفونی نهم او، Missa Solemnis، آخرین سونات های پیانو و کوارتت های زهی، واریاسیون های دیابلی، باگاتل ها، و همچنین پنج سونات پیانو، پنج کوارتت زهی و چندین اثر کوچکتر پیانو است. از نظر تاریخی، این آثار به‌عنوان پل ارتباطی بین سنت‌های کلاسیک و رمانتیک تلقی می‌شوند: از نظر ساختار موسیقایی، همچنان انقلابی تلقی می‌شوند. کتاب اسپیتزر این آثار متاخر را در پرتو نوشته‌های موسیقایی و فلسفی تئودور آدورنو روشنفکر آلمانی بررسی می‌کند و با این کار سعی می‌کند رویکردهای متضاد نشانه‌شناسی موسیقی و نظریه انتقادی را با هم تطبیق دهد. او از رویکردهای مختلف به معنای موسیقیایی، زبانی و زیبایی شناختی استفاده می کند و آدورنو را با نویسندگانی چون دریدا، بنجامین و هابرماس و نیز نظریه پردازان موسیقی معاصر مرتبط می کند. اسپیتزر از طریق تجزیه و تحلیل استفاده بتهوون از تکنیک‌های خاص موسیقی (از جمله فوگ‌های نئوباروک و کنترپوان)، پیشنهاد می‌کند که آخرین آثار آهنگساز نقدی فلسفی و موسیقایی از روشنگری ارائه می‌کنند و با این کار زبان موسیقی پیشامدرنیسم را خلق کرده‌اند.

ترجمه ماشینی : فکر کردن به فاجعه اولین دستور فکری در مواجهه با فاجعه ای است که یهودیان اروپایی را در جریان شوعه رخ داد. فکر کردن به فاجعه به معنای درک این است که چرا شوآ توانست در اروپای متمدن رخ دهد که توسط عقل انسانی و ارزش های پیشرفت و روشنگری شکل گرفته بود. یعنی فکر کردن به امکانی برای آینده فلسفه. والتر بنجامین که پیش از موعد با این مشکلات دست و پنجه نرم می کرد، تئودور آدورنو، ماکس هورکهایمر و امانوئل لویناس شجاعت، قدرت و درک - و گاهی اوقات به سادگی ناامیدی - داشتند تا به آنچه اتفاق افتاده بود فکر کنند. آنها که از خشم و میل به شهادت برانگیخته شده بودند، احساس کردند که نیاز فوری به فریادهای عذاب قربانیان آشویتس در تفکر خود دارند.

ترجمه ماشینی : جلد -- عنوان -- حق چاپ -- تقدیم -- مطالب -- تقدیرنامه -- الف: مقدمه -- ب: منطق های آزادی: کانت و هگل -- B1. آزادی خود بازتابی و دلیل اخلاقی: کانت -- B2. آزادی اجتماعی و دلیل تاریخی: هگل -- ج: زیبایی شناسی وجود: نیچه و هایدگر -- ج1. زندگی و عود ابدی: نیچه -- ج2. مرگ و تفاوت هستی شناختی: هایدگر -- D: سیاست حقیقت: فوکو و هابرماس -- D1. اخلاق آگونیستی و هستی شناسی تاریخی: فوکو -- D2. اخلاق ارتباطی و هرمنوتیک انتقادی: هابرماس -- E: نگاتیو دیالکتیک آزادی: آدورنو -- کتابشناسی -- فهرست نویسنده.