جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از گزارش هوسرل در مورد توجه تا چرخش اخیر به آخرت شناسی در پدیدارشناسی «الهیاتی»، آینده همیشه جنبه کلیدی نظریه های پدیدارشناختی زمان بوده است. این کتاب اولین تأمل پایدار را در مورد اهمیت آینده برای خود روش پدیدارشناسی ارائه می دهد. در ردیابی توسعه این موضوع، نویسنده نشان می دهد که تنها درک درست از ماهیت دوگانه آینده (به عنوان قانون اساسی و به عنوان باز بودن) می تواند راهی را که در آن پدیدارشناسی موضوع و جهان را به هم نزدیک می کند، روشن کند. از این رو آینده ما را به محوریت وعده پدیدارشناسی اشاره می‌کند و پدیدارشناسی را به‌عنوان رشته‌ای قول‌دهنده از نو می‌سازد. این کتاب که به وضوح نوشته شده و به دقت استدلال شده است، بینش تازه ای را در مورد منشأ پدیدارشناختی چرخش «الهیاتی» و نتایج پدیدارشناختی هوسرل، لویناس و دریدا ارائه می دهد. با بررسی دقیق مضامین پروتشن، آخرت شناسی و مسیحا، خواندن آن برای هر کسی که به پدیدارشناسی، فلسفه دین، ساختارشکنی، یا الهیات فلسفی علاقه دارد ضروری خواهد بود.

ترجمه ماشینی : فردریش ژاکوبی در عصر طلایی تاریخ روشنفکری اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم جایگاهی بی نظیر داشت. با این وجود، گستره و سبک اندیشه و بیان آن همواره چالش‌های تفسیری را به همراه داشته است که همچنان مانع استقبال او می‌شود. این جلد به معرفی و ارزیابی جایگاه محوری ژاکوبی در تاریخ اندیشه ها می پردازد. این کتاب نقش او را در تسریع پایان روشنگری از طریق نقد عقل، چگونگی شکل‌دهی او به دریافت فلسفه انتقادی کانت و توسعه متعاقب آن ایده‌آلیسم آلمانی، تأثیر او بر توسعه رمانتیسم و مذهب از طریق تأکید بر احساس، و تأثیر او در شکل گیری ظهور اگزیستانسیالیسم. این جلد به عنوان منبع معتبری برای یکی از مهم‌ترین چهره‌های تاریخ روشنفکری مدرن اروپا و در عین حال کمتر مورد توجه قرار گرفته است. همچنین درک ما از فیشته، هگل، کی یرکگور و دیگران را در پرتو تأثیر و تأثیر او بازنمایی می کند.

ترجمه ماشینی : می توان به مردم بی احترامی کرد. اما این آسیب پذیری نمادین از کجا می آید؟ و چه پیامدهایی برای همزیستی اجتماعی ما دارد؟ استفن هرمان با تئوری های بازشناسی و تئوری های دگرگونی شروع به بررسی این دو سوال می کند. او به دنبال G.W.F. هگل استدلال می کند که وابستگی نامتقارن به شناخت دیگران علت آسیب پذیری نمادین است. او سپس به پیروی از E. Levinas نشان می دهد که پیامد این گشودگی به آسیب، قرار گرفتن نامتقارن در برابر مسئولیت دیگران است. تز اصلی پژوهش حاضر برگرفته از آثار هگل و لویناس است: رویارویی خود و دیگری بر اساس عدم تقارن مضاعف امر اجتماعی ساخته شده است.