جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دو چیز ذهن را با تحسین های جدید و فزاینده پر می کند. . . آسمان پر ستاره بالای سرم و قانون اخلاقی درون من. امانوئل کانت (1724-1804) تأثیر عمده ای در فلسفه، به ویژه در زمینه های معرفت شناسی، اخلاق، الهیات، نظریه سیاسی و زیبایی شناسی داشته است. کتاب "ایمانوئل کانت " تاریخچه ای مختصر است که با در نظر گرفتن هر یک از آثار اصلی کانت به ترتیب شکل ظاهری، توسعه اندیشه کانت را توضیح می دهد و ارتباط معاصر آن را برجسته می کند. این کتاب دارای یک گاهشماری مختصر به‌علاوه واژه‌نامه‌ای از اصطلاحات کلیدی و فهرستی از خواندن بیشتر در پشت است. آنتونی کنی نویسنده این کتاب یکی از بهترین شارحان زنده تاریخ فلسفه غرب است. او در این کتاب شرحی از کانت ارائه می دهد که به دلیل ایجاز و دقت آن قابل تحسین است. او همچنین به خوانندگان کمک می کند تا در مورد ارزش اندیشه کانت تأمل کنند و در عین حال به نقاط ضعف و قوت آن اشاره کنند.

هدف این اثر فراهم ساختن درآمدی بر فلسفه کانت است، نه شرح مفصل و جزء به جزء آن. به ویژه مایلم به آن نکاتی تاکید کنم که به عقیدۀ من، مغفول مانده یا بر اثر تعبیرات نوکانتی تحریف شده است.

در «فرجام عقل» اثر فردریک بیزر، خوانندگان به سفری فکری دعوت می‌شوند که به تعامل پیچیده بین عقل، ایمان و تغییرات فرهنگی گسترده‌تر که تفکر غربی را شکل داده است می‌پردازد. بیزر با مطالعه دقیق و نثری جذاب، در طول قرن‌ها گفتمان فلسفی پیمایش می‌کند تا سرنوشت عقل را در عصر مدرن کشف کند. این کتاب فقط یک بررسی تاریخی نیست، بلکه تأملی عمیق در ماهیت درک و سیستم‌های اعتقادی بشر است. در بطن کاوش بیزر، تنش بین عقل و ایمان نهفته است. بیزر با اقتباس از مجموعه‌ای از سنت‌های فلسفی، چگونگی دفاع و چالش عقل را در طول اعصار روشن می‌کند. از عقل‌گرایی دکارت تا اگزیستانسیالیسم کی‌یرکگور، از آرمان‌های روشنگری تا ظهور رمانتیسیسم، بیزر به‌طرز ماهرانه‌ای سیر تحول اندیشه و تغییر نگرش نسبت به عقل را دنبال می‌کند. یکی از قانع‌کننده‌ترین جنبه‌های «فرجام عقل»، تحلیل ظریف بیزر از چگونگی درهم‌آمیختگی عقل با تحولات فرهنگی، سیاسی و مذهبی گسترده‌تر است. او نشان می‌دهد که چگونه ظهور علم مدرن، گسترش شک‌گرایی مذهبی و ظهور جنبش‌های فلسفی جدید، همگی به تغییر سرنوشت عقل کمک کرده‌اند. بیزر همچنین تأثیر رویدادهای تاریخی مانند اصلاحات پروتستانی، انقلاب فرانسه و ظهور ناسیونالیسم را بر مسیر عقل بررسی می‌کند. بیزر در سراسر کتاب، خوانندگان را به چالش می‌کشد تا با پرسش‌های اساسی درباره‌ی ماهیت دانش، حقیقت و وجود انسان مواجه شوند. او محدودیت‌های عقل، نقش شهود و احساسات در تصمیم‌گیری‌ و جست‌وجوی همیشگی معنا را در جهانی که با عدم قطعیت مشخص‌شده است، بررسی می‌کند. بیزر با درگیر شدن با اندیشه‌های متفکران گوناگونی چون کانت، هگل، نیچه و هایدگر، مجموعه‌ای غنی از بینش‌های فلسفی را به خوانندگان ارائه می‌دهد که درون‌نگری و تحقیق فکری را برمی‌انگیزاند. در نهایت، «فرجام عقل» گواهی بر ارتباط پایدار فلسفه در جهان معاصر ما است. در‌ عصری‌ که با پیشرفت‌های سریع فناوری، تحولات‌اجتماعی و قطبی‌شدن ایدئولوژیک مشخص‌شده است، بیزر اهمیت تفکر انتقادی و گفتمان‌ عقلانی را به ما یادآوری می‌کند. او ما را به چالش می‌کشد تا با ایده‌های پیچیده دست‌و‌پنجه نرم کنیم و درک عمیق‌تری از خود و دنیای اطرافمان پرورش‌ دهیم. به قول خود بیزر: «سرنوشت عقل یک کنجکاوی تاریخی نیست، بلکه مسئله‌ای است که برای زندگی و فرهنگ خود ما اهمیت حیاتی دارد. اگر بخواهیم پیچیدگی‌های دوران مدرن را مرور کنیم، توجه و تأمل ما را می‌طلبد.» با این‌کتاب، خوانندگان دعوت می‌شوند تا سفری فکری‌ای را آغاز کنند که نویدبخش درک آنها از عقل، ایمان و شرایط انسانی است.

