جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این کتاب فرهنگنامه ‏ای منسجم و روشمند و تطبیقی از واژگان، ترکیبات و اصطلاحات فلسفه و کلام اسلامی است. مجموع لغات و مفاهیم این فرهنگنامه از متون کهن و منابع جامع فلسفه مشایی، اشراقی و حکمت متعالیه مخصوصا منابع فارسی گزینش شده است. اصطلاحات کلامی نیز مستند به آثار کهن و منابع تخصصی و عمومی است. فهرست این مآخذ و مراجع در پایان کتاب آمده است. در مقدمه‏ ای که سید حسین نصر نگاشته در خصوص سیر فارسی‏ نگاری متون و مفاهیم تخصصی فلسفه بحث شده است. در ادامه ویراستار کتاب روش انتخاب واژه و مراحل انجام کار، شناسایی منابع، واژه‏ گزینی و سبک ویرایش و معادل‏ یابی اصطلاحات را توضیح داده است. متن فرهنگنامه به ترتیب حروف الفبا ابتدا به زبان فارسی و معادلهای انگلیسی تنظیم شده، سپس ترتیب الفبایی اصطلاحات انگلیسی و معادلها و مترادفات فارسی هر واژه آمده است.

استفاده از عقل برای تبیین معارف الهی از دیرباز مورد توجه اندیشمندان بوده و در قرآن کریم نیز بر بهره‌گیری از عقل تأکید شده است. واژه‌های «تعقلون»، «تدبرون» و... در آیات بسیاری به کار رفته که نشان‌دهندة توجه قرآن کریم به قوه عقل است. با توجه به اهمیت و جایگاه عقل در معارف اسلامی، در مقاله پیش رو با گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای، عقل‌گرایی در قرآن را از دیدگاه آرکون و علامه طباطبایی به روش تطبیقی بررسی کرده و به این نتیجه رسیده‌ایم که آرکون مفهوم عقل در قرآن را غیر از عقل برهانی و استدلالی می‌داند و با دسته‌بندی عقل اسلامی به سه دورة «شکل‌گیری اندیشة اسلامی»، «دورة کلاسیک اسلامی» و «دوران اسکولاستیک» معتقد است عقل اسلامی پیرو وحی است و واژة عقل در قرآن بیانگر عبارات احساس‌گونه و مجاز است که به هیچ وجه استدلال‌پذیر نیستند و پس از نزول قرآن کریم، رئیسان مذاهب اسلامی معارف الهی را به صورت منقول و خالی از استدلال به نسل بعد منتقل کرده‌اند؛ اما علامه طباطبایی عقل قرآنی را «مطابقت با فطرت بشری» معنا و تفسیر می‌کند.

نهادهای اجتماعی در جوامع جدید، ساختار و مضمون و کارکردهای مشخص دارند. بسیاری از جامعه شناسان غربی، ادریان را نیز در زمره نهادهای اجتماعی طبقه بندی کرده اند. خصوصا با عنایت به فراگیری و شمول اندیشه ها و آموزه های اسلامی در عرصه های مختلف فردی و اجتماعی، این پرسش از سوی دانشمندان اسلانی همواره مطرح شده است که آیا ادیان به طور کلی و دین اسلام به طور خاص، نهادهایی اجتماعی در ردیف سایر نهادهای اجتماعی اند؟

فیلسوف و مورخ فرهنگ ویلهلم دیلتای (1833-1911) تأثیر قابل توجه و مستمری بر فلسفه قاره قرن بیستم و در طیف وسیعی از رشته های علمی داشته است. کتاب «دانش هرمنوتیک و مطالعه تاریخ» سومین جلدی است که در مجموعه شش جلدی مهمترین آثار وی در انتشارات دانشگاه پرینستون منتشر شده است. قسمت اول سه اثر وی در زمینه هرمنوتیک و تاریخ آن را در دسترس قرار می دهد: "سیستم هرمنوتیک شلایرماخر در رابطه با هرمنوتیک پروتستان قبلی" (مقاله جایزه سال 1860) ؛ "درباره درک و هرمنوتیک" (68-1867) ، بر اساس یادداشتهای سخنرانی دانش آموزان ، و "ظهور هرمنوتیک" (1900) ، که تاریخ هرمنوتیک را به یونان هلنیستی باز می گرداند. تمام مکمل های این مقاله معروف در اینجا ترجمه شده است ، برخی از آنها برای اولین بار است. در آنها ، دیلتای سه آپوریای فلسفی در مورد هرمنوتیک بیان می کند و یک همگرایی نهایی بین فهم و تبیین را ارائه می دهد. بخش دوم ترجمه مقالات مروری توسط دیلتی در مورد استفاده باکل از تاریخ آماری و تاریخ فرهنگی بورکهارت را ارائه می دهد. مقاله ای "فردریش شلوسر و مشکل تاریخ جهانی ؛" و یک سخنرانی به یاد سالهای اولیه او به عنوان شاگرد بوکه ، جاکوب گریم ، مامسن ، رانکه و ریتر. این مقاله همچنین حاوی مقاله مهم تاریخی "قرن هجدهم و جهان تاریخی" است که در آن دیلتای روشنگری را مورد بررسی مجدد قرار می دهد تا سهم قابل توجه خود را در ظهور آگاهی تاریخی نشان دهد.