جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

توضیح کتاب: "علوم اجتماعی و سیر تکوینی آن "مشتمل بر پنج بخش اصلی است که ویژه دانشجویان رشته‌های علوم اجتماعی به ویژه جامعه‌شناسی منتشر شده است .این کتاب بنابه درخواست سازمان یونسکو در سال 1960برای تدریس در دانشگاه‌های فارسی زبان به چاپ رسیده است .در این کتاب علاوه بر سیر تکوینی و تدریجی علوم اجتماعی، عقاید ینیانگذران و نظریه‌پردازان مهم آن بررسی و با یکدیگر مقایسه شده‌اند ;برای مثال نظریات "مارکس "با "ماکس وبر "و "تطور هنری مورگان "با "نظریه تاریخی فرانتز بواس ."بخش نخست که با عنوان "علوم اجتماعی و جهان‌بینی‌های عمومی " آمده، این مباحث را شامل می‌شود" :دانش اجتماعی در مراحل نخستین"، "علوم تدقیقی و دانش‌های اجتماعی"، "انسان به عنوان دایر مدار هستی"، و "جنبش‌های فکری و فلسفی ."در بخش دوم رشته‌های مختلف علوم اجتماعی نظیر :انقلاب، آمار و دموگرافی، سیاست، جغرافیای انسانی و انسان‌شناسی به خوانندگان معرفی شده است . در بخش سوم جامعه‌شناسی در عصر حاضر در برخی کشورها نظیر :فرانسه، آلمان، انگلستان و آمریکا بررسی گردیده است .بخش چهارم شامل مباحثی در باب تغییر و تحولات، همچنین دغدغه‌های علوم اجتماعی و انسانی در عصر حاضر است .نگارنده در بخش انتهایی کتاب، مهم‌ترین تحولات سه دهه اخیر علوم اجتماعی را تحلیل می‌نماید .

حیات امام جواد(ع) به‌سبب پدیده‌هایی، از دیگر امامان ممتاز است؛ زیرا در عصر پدر و جد بزرگوارش، عقایدی در بین شیعیان ایجاد شد که عده‌ای را از حق منحرف کرد و آنان را به باطل کشاند و موجب نپذیرفتن امامت ایشان گردید و شبهاتی را در این زمینه به‌وجود آورد. مقالة حاضر به شیوة توصیفی‌ـ تحلیلی، ضمن برشمردن شبهات واردشده در این امر، به رفتار امام رضا(ع) و گونه‌شناسی مقابلة ایشان در برخورد با شبهات می‌پردازد. تحقیقات نشان داد که سه جریانِ تفکرِ «وقف» از زمان امام هفتم، به معنای «پایان یافتن امامت در ولایت امام کاظم(ع)» از یک سو، «ایجاد شبهه برای عقیم بودن امام رضا(ع)» از سوی دیگر، و نیز «هفت‌سالگی امام جواد(ع) در هنگام شهادت پدر»، به‌شدت موجب تردید در بین شیعیان شد و این امر، زمینه‌سازی لازم را به‌وسیلة امام هشتم می‌طلبید. امام رضا(ع) با گونه‌هایی همچون بشارت دربارة ولادت امام جواد(ع)، معرفی و نص بر امامت جوادالائمه(ع) به عنوان امام بعدی، رضایت به انجام «قیافه‌شناسی»، ارجاع شیعیان به امام جواد(ع) در پاسخ به سؤالات، ردّ شبهات واقفیه با دلایل قرآنی و عقلی و نمونه‌های دیگر، در پی پاسخ‌گویی به شبهات برآمدند.

ترجمه ماشینی : فرانسوا نودلمان، فیلسوف مشهور و منتقد برجسته فرانسوی، موسیقیایی ژان پل سارتر، فردریش نیچه و رولان بارت را که همگی نوازندگان آماتور پیانو و دوستداران تیز رسانه بودند، درگیر می کند. اگرچه نوازندگی پیانو برای این متفکران یک هنر حیاتی بود، اما تفکرات آنها در مورد این موضوع عمدتاً ناچیز، ضمنی یا ناسازگار با آثار هر فیلسوف است. نودلمن این دیدگاه ها را هم بازیابی می کند و هم ادغام می کند، و نشان می دهد که شیوه نواختن این فیلسوفان، آهنگسازانی که آنها را می پرستیدند، و موسیقی انتخابی آنها بینش غیرمعمولی را در مورد سبک ها و الگوهای تفکر آنها آشکار می کند. نودلمن، عمل فیزیکی و نظری موسیقی را به عنوان بُعدی می‌داند که زیربنای دیدگاه‌های فلسفی سارتر، نیچه و بارت است. او با خواندن افکار آنها در برابر موسیقی آنها، فرمول بندی های انتقادی جدیدی را معرفی می کند و مسیر حرکت آنها را تغییر می دهد و غنای ارزشمندی به تجربیات زیسته و تجسم یافته این فیلسوفان می بخشد. نتیجه، ثبت‌های متعدد وجود و رابطه بین فلسفه و حواس را افزایش می‌دهد که بسیاری از کار آنها را با خبر می‌کرد. نودلمن که خواننده دقیق موسیقی است، تسلط ظریفی بر متون زیر نظر خود حفظ می کند و از نکات گفتمانی پژوهش های موسیقی و فلسفی آنها، به ویژه با توجه به تحقیقات اخیر و نقدهای پیشرفته، قدردانی می کند.