به نفع دولت توتالیتر است که افراد در مورد خود فکر نکنند ، و کمتر در مورد تفکر خود صحبت کنند. امانوئل کانت در حالی که زیر نظر دشمنانه ی سانسور پروس می نوشت ، جرأت داشت که در دانشگاه و نه در هیچ جای دیگر ، لزوم استدلال آشکار را مطرح کند. وی در این انتقاد قهرمانانه از سرکوب ، که برای اولین بار در سال 1798 منتشر شد ، بحران هایی را پیش بینی کرد که بیان آزادانه ی ایده ها را به نام سیاست ملی به خطر می اندازد. از سه بخش که در زمانهای مختلف نوشته شده اند ، کتاب نزاع دانشکده هادر مورد جنگ ابدی بین دانشکده "رده پایین" فلسفه است که فقط در برابر عقاید فردی پاسخگو است و دانشکده های الهیات ، حقوق و پزشکی که از اولویت " بالاتر"ی در دنیای امور و آموزه ها برخودار است و شیوه های آن مورد توجه دولت است. کانت ، به عنوان مثال ، اتحاد نزدیک بین دانشکده الهیات و دولت را که تعالیم آن را تحریم می کند و می تواند به زور و سانسور متوسل شود ، روشن می کند. بنابراین ، دانشکده فلسفه بسیار حیاتی و با ارزش تر است ، که تفکر مستقل را قبل از عمل تشویق می کند. بخش اول ، "تعارض دانشکده فلسفه با دانشکده الهیات" ، اساسا اثبات حق دانشکده فلسفی برای آزادی بیان است. در بخشهای دیگر ، فیلسوف نگاهی طولانی و نافذ به پزشکی و قانون دارد ، یکی "معبد" فیزیکی را حفظ کرده و دیگری اعمال آن را تنظیم می کند.

