جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تفسیر «القرآن و العقل» اثر آیت الله السيد نور الدين العراقي می باشد. این تفسیر در سه جلد چاپ شده است. در این تفسیر مفسر سعی کرده است با رویکرد عقلی از ابتدای سوره بقره تا سوره احزاب را تفسیر کند. نگاه مفسر کاملا عقلانی بوده است و تلاش می‌کردند یک فهم عقلانی از قرآن را ارائه بدهد و در بحث‌ها و برداشت‌های عقلانی که از قرآن داشتند به امور یقینی تمسک می‌کردند و معمولا از مباحث عقلی بهره می‌گرفتند که یقینی باشد. پس باید بگویم تکیه گاه مولف بر محور عقل و تدبر بود وکوشیده است تا از حدس و گمان و تخمین‌هاى نابجا دورى کند و بریقین‌ها اکتفا کند. سراسراین تفسیر شامل نکته هاى جالب عرفانى و فلسفى است که تقریبا همه تازه ابتکاری‌اند و براى آشنایان به علوم عقلى بهره‌هاى فراوان دارد. مرحوم نورالدین اراکی سعی کردند در تفسیر خود به دفع شبهات توجه ویژه‌ای داشته باشند. و در واقع می‌توان گفت انگیزه مولف ازنوشتن این تفسیردفع شبهه‌هاى است که از جانب ملحدان پیرامون قرآن مطرح کرده بود. ایشان درباره انگیزه نگارش این تفسیر مى‌نویسد: «برخى از دوستانم و از جمله فاضل و دوست کامل، سید عبدالرسول یزدى - ساکن شهر کاظمیه - از من تقاضا کرد در ردّ برخى از شیاطین غربى که ادعا نموده‌اند: «قرآن بر خلاف برهان است»، چیزى بنویسم. لذا تصمیم گرفتم در قرآن نگریسته و مضمون آنچه را که از ظاهر آن به دست مى‌آید، به رشته تحریر در آورم که ملاحظه کردم تمام آیات مطابق انصاف بوده و بر استوانه‌هاى حکمت استوار است.» علامه‌ طباطبایی درباره این تفسیر گفتند : در میان تفسیرهاى مسلمان‌ها چه در بین شیعیان و اهل سنت بر چنین تفسیرى دست نیافتم که حقا براى دفع ایرادهاى خیالى زمان ما سودمنداست. البته قطعا منظور علامه رویکرد عقلی است که مرحوم اراکی نسبت به قرآن داشتند. جلد 3 در این جلد تفسیر و شرح آیاتی از سور ذیل می پردازد: رعد

«التعجب» كتابى است كه در دفاع از موضوع امامت در مقابل اهل سنت نگاشته شده است. در اين كتاب مؤلف تناقضات و اغلاط عجيب و غريبى را كه در عقايد اهل سنت درباره اين مسأله رخ داده يادآور شده و به ابطال و رد آنان پرداخته است. يكى از مؤمنين در «امالى» شيخ مفيد به كتابى به نام «اطراف الدلائل و اوائل المسائل» برخورده بود كه بطور اختصار و كوتاه به برخى از اين نوع مناقضات و اغلاط پرداخته است. از اين رو از مؤلف درخواست كرد كه در اين باب به صورت وسيع و مبسوط وارد شده و در اين زمينه كتابى بنويسد. مؤلف در پى اجابت اين درخواست، كتاب«التعجب» را به رشته تحرير درآورد.

کتاب الانصاف فیما یجب اعتقاده و لا یجوز الجهل به کتابی است که به بیان برخی از مسائل اعتقادی اسلام می پردازد و نظرات در این زمینه هم بیان می شود و دیدگاه اشاعره در این کتاب قوی است چون نویسنده اشعری مذهب است. موضوعات زیادی در این کتاب مطرح شده است از صفات الهی مثل کلام و سمیع و بصیر و اراه الهی و... تا موضوعاتی مثل حدوق عالم، عذاب قبر، موت، نبوت ، ایمان ، ایمان و اسلام و...

