جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فیلیپا فوت (۲۰۱۰-۱۹۲۰) از فیلسوفان اخلاق سرشناس معاصر است که در زمرۀ مدافعان اخلاق فضیلت‌گرا قرار دارد. او صاحب آثار متعددی در این حوزه است که فضایل و رذایل، معماهای اخلاقی و خیرطبیعی از آن جمله‌اند و کتاب خیر طبیعی، محور گفتگوی کنونی است. می‌توان خلاصۀ کلام او را، در این نظریۀ اخلاقی، چنین بیان کرد: خیر و شرّ اخلاقی ذیل مقولۀ خیر و شرّ طبیعی قرار دارد و چیزی مجزا نیست که بنیادی مجزا یا زبانی مستقل بطلبد. وقتی ما به موجودات زندۀ غیرانسانی، یعنی به گیاهان و حیوان‌ها می‌نگریم، می‌بینیم که برخی از ویژگی‌های نوعی آن‌ها ضروری است و اگر گیاه یا حیوانی فاقد آن باشد، ناقص و معیوب به‌حساب می‌آید. برای مثال، درخت بلندقامتی چون چنار به ریشه‌هایی عمیق نیاز دارد. همچنین، ضروری است که رنگ‌هایی خاص و جذاب دُم طاووس نر را مزین کرده باشد؛ درغیراین‌صورت، نمی‌تواند برای خود جُفت بیابد. اگر چنار ریشۀ عمیق نداشته باشد یا طاووس دُم رنگی نداشته باشد، ناقص است و این فقدان برای او بد و شرّ محسوب می‌شود. در خصوص انسان هم حکایت همین است، منتها انسان به‌دلیل استعدادها، توانایی و امکانات بیشتری که دارد (مثل زبان، خیال، اراده)، ویژگی‌های ضروری پیچیده‌تری دارد که اگر فردی فاقد آن‌ها باشد، ناقص شمرده می‌شود. در نگاه فوت، فضایل اخلاقی در راستای همین ویژگی‌های خاص انسانی است. خصوصیاتی ضروری که بودشان فضیلت و نبودشان رذیلت به‌شمار می‌آید. بنابراین، فضایل و رذایل اخلاقی هم اموری طبیعی‌اند و نباید برای آن‌ها به‌دنبال مبنا و اساسی دیگر گشت. در این گفتگو، فوت ضمن بیان سرگذشت جالب و شنیدنی خود درباب ماجرای علاقه‌مندی‌اش به فلسفه و فلسفۀ اخلاق و بحث‌های مفصلش با الیزابت اَنسکم، ایدۀ خیرطبیعی در اخلاق را به‌زبانی ساده و جذاب توضیح می‌دهد و دستور زبان خیر را تقریر می‌کند.

جنگ جهانی دوم درآستانه آغاز بود که الیزابت آنسکوم، فیلیپا فوت، مری میجلی و آیریس مرداک پا به آکسفورد گذاشتند. در آن دوران، از آنجایی که مردان به جبهه فراخوانده می‌شدند، فرصتی پدید آمد تا زنان بیشتری به دانشگاه راه یابند، اساتید نیز توانستند به دانشجویان دختر خود توجه بیشتری داشته باشند. اگرچه دختران بسیاری در آن دوران پا به آکسفورد گذاشتند، اما برای چهار نفر، سرنوشت متفاوتی رقم خورد. کتاب پیش رو ماجرای این چهار دانشجوی آکسفورد را شرح می‌دهد.

ترجمه ماشینی: کتاب «Philosophy: Key Themes=فلسفه: مضامین کلیدی» - یک راهنمای مبتدی برای درک و نقد استدلال های فلسفی است. هر فصل یکی از پنج موضوع اصلی تحت پوشش دروس فلسفه را معرفی می کند: نظریه معرفت، فلسفه اخلاق، فلسفه دین، فلسفه ذهن، و فلسفه سیاسی.

ترجمه ماشینی: فلسفه: مضامین کلیدی یک راهنمای مبتدی برای درک و نقد استدلال های فلسفی است. هر فصل یکی از پنج موضوع اصلی تحت پوشش دروس فلسفه را معرفی می کند: نظریه معرفت، فلسفه اخلاق، فلسفه دین، فلسفه ذهن، و فلسفه سیاسی.

ترجمه ماشینی: فرااخلاق از دیدگاه اول شخص در قالبی بدیع به موضوعات و مضامین اصلی فرااخلاق معاصر، مطالعه تحلیل تفکر اخلاقی و قضاوت می پردازد. متاتتیک کمتر به این موضوع می‌پردازد که چه اعمالی درست یا نادرست هستند تا اینکه منظور ما از «درست» و «نادرست» چیست. این کتاب با نگاهی به طیف وسیعی از موضوعات از جمله زبان اخلاقی، واقع‌گرایی و ضد واقع‌گرایی، دلایل و انگیزه‌ها، نسبیت‌گرایی و پیشرفت اخلاقی، دانشجویان و خوانندگان عمومی را درگیر می‌کند تا درک آنها از اخلاق و گفتمان اخلاقی به‌عنوان شیوه‌های فرهنگی افزایش یابد. کاترین ویلسون به طور ابتکاری از یک راوی اول شخص استفاده می کند تا گام به گام تاملات یک فرد را گزارش کند، که از موضع شکاکیت رادیکال شروع می شود، در مورد امکان دانش اخلاقی عینی. از خواننده دعوت می شود که این استدلال را دنبال کند و هر نکته اصلی را به چالش بکشد یا با آن موافقت کند. به تدریج، راوی به نتایج قطعی معینی درباره «بایدها» و هنجارها در ارتباط با نفع شخصی، احتیاط، هنجارهای اجتماعی و در نهایت اخلاق هدایت می‌شود. شک غلبه می‌کند و راوی به درک خوبی از چگونگی امکان‌پذیری دانش اخلاقی و پیشرفت اخلاقی می‌رسد، هرچند اغلب طولانی است. متا اخلاق از دیدگاه اول شخص که به صورت قابل دسترس نوشته شده است، هیچ آموزش قبلی در فلسفه را پیش فرض نمی گیرد و برای فیلسوفان، دانشجویان و خوانندگان عمومی علاقه مند به درک بهتر اخلاق به عنوان یک جستار فلسفی شخصی، خواندنی است.

کیت مانه در مقالۀ «درونی‌گرایی دربارۀ دلیل: غم‌انگیز اما صادق؟» (2014) طرحی برای دفاع از درونی‌گرایی دربارۀ دلیلِ هنجاریِ عمل پیش می‌نهد. به نظر او، باید به سرشت بیناشخصی دلیل نظر کنیم تا در یابیم دلایل محدود به وضع روانشناختی فاعل هستند. با این وصف، دلایل آن ملاحظاتی هستند که فاعلِ آرمانی در فرایند دلیل‌آوریِ آرمانی با فاعل به آنها اشاره کند. ایدۀ مانه این است که اگر این شرط برقرار باشد، چالشی برای بیرونی‌گرایی و زمینه‌ای برای دفاع از درونی‌گرایی فراهم است. در مقابل، در این مقاله به یکی از ابهام‌های فرایند دلیل‌آوریِ آرمانی اشاره می‌کنیم، یعنی آرمانی‌بودن یا نبودن زمان ِ این فرایند. استدلال می‌کنیم که آرمانی در نظر گرفتن زمان ترجیح دارد و این مانعی برای استدلال مانه است.