جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ بررسی رابطه بین فلسفه تربیتی دبیران با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دبیران (190 نفر) می‌باشند که در دبیرستان‌های دخترانه شهرستان انزلی در سال تحصیلی 95- 1394 تدریس کرده‌اند. برای نمونه‌گیری از جدول مورگان استفاده شده است، به این صورت که با استفاده از این جدول از بین 190 نفر دبیر، 123 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شده‌اند.برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به متغیر فلسفه تربیتی از پرسشنامه دیدگاه معلمان درباره تعلیم و تربیت که شامل 44 سوال می‌باشد استفاده شده است. در این پژوهش، فلسفه تربیتی شامل چهار مولفه هستی‌شناسی، انسان‌شناسی، معرفت‌شناسی و ارزش‌شناسی می‌باشد. برای جمع‌آوری داده‌ها در مورد متغیر پیشرفت تحصیلی از میانگین معدل دانش‌آموزانی استفاده شده است، که توسط دبیرانی که به پرسشنامه فلسفه تربیتی پاسخ داده بودند، آموزش دیده‌اند. فرضیه‌های پژوهش بوسیله ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی ساده و خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شده‌اند. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ هستی‌شناسی (770/0=p)، انسان‌شناسی (777/0=p)، معرفت‌شناسی (774/0=p) و ارزش‌شناسی (819/0=p) با پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد. با توجه به این یافته‌ها فلسفه تربیتی دبیران می‌تواند در پیشرفت تحصیلی دانش‌‌آموزان موثر باشد.

با توجه به اهمیت درس ریاضی و وضعیت ایران در ارزیابی های بین المللی، ‌ایجاد تحول درشیوه های یاددهی- یادگیری این درس ضروری است. نظریه سازنده گرایی یکی از نظریات مطرح در زمینه آموزش و یادگیری ریاضیات و علوم است که در 30 سال اخیر در جهان مورد توجه بوده است و چند سالی است که در ایران نیز مطرح شده است. مهم ترین شعار سازنده گرایان این است که «معنی توسط خود فرد به صورت فعالانه ساخته می شود». برای درک بهتر یک نظریه، آگاهی از مبانی فلسفی آن ضروری است. لذا نگارنده در این پژوهش مبانی فلسفی نظریه سازنده گرایی را در سه حوزه هستی شناسی،‌ معرفت شناسی و ارزش شناسی بررسی نموده است. در ادامه با توجه به مبانی و بر اساس دیدگاه های برنامه درسی که توسط میلر مطرح شده است، دلالت های این نظریه در آموزش ریاضی تبیین شده است. از جمله اهداف تربیتی،‌ تلقی نسبت به یادگیرنده، نسبت به فرایند یادگیری و آموزش،‌ محیط یادگیری،‌ تلقی نسبت به معلم و ارزشیابی بررسی شده اند. در پایان نیز انتقاداتی در دو حوزه فلسفی و تربیتی بر این نظریه طرح و بررسی شده است و پیشنهاداتی برای پژوهش های آینده ارائه گشته است.