جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «انسان و سرنوشت» تالیف مرتضی مطهری است. موضوع کتاب «انسان و سرنوشت» تبیین دیدگاه اسلامی در مورد «قضا و قدر» است. این کتاب که نخستین بار در سال 1345 شمسی (1385 قمری)، منتشر شده، ابتدا در «هیات‌ های مؤتلفه اسلامی» توسط استاد مطهری تدریس می‌ شده است. استاد مطهری معتقد بوده که فعالان عرصه مبارزه با رژیم طاغوت باید از پشتوانه لازم نظری و آشنایی کافی با مفاهیم اسلامی برخوردار باشند. کتاب انسان و سرنوشت را باید جزئی از طرح کلان پژوهشی در نظر گرفت که استاد آن را با عنوان «بحث هایی از علل انحطاط مسلمین» در مقدمه کتاب معرفی نموده است. بخش اصلی کتاب، به تحلیل موضوع «قضا و قدر» می پردازد. از نگاه استاد مطهری هر چند موضوع قضا و قدر یک مسئله متافیزیکی است و به فلسفه کلی و ماوراء الطبیعه مربوط است، ولی از دو نظر شایستگی دارد که در ردیف مسائل عملی و اجتماعی قرار گیرد. در پایان کتاب، معروف ترین اشکال جبریّون مطرح و مورد بررسی قرار گرفته است. جبریّون، مبتنی بر آگاهی خداوند نسبت به همه چیز و نیز تغییر ناپذیری و خلاف ناپذیری آن نتیجه می گیرند. کتاب «انسان و سرنوشت» به دلیل طبیعت موضوع آن، از یکسو به ابهام زدایی از تصویر ما درباره نظام عالم کمک می کند و در ردیف کتاب های جهان شناسی قرار می گیرد و از سوی دیگر با توجه به ارتباط آن با مسئله اختیار و اراده در ردیف مباحث انسان شناسی نیز قرار می گیرد.