جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

برای اثبات ارتباط بین کارائی سیستم مالیاتی و تعیین و اخذ مالیات بردرآمد شاغل با توجه به متغیرهای عنوان شده، پژوهشگر در فصل دوم، ابتدا به شناخت و مطالعه نظریه‌های دانشمندان و مکاتب اقتصادی درباره مالیه عمومی و مالیات بردرآمد پرداخته و سپس سیر تاریخی مالیات و قوانین مالیاتی در این مورد بررسی قرار داده است عوامل موثر در ایجاد و تداوم موضوع مورد بررسی (متغیرهای تحقیق) در جامعه مورد بررسی، در فصل سوم مطالعه و آزمون شده و مورد تجزیه و تحلیل و استنتاج قرار گرفته‌اند. با توجه به نتیجه‌گیری انجام شده در فصل سوم، پیشنهاداتی در فصل چهارم ارائه گردیده است.

پژوهش حاضر با عنوان «حقیقت علم، ایمان و عمل از دیدگاه شهید مطهری، آیه‌الله جوادی آملی و آیه‌الله سبحانی» به منظور تبیین و تشریح نظرات این بزرگان تدوین شده است.در واقع علم از جمله ارزش‌های والا و شناخته‌شده‌ای است که حتی از تعریف بی‌نیاز می‌باشد و تعاریفی که برای آن ارائه شده است همه تعاریف لفظی است. معانی علم، انواع علم، کارکرد و مراتب علم از جمله عناوینی هستند که در فصل علم تحقیق شده‌اند. ایمان هم از مهم‌ترین موضوعاتی است که می‌تواند در وضعیت کنونی بشر به عنوان یک مأمن مطمئن در این دنیای تاریک برای یک دین‌دار مورد توجه قرار گیرد. ایمان، اعتقاد، گرایش و علاقه است. در واقع مجذوب شدن به یک فکر و پذیرفتن آن است و اما عمل در اصطلاح هر فعلی است که با اراده و قصد از جانداری سرمی‌زند و در واقع عمل صالح عملی است که ناشی از نیت الهی، عقلانیت و … باشد. چنین عملی مایه‌ی رشد و بقاء ایمان است.این سه اندیشمند بزرگ درباره‌ی حقیقت علم و ایمان و عمل تعریف متناقضی ندارند بلکه می‌توان گفت نظر هر یک تکمیل‌کننده نظر دیگری است و علاوه بر آن هر یک به بعدی از ابعاد مسأله توجه بیشتری دارند.توجه به تعاریفی که از علم، ایمان و عمل در این نوشتار ارائه شده است به خوبی می‌توان به وجود رابطه‌ای وثیق میان آن‌ها پی برد و نیز می‌توان پاسخ بسیاری از چراها را درباره‌ی علمکرد عالمان بی‌دین و عابدان بی‌علم و مومن‌نمایان بی‌علم و عمل به دست آورد. رابطه علم و عمل یک رابطه طرفینی و متقابل است نه تنها علم بی‌عمل دارای آثار زیان‌بار است بلکه عمل بی‌علم هم خسارت‌بار است. علم و ایمان هم نه‌تنها با یکدیگر تضادی ندارند بلکه مکمل هم هستند. ایمان در روشنایی علم از خرافات دور می‌ماند و در مقبولیت عمل تأثیر دارد و عمل هم در سیراب شدن ایمان و بالا رفتن درجه ایمان تأثیر دارد.

اگزیستانسیالیسم به عنوان شاخه ایی از فلسفه معاصر، تفکری است که کانون توجه آن هستی، مسئولیت، آزادی، اضطراب ودیگر مسائل وجودی است. سورن کیرکگور نه به عنوان اولین اما به عنوان مهمترین فیلسوف این مسائل وجودی را مطرح وآنها را در چهارچوب دین سامان دهی کرده است. از یک سو مهمترین دغدغه برای کیرکگوربه عنوان فیلسوفاگزیستانسیالیست الهی تعریف دوباره مسیحیت حقیقی است زیرا او باور داشت که کلیسای دینی دولتی دانمارک مسیحیت را -از عملکرد و کارکرد واقعی دور و منحرف کرده است؛ در مجموع کیرکگوربه تمامی مسائل وجودی جوهره و رنگمذهبی داده و تنها خدا را به عنوان منبعی لایتناهی که هر انسانی میتواند ایمان خود را به آن گره بزند، متصور شده است.