همان طور که میدانیم، آلتوسر در متن خودانتقادی اش تلاش کرد تا بگوید آنچه واقعا در گذشته برای اش مهم بوده نه ساختارگرایی که اسپینوزا بوده است: «اگر ما هرگز ساختارگرا نبوده باشیم، اکنون می توانیم توضیح بدهیم که چرا: چرا چنین به نظر می آمدیم، ولو این که ساختارگرا نبوده باشیم، چرا چنین سوءتفاهم عجیب و غریبی پیش آمد که بر اساس اش کتابهایی نوشته شوند. ما برای عطش و ولعی بی محابا قدرتمند و سازش ناپذیر گناهکار بودیم: ما اسپینوزیست بودیسم» ( ۱۳۲٫۱۹۷۶). چیزی که منتقدان به ندرت از آن باخبرند، این است که رابطه ی آلتوسر و شاگردان اش با ساختارگرایی و اسپینوزا، متضمن درگیر شدن در رابطه ی سومی هم بود. اگرچه تنها در نوشته هایی که پس از مرگ آلتوسر منتشر شده اند می توانیم به صراحت ارجاعات او به نوشته های دلوز را مشاهده کنیم، ولی به نظر می رسد آلتوسر و حلقه اش کاملا همدلانه به آثار اولیه ی دلوز تمایل داشته اند. ولین پیش نویس جستار دلوز دریاب ساختارگرایی در حقیقت نسخه برداری از روی نوار ضبط شده ی گفتار او به تاریخ ۶ دسامبر ۱۹۶۷ بود. دلوز در فوریه ی ۱۹۶۸ نسخه ای از این گفتار را برای آلتوسر فرستاد تا نظر او را درباره ی «انتشار پذیربودن» نوشته جویا شود (دلوز ۱۹۶۸). با ملاحظه ی نظرگاو عمومی او از فعالیت فلسفی به مثابهی نوعی آفرینش مفهومی، علاقه ی دلوز به ساختارگرایی نه مبتنی بر نقایص آن بلکه در تشخیص آن است که ساختارگرایی کدام «صورتهای جدید اندیشه» را ممکن می گرداند. دلوز ارائه ی خود را با این پرسش آغاز می کند که ساختارگرایی چیست؟»، پرسشی که طنین پرسشی قدیمی تر را در خود دارد بدین مضمون که «اگزیستانسیالیسم چیست؟ ». سوای تنوع بسیار نویسندگان، متون، و «حوزه ها»، " دلوز مدعیست که یک «مشابهت معین» یا «شباهتی خانوادگی» میان آنها ساختارگراها وجود دارد. از این رو پرسش «ساختارگرایی چیست؟ » به صورت این پرسش که «ساختارگرا چه کسیست؟» یا «ساختارگرایان کدام اند؟+ بهتر مطرح می شود. دلوز در آن زمان دسته ی بزرگی را ذیل ساختارگراها میداند: لویی آلتوسر، میشل فوکو، ژاک لکان، رومن یاکوبسن، کلود لوی-استروس، رولان بارت، و نویسندگان مجله ی تل کل(Tel Quet)؛ در واقع، مابقی ارائه ی دلوز به این دسته و نوشته هایشان. این کتاب ساختارگرایی را از منظر آلتوسر و دلوز تشریح می کند.

دو چیز ذهن را با تحسین های جدید و فزاینده پر می کند. . . آسمان پر ستاره بالای سرم و قانون اخلاقی درون من. امانوئل کانت (1724-1804) تأثیر عمده ای در فلسفه، به ویژه در زمینه های معرفت شناسی، اخلاق، الهیات، نظریه سیاسی و زیبایی شناسی داشته است. کتاب "ایمانوئل کانت " تاریخچه ای مختصر است که با در نظر گرفتن هر یک از آثار اصلی کانت به ترتیب شکل ظاهری، توسعه اندیشه کانت را توضیح می دهد و ارتباط معاصر آن را برجسته می کند. این کتاب دارای یک گاهشماری مختصر به‌علاوه واژه‌نامه‌ای از اصطلاحات کلیدی و فهرستی از خواندن بیشتر در پشت است. آنتونی کنی نویسنده این کتاب یکی از بهترین شارحان زنده تاریخ فلسفه غرب است. او در این کتاب شرحی از کانت ارائه می دهد که به دلیل ایجاز و دقت آن قابل تحسین است. او همچنین به خوانندگان کمک می کند تا در مورد ارزش اندیشه کانت تأمل کنند و در عین حال به نقاط ضعف و قوت آن اشاره کنند.

کتاب «نو ارغنون» یک اثر فلسفی است که توسط فرانسیس بیکن ، به زبان لاتین نوشته شده و در سال 1620 منتشر شده است. بیکن در مورد سیستم جدیدی از منطق توضیح می دهد که معتقد است از شیوه های قدیمی قضاوت برتر است. این روش امروزه به عنوان روش باکونی شناخته می شود. برای بیکن ، یافتن ماهیت یک چیز یک فرایند ساده کاهش و استفاده از استدلال استقرایی بود. برای یافتن علت "طبیعت خارق العاده" مانند گرما ، باید همه موقعیتهایی را که در آن گرما یافت می شود ، لیست کنید. سپس باید فهرستی دیگر تهیه شود که مواردی مشابه با موارد لیست اول را به جز کمبود گرما فهرست کند. جدول سوم مواردی را نشان می دهد که گرما می تواند در آن متفاوت عمل کند. "ماهیت شکل" یا علت گرما باید آن چیزی باشد که در همه موارد جدول اول مشترک است ، از همه موارد جدول دوم فاقد است و در موارد جدول سوم از نظر د

هدف این اثر فراهم ساختن درآمدی بر فلسفه کانت است، نه شرح مفصل و جزء به جزء آن. به ویژه مایلم به آن نکاتی تاکید کنم که به عقیدۀ من، مغفول مانده یا بر اثر تعبیرات نوکانتی تحریف شده است.