جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقایسه انواع ادبی و قالب های شعری و نیز صور خیال در ادبیات جهانی از رویکردهای ادبیات تطبیقی محسوب می شود. موازنه میان دو شاعر از دو قرن متفاوت و دو محیط مختلف و دو فرهنگ ناهم جنس و با موضوعی واحد، مدح حضرت رسول (ص) در سویی کعب بن زهیر شاعر مخضرم و دیگر سوی شاعر ذولسانین استاد فقید سید امیرمحمود انوار، معین و مبین بازتاب تفاوتهای عناصر فرهنگی و اجتماعی و ادبی ملل اسلامی و غیراسلامی است. در این مقال گونه ای از پیوند میان ادبیات و یاری جستن از میراث اندیشه های مشترک دو ملت بیان می شود و گونه ای از تاثیرپذیری استاد انوار از فرهنگ اسلامی و عرفانی و مجاهدت در سیر و سلوک بیان می شود.

سید امیر محمود انوار از شاعران معاصر ذواللسانین فارسی و عربی ایران است. ذهن وقاد و اشتیاق فراوان او به شعر و ادب باعث شد که از اوان کودکی آثار برجسته فارسی و عربی را به خوبی فرا گیرد و به حافظه قوی خود بسپارد. اشعار مشهور عربی و فارسی و ترجمه و تفسیر قرآن مجید و معارف اسلامی و بهره گیری از استادان برجسته به ویژه استاد عبداله انوار و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی به حدی ذهن و زبان او را در سیطره خود گرفت که در ایام نوجوانی به سرودن اشعار فارسی و عربی روی آورد. ارادت او به خاندان پیامبر (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام، مضامین اشعار او را به سوی اشعار آیینی کشاند و از این رو گفتمان دینی و مذهبی را برای اشعارش برگزید. در میان اشعار او، مدح و منقبت امام حسین (ع) و اصحاب و یاران او که با مضامین عرفانی در هم آمیخته، بارزتر است.

«قصیده فاطمیه» در کتاب انوار عشق در مدح حضرت فاطمه (سلام الله علیها) سروده شده است که در آن بعد از بزرگداشت مقام مادر، استاد دکتر سید امیر محمود انوار به تبیین جایگاه حضرت زهرا (سلام الله علیها) پرداخته است. نورالانوار بودن این بانو، کفویت انحصاری او در ازدواج با امیرالمومنین (علیه السلام) که مورد استناد شیعه و اهل تسنن است، جایگاه ایشان در آیتی از آیات قرآن، و معرفی امامان اهل بیت (علیهم السلام) از نسل ایشان از نکاتی است که نظر استاد را در این سروده به خود جلب کرده است. وی هم چنین عنایتی خاص به امام عصر (علیه السلام) داشته است و این که مصلح جهان دوازدهمین فرزند اوست را نتیجه تاثیر حضرت زهرا (سلام الله علیها) در خلقت ترسیم می کند. یافتن شواهد مختلف فضائل برترین بانو بر اساس سروده استاد انوار در منابع مختلف شیعه و اهل تسنن، خود گویای برتری ایشان نسبت به سایر مخلوقات است.

پیدایش شهری آرمانی همواره در طول تاریخ، ذهن بشر را به خود معطوف داشته و افکار و آرای بسیاری از فلاسفه و اندیشمندان سیاسی اجتماعی را تحت تأثیر قرار داده است. پژوهش حاضر، به روش تحلیلی _ کیفی می کوشد با در نظر گرفتن تطور معنایی این اصطلاح در طول تاریخ، نحوه ورود آن به اندیشه فلسفی سیاسی و اجتماعی غرب و در پی آن، اثرپذیری نهادهای فرهنگی و آثار هنری و ادبی به ویژه تئاتر از این اندیشه را ارزیابی کند.هدف مقاله حاضر آن است که خاستگاه اندیشه آرمانشهر در غرب و بازتاب آن در تئاتر معاصر را بررسی نماید. در این روی کرد، برخی فلاسفه با ارائه نظریه هایی درباره جامعه آرمانی کوشیده اند. افلاطون، مور و کامپانلا تنها طرحی ذهنی ارائه دادند و برخی دیگرچون مارکس و فوکویاما، این مقوله را تئوریزه کرده اند که حکومت هایی بر این اساس شکل گرفت.پژوهشگر، با استناد به منابع پژوهشی معتبر به مهم ترین نظریه های آرمانشهرگرایانه در تاریخ اندیشه فلسفی سیاسی و اجتماعی غرب می پردازد و با تأکید بر اثرگذاری شرایط سیاسی فرهنگی و اجتماعی جوامع بر چارچوب های ایدئولوژیک این دیدگاه ها، نتیجه می گیرد که تئاتر، مهم ترین ابزار برای نقد جامعه آرمانی در هر دوره است.

چکیده ماشینی : Reading Ecclesiastes به بررسی سبک ادبی و مضامین کتاب جامعه می پردازد و پیام های کلامی کلی آن و دیدگاه های فرهنگی را که خوانندگان در مورد عمل خواندن خود به کار می برند بررسی می کند. بررسی معنای یافت شده در جامعه از طریق استفاده از دو روش مهم خواندن معاصر - نقد روایی و تفسیر فرهنگی - مری ای. میلز زمینه جدیدی را ایجاد می کند. این کتاب بدیع با برجسته کردن دامنه معنای کلامی الحاقی به کتاب جامعه در نتیجه پرداختن به متن به عنوان شکلی از روایت و داستانی که به صورت اول شخص بیان می شود، برای همه علاقه مندان به نقد روایی، مطالعات ادبی و تفسیر جذاب خواهد بود. و سنت حکمت و جهان باستان به طور گسترده تر، و همچنین دانشمندان کتاب مقدس.

چکیده ماشینی : الهیات، وحشت و داستان، با پیشی گرفتن از گفتمان علمی پیرامون سکولاریسم نوظهور قرن نوزدهم، استدلال می‌کنند که گوتیک ویکتوریایی ژانری است که شیفته امر غیرمادی است. جاناتان گرینوی از طریق خوانش دقیق رمان‌های گوتیک محبوب در قرن نوزدهم - فرانکنشتاین، ارتفاعات بادگیر، دراکولا و تصویر دوریان گری، نشان می‌دهد که درک و خواندن رمان‌های گوتیک باید وارد گفتمان‌های الهیات شود. علیرغم تفاوت‌های زمانی، مکانی و زمینه‌ای که نویسندگان این داستان‌ها را باخبر می‌کرد، رمان گوتیک به طور غیرقابل کاهشی مجذوب ایده‌های دینی و الهیاتی است و این زاویه اغلب در تحقیقات علمی گسترده‌تر در مورد تلاقی‌های بین ادبیات و مذهب نادیده گرفته شده است. جاناتان گرینوی با ترکیب آگاهی الهیات تاریخی با مداخلات در الهیات معاصر، به ویژه در مورد عذرخواهی تخیلی و الهیات و هنرها، آغاز یک الهیات مدرن گوتیک را ارائه می دهد.