انسان موجودی است که ذاتاً میل به رستگاری ابدی دارد.تمایل به نجات ابدی، آدمی را وا داشته بهسرانجام خود بیندیشد، و اقدام به شناسایی و انتخاب بهترین نظریه نجات نماید. مهمترین راه نیل انسان به نجات، شناخت «حق و باطل»است.از همین روی در علم کلام هریک از ادیان، فهرستی از اعتقادات حق و باطل در اختیار پیروان خود قرار می‌دهند تا از انحرافشان جلوگیری کرده و آنها را به رستگاری برسانند.آیا کلام امامیهدر پاسخ به دغدغه نجات بشر نظریه پردازی خاصی کرده است؟رساله پژوهشی حاضر در صدد دستیابی به چهار هدف عمدهاست:الف- صورتبندی نظریه نجات امامیه ب-اثبات عقلانیت نظریه نجات امامیه ج-تأیید انسجام دیدگاه نجات شیعه د-مدلّل نمودن جنبه خدا-انسان محورانه نظریه نجات امامیه.بر اساس تحقیقات کتابخانه ای و جستارهای اینترنتی، نخست اطلاعات خام و پراکندهدر کتب شیعه استخراج و توصیف گردیده وسپس به آنها ساختار نظریه ای داده و در نهایت به تحلیل وتأیید نسبی آن مبادرت شده است .نتیجه جستار اینکه، نظریه نجات امامیه، نجات اخروی بشر را امری حدّاکثری، تشکیک پذیر، غیر انحصاری و خدا-انسان محور شمرده است.

در این پژوهش به بررسی تقابل ایمان و ایمان پنداری در قرآن کریم و حدیث پرداخته شده است. در فصل اول کلیات پژوهش مطرح شد. در فصل دوم به بررسی معناشناسی و ماهیت ایمان در قرآن و حدیث پرداخته شد. در فصل سوم، ویژگی های ایمان حقیقی در قرآن و حدیث بیان شد. در فصل چهارم به بررسی تقابل ایمان و ایمان پنداری پرداخته شد. ایمان از نظر لغوی به معنای ایجاد اطمینان و آرامش قلبی، و نیز گرویدن، ایمن گردانیدن و باور داشتن آمده است. از نظر اصطلاحی نیز ایمان را به اعتقاد قلبیِ همراه با اقرار زبانی و عمل جوارحی معنا می‌کنند. جمع بندی آیات قرآن، ویژگی های معنایی ایمان را در این موارد خلاصه می کند: ایمان مبتنی بر معرفت، اکتسابی و اختیاری، دارای مولفه عاطفی، فراتر از اسلام، قابل زیادت و نقصان است. همچنین متعلقات ایمان نیز عبارتند از: غیب، خداوند، آخرت، وحی، کتب الهی، پیامبران، فرشتگان و آیات الهی. در برابر ایمان واقعی، مسأله ایمان پنداری در حوزه دین مطرح گردیده است که در تمام ادوار و اعصار به عنوان یک آفت معرفتی شناخته شده و باعث ایجاد بسیاری از مفاسد و رذایل اخلاقی و اجتماعی در میان اقوام و ملل گوناگون گردیده است. افراد مبتلا به ایمان‌پنداری، ضمن پذیرش ظاهری دعوت انبیای الهی، در باطن، مومن به آن نبوده‌اند، و به همین دلیل ضمن اطاعت نکردن از اوامر و نواهی پیامبران، در دین الهی ایشان نیز انحرافات غیر قابل جبرانی را موجب شده‌اند. به دلیل پیوند و ارتباط بین اعتقادات یک انسان و رفتارهایش، تقابل بین ایمان حقیقی و ایمان‌پنداری، و تاثیر آنها بر هم نمایان می شود. بررسی آیات و احادیث نشان داد که انسانی که دارای ایمان حقیقی و اعتقادات درست باشد، غالباً رفتارها و اعمال او نیز بر اساس درستى و پاکى خواهد بود، امّا اگر دچار ایمان پنداری باشد و بر خلاف تصور وهمی خودش، افکار و اعتقادات او بر اساس صحیحى نباشد، معلوم است که چنین مسأله‏اى به صورت اعمال و رفتار منفى در او نمود می‌یابد و طبیعتاً از چنین انسانى رفتارى زشت و ناشایست سر مى‏زند. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که با وجود آنکه ایمان حقیقی و ایمان پنداری از امور درونی و قلبی هستند، اما تقابل ایمان و ایمان پنداری در رفتار و اعمال انسان نمود می یابد. به عبارت دیگر چه بسا انسان‌هایی که در عین اینکه به ظاهر عمل خالص خدایی انجام می دهند، امّا در رفتار و عمل خود چه بسا دچار ریا و تکبر و حسد و ... و یا یک نوع بندگی غیر خدایی می‌گردند و که خود نشان دهنده نفوذ شرک در درون انسان است.