ترجمه ماشینی : در این کاوش فمینیستی اروتیک بازار، مفهوم هگل از مالکیت و ایده لاکان از فالوس کارکردهای موازی در ایجاد ذهنیت لازم برای خودشکوفایی دارند. سوبژکتیویته مستلزم روابط بین الاذهانی است که از طریق رژیم تصاحب، لذت بردن و مبادله یک ابژه میل انجام می شود. برای هگل، این رژیم دارایی است. از نظر لاکان، جنسیت است که با فالوس سمبل شده است، که ما آن را با اندام مردانه و بدن زنانه ترکیب می کنیم. قانون مالکیت، در روایت ژان شرودر، به طور ضمنی با استعاره‌های تشریحی مشابهی برای آنچه مردان مایل به داشتن آن هستند و آنچه زنان تلاش می‌کنند باشند و از آن لذت ببرند، به تصویر کشیده می‌شود. این در تصاویر گرفته شده از تبر رومت باستانی و دسته ای از چوب های معروف به Fasces و کاهن باکره به نام وستال منعکس شده است. شرودر تداوم استعاره های فالیک را در فقه مدرن دنبال می کند. او با رد مکاتب مسلط فمینیسم قانونی، مالکیت را از رابطه حقوقی و همچنین اهداف نه الزاما مادی آن، لحظه‌ای ضروری در مبارزه انسانی برای عشق و شناخت است. مؤنث، از نظر شرودر، منفی‌گرایی رادیکالی است که در قلب موضوع دوپاره لاکان و مفهوم آزادی هگل قرار دارد. بنابراین رهایی زنانه و مالکیت خصوصی به همان اندازه شرایط لازم برای فعلیت بخشیدن به فرد آزاد و جامعه عادل هستند. دانشمندان فمینیست، نظریه پردازان اجتماعی، دانشمندان علوم سیاسی، فیلسوفان و حقوقدانان در تحلیل شرودر دیدگاه های جدیدی را در مورد نظریه مالکیت و امر زنانه در بازار و قانون خواهند یافت.

توضیح کتاب: در آغاز کتاب شرحی از زندگی، آثار و دیدگاه‌های "میشل ایکم دو مونتنی"، نویسنده فرانسوی (1533 - 1592) آمده است. پس از آن برگزیده‌ای از اثر مشهور او "Essais (تتبعات/ آزمون‌ها یا مقالات) به فارسی برگردانده شده است. نویسنده در این اثر تنها به فکر آن است که درباره همه مسائل داوری کند، خواه برای شناختن مسائل بسیار عمیق و پیچیده خواه برای حفظ موضوع‌های بیهوده و بی‌ارزش. در نتیجه، مونتنی در حین عرضه کردن اصول داوری‌ها درباره مسائل گوناگون، اصولی نیز از زندگی و نماهایی از تجربه‌های شخصی پیش چشم خواننده می‌گذارد. "تتبعات، به مثال‌ شب‌های آتنی آولوس گلیوس و "درس‌های" بسیاری اومانیست‌های رنسانس، در آغاز کار، مجموعه‌ای از شواهد دسته بندی شده با شرح و تفسیر مختصر با مجموعه‌ای از دستورهای اخلاقی برگرفته از اخلاقیات روزگار باستان بیش نیست.... مونتنی از مشرب فلسفی رواقی (که تاثیر آن در پاره‌ای ازتتبعات I، 19 به ویژه محسوس است) و از این مبدا "که فلسفیدن فرا گرفتن هنر مردن است" مسیر خود را آغاز می‌کند و، از راه مشرب شک (که مضامین عمده‌ی آن با دامنه‌ای فراخ در دفاعیه‌ی معروف رایموند و سابونده پرورده شده است. II، 12) به فلسفه طبیعت می‌رسد که، اگر بیش از هر چیز بر فرمان‌برداری از دستور سقراطی در معرفت نفس مبتنی نبود، آدمی دچار این وسوسه می‌شد که آن را به مشرب اپیکوریان نزدیک شمارد.... مونتنی با خودنگری، نه همان "مدام به تکان" درمی‌آید بلکه مبلغی حقایق کلی درباره‌ی سرنوشت بشری و، به قول خود او، "حکمت اخلاق" تام کشف می‌کند (III، 2). این حکمت اخلاق اساس بر تامل در یکی از تعلیمات اخلاقی کهن، یعنی "بروفق طبیعت زیستن"، استوار است. مونتنی اعتقاد دارد که طبیعت حامی همه جانداران است و، به نرمی و مهربانی، آن‌ها را، "به اعمال زندگی و موجبات رفاه و آسانی" سوق می‌دهد... آخرین فصل تتبعات تقریبا با این نتیجه‌گیری پایان می‌یابد: "این که آدمی بداند چگونه باید از هستی خود لذت ببرد کمال مطلق و توان گفت امری الاهی است".‌