جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫شيوه رهبري حضرت موسي( مسأله پژوهش حاضر است که با تکيه بر آيات قرآن، و با روش توصيفي ـ تحليلي مورد بررسي قرار گرفته است. رهبري عبارت است از "قدرت تأثيرگذاري بر پيروان، تا بر اساس بايسته‌هاي وحياني و ره‌آوردهاي آسماني، يا خرد جمعي و يا ميل و خواسته فردي، جهت تحقق اهداف در موقعيت‌هاي گوناگون حرکت کنند". موسي در زماني به دنيا آمد که قوم بني‌اسرائيل به‌شدت مورد آزار، شکنجه و تحقير حکومت مصر قرار داشت. آنان در ميان مردم مصر نيز به‌عنوان نژاد پست شناخته شده و محروم‌ترين قشر اجتماعي مصر بودند. حضرت موسي( پس از آن‌که به رسالت مبعوث گرديد، براي هدايت و نجات بني‌اسرائيل به مصر بازگشت. او در برابر فرعون با صراحت، رسالت و نبوت خويش را اعلام نمود، و با کلامي نرم به بحث و مناظره پرداخته و دلايل و معجزات خود را ارائه کرد؛ اما فرعون و اطرافيان او راه عناد و لجاجت را در پيش گرفتند. موسي براي مقابله با آنان، همراه با قوم بني‌اسرائيل راه هجرت را برگزيد و هلاکت فرعونيان را از خدا مسئلت نمود. پس از رهايي بني‌اسرائيل و نابودي فرعون، موسي شيوه‌هاي زير را براي هدايت قوم خويش به‌کار گرفت: يادآوري نعمت‌هاي الهي، اميدبخشي، برخورد عاطفي، برائت از مشرکان و مبارزه با انحرافات و خرافات. او همچنين پس از استقرار بني‌اسرائيل، احکام ديني را که از سوي خدا دريافت نموده بود در قالب ده فرمان به ايشان اعلام نمود؛ اين فرامين حول سه ‌محور: دعوت به توحيد، مهرورزي با مردم، و شجاعت در اجراي برنامه‌هاي توحيدي، مي‌گرديد. اما يهوديان به دليل ويژگي‌هاي شخصيتي مانند خودبرتربيني، بخل و حسد، همواره به‌دنبال فتنه‌سازي و بحران اجتماعي بودند؛ همين امر موجب گرديد تا خداوند عذاب‌هاي گوناگوني را بر آنان نازل کند. آيات قرآن حاکي از آن است که يهود در آخرت نيز به بدترين عذاب‌ها گرفتار خواهد شد.