چکیدهبحث ازرابطه بین عقل و ایمان و اهمیّت و فضیلت هر یک نسبت به دیگری، همواره برای بیشتر متکلمان اسلامی و مسیحی مطرح بوده است. امّا آنچه که بیشترین و مهم‌ترین بحث رابطه عقل و ایمان را تشکیل می‌دهد موضوع نقش آفرینی عقل در شناخت و درک معارف اسلامی است به این صورت که شاید پرسش شود که آیا می‌توان به نقش و جایگاه عقل در رسیدن به معارف دینی اعتماد کرد یا خیر ؟ آیا عقل می‌تواند ایمان آفرین باشد؟ آیا عقل برای حصول و پیدایش ایمان راه منحصر به فردی محسوب می‌شود یا راه‌های دیگری هم هست که او را در این راستا یاری می‌رساند ؟برای پاسخ دادن به این سوال‌ها دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد که هر یک یا از راه افراط یا از راه تفریط سعی بر کرسی نشاندن یکی از دو مقوله (عقل و ایمان) بوده اند. امّا در مقابل این دیدگاه‌ها، دیدگاه دیگری نیز وجود دارد که سعی می‌کند با نشاندن مقوله عقل و ایمان در جایگاه حقیقی خود، به رابطه بین آنها بپردازد. از این رو امام خمینی را می‌توان از معتقدان به این دیدگاه دانست. ایشان به رابطه انکار ناپذیری میان عقل و ایمان معتقد است ؛چرا که ایشان یافته‌های عقلی(علم) را مقدمه‌ای برای حصول ایمان معرفی می‌کند و معتقد است تا علمی نباشد ایمانی هم نخواهد بود، امّا از جهتی ایشان صِرف علم و معرفت را هم برای تحقق ایمان کافی نمی‌داند، زیرا معتقد است؛ هر چند که علم مقدّمه ایمان است امّا علّت تامّه و کافی برای ایمان آفرینی نیست. از این رو در این تحقیق برآنیم تا در آغاز آراء و تفکرات امام خمینی را در مورد اهمیّت هر یک از مقوله عقل و ایمان را مورد بررسی قرار دهیم و در ادامه ضمن اشاره به دیدگاه‌های مختلف درباره ارتباط عقل و ایمان، نسبت و ارتباط میان آنها و میزان تاثیر گذاری عقل بر پیدایش ایمان را از دیدگاه امام خمینی مورد کنکاش قرار دهیم.

کتاب حاضر شامل ترجمه متن اصلی کتاب، اثر آیت‌الله‌العظمی میرزا محمدعلی شاه‌آبادی(ره) است - كه حدود هشتاد سال پیش تألیف گردیده بود. اين اثر به عربی و در سال ۱۳۵۹ق تأليف و از سه رساله (کتاب) تشكيل شده است: - القرآن و العتره - الايمان و الرجعه - الانسان و الفطره آقای زاهد ویسی در این کتاب ضمن معرفی مختصری از آثار و احوال استاد، به ترجمه کامل متن عربی کتاب پرداخته است. شیوه کتاب چنین است که ابتدا متن کامل عربی هر سه فصل در ۱۷۰ صفحه به طور متوالی آورده شده و پس از آن ترجمه هر سه فصل کتاب، طی ۲۲۰ صفحه آمده است. همچنین شرح زندگی و آثار استاد نیز به هر دو زبان عربی و فارسی در این کتاب آمده است. این کتاب توسط سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی منتشر شده است. ظاهراً تأليف اين كتاب مقدم بر كتاب شذرات بوده، چرا كه در متن شذرات (معرفه ۱۵۷) به آن اشاره شده است. اين كتاب يک بار از سوی فرزند بزرگ ايشان، آيت‌الله محمد شاه‌آبادی (ره) در سال ۱۳۸۰ق ترجمه و شرح مختصری شده و پس از انقلاب نيز توسط نهضت زنان مسلمان در سال ۱۳۶۲ش تجديد چاپ شده است. همچنين از سوی فرزند ديگر ايشان، آيت‌الله نورالله شاه‌آبادی، ترجمه و شرح شده و جناب آقای زاهد ويسی نيز اين اثر را تصحيح و ترجمه كرده و پاره‌ای ديدگاه‌های فلسفی آيت‌الله شاه‌آبادی (ره) را بررسی كرده است. هر دو كتاب در سال ۱۳۸۷ش توسط پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی منتشر شده‌اند.