جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در این متن مختصر، روی باسکار به تشخیص، توضیح و حل «مشکلات فلسفه» می پردازد. افلاطون و غیره تمام حوزه های اصلی موضوع را مرور می کند: نظریه دانش و فلسفه علم. فلسفه منطق و زبان؛ فلسفه های مکان، زمان و علیت؛ فلسفه علوم اجتماعی و زیستی و دیالکتیک. اخلاق، سیاست و زیبایی شناسی؛ و تاریخ و جامعه شناسی فلسفه. از جمله موضوعاتی که مورد بحث قرار گرفت، مشکلات استقراء و کلیات، مسئله نسبی گرایی، «رسوایی فلسفه» هایدگر (جستجو برای اثبات واقعیت جهان خارج)، ماهیت حقیقت اخلاقی و معمای اراده آزاد و جبرگرایی دو فصل آخر شامل گزارشی تلفیقی از توسعه فلسفه غرب از دوران پیشاسقراطی تا پساساختارگرایی است. افلاطون و غیره به دنبال احیای پروژه فلسفی است، و نشان می دهد که «رئالیسم انتقادی دیالکتیکی» نویسنده قدرت مقوله ای برای اصلاح زمینه های مشکل فلسفه دارد. این کتاب هم به عنوان یک مقدمه انتقادی برای فلسفه و هم به عنوان منبعی ارزشمند برای محقق عمل می کند.

ترجمه ماشینی : در این مطالعه جسورانه جدید، اندرو جی میسون به دنبال روشن کردن موضوع کلیدی شار در آثار افلاطون و نشان دادن این است که در افلاطون نیز مفهومی از جریان وجود دارد که باید از شار متمایز شود. میسون اهمیت این تمایز نادیده گرفته شده را آشکار می کند و بر اساس آن راه جدیدی برای درک رشد اندیشه افلاطون پیشنهاد می کند. تقابل بین «هستی» اشکال و «شدن» یا «شار» محسوسات برای درک افلاطون از ارسطو تا امروز اساسی بوده است. یکی از دغدغه‌های کلیدی این جلد این است که روشن شود که افلاطون چه نوع یا سطوحی از جریان را در معقولات می‌پذیرد. علاوه بر این، میسون استدلال می کند که این رویکرد سنتی رضایت بخش نیست، زیرا مفهوم مهم جریان را کنار گذاشته است. بر خلاف شار، جریان نوعی حرکت است که مستلزم تغییر ذاتی نیست. همچنین محدود به معقول نیست، بلکه حرکات روح را نیز پوشش می‌دهد، از جمله حرکت دایره‌ای نووس (عقل) که در اندیشه متأخر افلاطون، به‌ویژه کیهان‌شناسی او، حیاتی است. به طور خلاصه، جریان با «هستی» ناسازگار نیست، و در این مطالعه، رشد افلاطون عمدتاً به عنوان رسیدن او به این دیدگاه، در تصحیح آمیختگی پیشین او از شار و جریان در ایجاد دوگانگی بین هستی و شدن، ارائه شده است. مطالعه میسون بینش‌های تازه‌ای را در مورد بسیاری از گفت‌وگوها و بخش‌های دشوار آثار افلاطون ارائه می‌کند، و مفهوم و استفاده افلاطون از «جریان» و «شار» را در رابطه با استفاده قبلی در سنت شعر یونانی و متفکران پیش‌سالاری، به‌ویژه هراکلیتوس، قرار می‌دهد. اولین مطالعه در نوع خود، Flow and Flux ابعادی از تفکر افلاطون را آشکار می کند که ممکن است نحوه درک فلسفه او را تغییر دهد.