جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب با تکیه بر آثار هگل، چارچوبی برای درک مدرنیته در جهان اسلام پیشنهاد می‌کند و گفتمان متفکران برجسته مسلمان و رهبران سیاسی را تحلیل می‌کند. کتاب فصل به فصل به تحلیل متنی دقیق آثار محمد اقبال، ابوالعلاء مودودی، سید قطب، فاطمه مرنیسی، مهدی حائری یزدی، محمد مجتهد شبستری، محمد خاتمی، سید حسین نصر و محمد ارکون می پردازد و در مورد معاصر نتیجه گیری می کند. اندیشه اسلامی با اشاره به برخی از شاخص ترین نشانه های مدرنیته.

ترجمه ماشینی : آسیب پذیری نمادین به باز بودن وجود انسان در برابر اعمال بی احترامی اشاره دارد. بر اساس کار تئوری تشخیص G.W.F. هگل و کار بر روی نظریه دگرگونی توسط E. Levinas، Steffen Herrmann نشان می دهد که این شکل خاص انسانی از آسیب پذیری با یک وابستگی شناختی اساسی به دیگران و مواجهه اخلاقی وجودی با دیگران مرتبط است. این منجر به تز اصلی تحقیق می شود: رویارویی بین خود و دیگری توسط عدم تقارن مضاعف امر اجتماعی ساختار یافته است.

ترجمه ماشینی: زمان و دیگری شامل مجموعه‌ای از مقالات است که در سال‌های 1946-1947 در کالج فیلسوفیک پاریس به‌عنوان سخنرانی ارائه شد، همراه با مقالات دیگری که به زمان، اجتماعی بودن و اخلاق می‌پردازند. این اثر، همراه با هستی و موجودات، اولین فرمول‌بندی از فلسفه خود لویناس را نشان می‌دهد که بعداً در آثار دیگر به طور کامل توسعه یافت. زمان و دیگری که با تحلیل وجود بدون موجودات آغاز می‌شود، سپس منشأ سوژه را توصیف می‌کند و از رویارویی آن با شخص دیگری عبور می‌کند.

ترجمه ماشینی: مقالاتی که جیل استاوفر و بتینا برگو در این جلد گردآوری می‌کنند، پیوندهای متعددی را بین فلسفه‌های نیچه و لویناس نشان می‌دهند. هر دو فیلسوف ماهیت سوبژکتیویته و معنای مسئولیت پس از «مرگ خدا» را زیر سؤال می برند. در حالی که نیچه معضلات یک خود بدون زمینه و اخلاق را در زمان تحولات فرهنگی و ابهام زدایی مطرح می کند، لویناس با ذهنیت و امکان محض اخلاق پس از شاه مبارزه می کند. هر دو استدلال می‌کنند که خوبی مستقل از عقل محاسباتی وجود دارد - برای نیچه، خوبی در یک کنش خلاقانه پدید می‌آید که فراتر از واکنش و رنجش است. لویناس استدلال می کند که خوبی در پاسخی خود به خود به شخص دیگری رخ می دهد. نیچه و لویناس در جهانی بدون خدا و تسخیر الوهیت های متعدد، پایه های ماورایی برای سیاست را رد می کنند و به سمت دیدگاهی جایگزین که شامل حس مثبت خلقت، برادری یا دوستی پیچیده و مفاهیم رقیب مسئولیت است، کار می کنند. استوفر و برگو بحث‌هایی را حول بحث‌های زیر دسته‌بندی می‌کنند، که هنوز به نتیجه نرسیده‌اند: ارزیابی مجدد اخلاق (و زندگی) که نیچه و لویناس پیشنهاد می‌کنند چیست، و این چه معنایی برای سیاست و جامعه دارد؟ موضوع انسانی چیست - و جوهر، ماندگاری، علیت و هویت، اعم از اجتماعی یا اخلاقی - در پی رحلت خداوند به عنوان بالاترین موجود و پایه و اساس آنچه در هستی پایدار است چیست؟ سرانجام، چگونه یک «خدا» همچنان می‌تواند در فلسفه ساکن باشد، و این چه نوع نامی در اندیشه نیچه و لویناس است؟