جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نیشیدا کیتارو (1870-1945) بزرگترین فیلسوف مدرن ژاپنی محسوب می شود. او به عنوان بنیانگذار مکتب کیوتو، درگیری فلسفی سختی را با فلسفه غرب، از جمله کار کارل مارکس، آغاز کرد. بردلی کی جنبه‌های سیاسی اندیشه نیشیدا را بررسی می‌کند و آثار او را در ارتباط با مارکسیسم و ذن قرار می‌دهد. توسعه مفاهیم خودآگاهی، باشو، ماتریالیسم دیالکتیکی، گردش، اراده، نیستی و دولت. اندیشه نیشیدا اخلاقی از اراده شخصی را ارائه می دهد، آن بیداری رادیکال که وضوح را در جهانی به ظاهر ناامید ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : کاوشی جدید در زندگی کارل مارکس از طریق مشارکت های فکری او در تفکر مدرن کارل مارکس (1818-1883) - فیلسوف، مورخ، جامعه شناس، اقتصاددان، روزنامه نگار امور جاری و ویراستار- یکی از تأثیرگذارترین و انقلابی ترین متفکران تاریخ مدرن بود، اما به ندرت از او به عنوان یک متفکر یهودی و یهودی او یاد می شود. پس زمینه یا نادیده گرفته می شود یا اشتباه ارائه می شود. در اینجا، محقق برجسته شلومو آوینری استدلال می کند که ریشه یهودی مارکس تأثیر قابل توجهی در کار او بر جای گذاشته است. مارکس در تریر، که در آن زمان بخشی از پروس بود، به دنیا آمد و خانواده‌اش از حقوق برابر و رهایی تحت کنترل قبلی فرانسه بر این منطقه برخوردار بودند. اما پس از آن الحاق آن به پروس، جمعیت یهودی را از حقوق برابر خود محروم کرد. این تحولات منجر به تغییر دین پدر مارکس با اکراه شد و مصیبت های مشابه بسیاری از روشنفکران جوان آن زمان را که از پیشینه یهودی بودند رادیکال کرد. آوینری پیشینه یهودی مارکس را در چشم انداز مناسب و متعادل خود قرار می دهد و رشد فکری مارکس را در پرتو زمینه های تاریخی، فکری و سیاسی که در آن زندگی می کرد، ردیابی می کند.

ترجمه ماشینی : میراث اسپینوزا با ادغام او در قانون منفرد، غربی و فلسفی که با محکومیت الهی-سیاسی شکل گرفته و اجرا شده است، مسدود شده است، و میراث او بیشتر توسط مجادلاتی که پوشش سکولار منشأ مذهبی آنها را محافظت می کند، مسدود شده است. این کتاب با قرار دادن اندیشه اسپینوزا در سنت ماتریالیستی ارسطویی، نور جدیدی را بر کسانی که وارث اندیشه اسپینوزا و پیامدهای آن از نظر مادی و تاریخی و نه متافیزیکی هستند می افکند. ایدیت دابس واینشتاین با تمرکز بر مارکس، بنیامین و آدورنو، شیوه‌ای را بررسی می‌کند که نقد رادیکال اسپینوزا از دین، نقد ماتریالیستی از فلسفه تاریخ را شکل می‌دهد. دابز-وااینستاین استدلال می‌کند که دو مفهوم کاملاً متضاد از زمان و تاریخ برای این متفکران در خطر است، یکی آینده‌محور الهیات‌گرا، و دیگری سیاسی معطوف به گذشته به‌خاطر حال یا به‌طور دقیق‌تر، به‌خاطر حال. به خاطر مقاومت فعالانه در برابر بربریت مداوم در قلب فرهنگ.