جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این تحقیق، حضور زن در مسجد از منظر مذاهب خمسه (اهل سنت و امامیه) است. روش تحقیق، به‌شیوۀ تحلیلی - توصیفی است. مساجد خانه‌هاى خدا بر روى زمین، مرکز وحى و انوار الهى، و ... است. مسجد متعلق به زن و مرد است و از آنجایی که زنان، نقش به‌سزایی در تربیت نسل‌ها دارند، با تربیت آنها، مربیان جامعه، تربیت دینی پیدا می‌کنند. با توجه به آیات و روایات، زنان در انجام تکالیف شرعی و شئونات اجتماعی و امور سیاسی و متصف شدن به اخلاق حمیدۀ رحمانی و دوری از صفات ذمیمۀ شیطانی مانند مردان هستند. در ادیان الهی گذشته، حضور زنان در معابد مشروع بوده، مانند حضور مریم (علیها السلام) در معبد. پس از ظهور اسلام، زنان جایگاه ممتازی در جامعه پیدا کرده، در مسجد براى انجام نمازجماعت، در مسافرت، در مهاجرت و ... با مردان مشارکت داشتند. یافته‌های تحقیق در خصوص حضور زن در مسجد در عصر حاضر نشان می‌دهد، دسته‌ای از روایات، بیانگر جواز حضورشان؛ دسته‌ای، مسجد زن را منزل مسکونی وی دانسته است. لذا فقهای مذاهب خمسه در این مورد، اختلاف‌‌نظر دارند. برخی از فقهاء، نه تنها حضور زنان را در مساجد با رعایت شرایطى [همچون کسب اجازه از ولی خود، از درب مخصوص خودشان وارد شدن، و ...] جایز شمرده‌اند، بلکه آن را مستحب نیز می‌دانند. عده‌ای، با توجه به فساد تعهد اخلاقی مردم و افزایش فتنۀ زنان در عصر حاضر، دفع ضرر را بر جلب منفعت مقدم دانسته، حضور زنان را در مسجد و اشتراکشان را در نمازجماعت و جمعه، عیدین و مجالس وعظ، مکروه گفته‌اند، و خواندن نماز در خانه را برای زن، افضل شمرده‌اند، اگرچه در طبقه‌ای جداگانه باشد. اما مکروهیت در نماز نیست، بلکه در حضورشان است. یعنی، خارج شدنشان از منزل، بدون محرم یا بدون شرایط شرعی می‌باشد. با توجه به آنچه که گفته شد، دستاوردهای تحقیق را می‌توان چنین بر شمرد: 1. استخراج دیدگاه فقهای مذاهب در حوزه جواز و عدم جواز حضور زن در مسجد؛ 2. طبقه‌بندی دیدگاه فقهای مذاهب در این زمینه و نگارش آن با ادبیات معیار؛ 3. بررسی و ارزیابی دیدگاه فقهای مذاهب در باره حضور زن در مسجد با توجه به آیات و روایات؛ 4. استخراج، بررسی، طبقه‌بندی دیدگاه فقهای مذاهب در باره حضور زن در مسجد با رویکرد تطبقی.