جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫انجيل کتاب واحدي است که خداوند سبحان بر مسيح نازل کرده است؛ اما ياران مسيح آن را به شکل‌هاي مختلف روايت کرده‌اند و همين امر موجب اشکال در فهم برخي از معاني آن شده است. بدين ترتيب، تقاليد و تفاسير نادرست، انجيل را در معرض تعارض و تناقض قرار داد. اناجيل درباره نسب عيسي(، از اصطلاحاتي همچون پسر يوسف، پسر داود، پسر مريم، پسر انسان و پسر خدا استفاده کرده‌اند. همچنين آن حضرت، چهار سال قبل از تاريخي که در حال حاضر به‌عنوان ميلاد او اعلام مي‌شود به دنيا آمد و مادرش همراه با يوسف، براي فرار از شرّ هيروديس، او را به مصر بردند. عيسي( بعد از بازگشت، توسط يحيي( تعميد شد و روح خدا بر او فرود آمد. اناجيل، ياران او را اندک و مردم زمان او را کم‌ايمان دانسته‌اند. مهم‌ترين آموزه اخلاقي او بخشش و دعا در حق کسي است که بدي مي‌کند. ايمان به توحيد، نبوت و معاد، و فروعاتي مانند نماز، روزه و صدقه در تعاليم عيسي( وجود داشته است. اما در رسائل پولس، مسيح به‌عنوان شخصيتي الهي، ازلي و ربّ ذکر شده که فقط از حيث جسد، انسان است؛ به همين دليل، قصه زندگي مسيح در نامه‌هاي پولس مطرح نمي‌شود. در اين نامه‌ها، اشاره‌اي به نبوت مسيح نشده است، بلکه پولس خود را رسول او معرفي کرده است. براساس روايت اناجيل، مسيح سه روز پس از مصلوب شدن، از قبر برخاسته و صعود نمود. رسائل پولس نيز قيام مسيح را دليلي بر وجود قيامت مي‌داند. و اما در روايات اهل‌بيت(، نسب مسيح جز به حضرت مريم(، منتسب نشده است. اين روايات، مسيح را مقدس و از انبياي اولواالعزم، و مادر او را بتول و طاهره دانسته، و به‌هيچ وجه به او لقب ربّ، پسر خدا، و يا هر صفتي که بر الوهيت او دلالت کند داده نشده است.