جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

---

‫نوشتار حاضر به تشريح احکام و فروع فقهي مربوط به خوردن گوشت پرندگان و حلال و حرام بودن گوشت آنان در فقه اماميه مي‌پردازد. نويسنده قواعد کلي خوردن و آشاميدن و ساير فروع فقهي مرتبط با آن را از منظر فقهاي اماميه مطرح کرده و اختلاف و اتفاق نظر آنان در اين موضوع را برجسته مي‌سازد. وي تحقيق خود را در يک مقدمه و سه فصل سامان داده است. در مقدمه دورنمايي از بحث خوردن گوشت پرندگان و احکام آن، ضرورت اين موضوع، سابقه آن و اهداف مورد نظر نويسنده در اين پژوهش ارائه مي‌گردد. در فصل اول از نوشتار حاضر ابتدا از لحاظ لغوي و اصطلاحي به بررسي معناي طيور (پرندگان و اشکال و انواع آنان) از نظر فقهي پرداخته و با توجه به اصالت حليت، خوردن گوشت آن‌ها حلال اعلام شده است. نگارنده در فصل دوم با اشاره به ضوابط کلي خوردن گوشت پرندگان، موارد حلال و حرام از خوردن گوشت آن‌ها را با توجه به نوع ويژگي‌هاي پرندگان و حالات بدن آن ها اعم از داشتن چينه‌دان و نداشتن آن، گوشت‌خوار بودن و نجاست خوار بودن‌شان و حرام بودن گوشت برخي پرندگان از باب حرمت خبائث و صدق عنوان خبيث برآن‌ها بيان مي‌کند. او در فصل سوم و پاياني تحقيق خويش به موارد اتفاق و اختلاف نظر فقهاي اماميه در خوردن گوشت پرندگان و حليت و حرمت خوردن گوشت آن‌ها اشاره کرده و مواردي از اختلاف‌هاي فقهي آنان در اين موضوع را منعکس مي‌سازد. نگارنده در همين زمينه به ديدگاه‌هاي صاحب جواهر در مقوله خوردن گوشت برخي پرندگان مانند کلاغ و نظريات شهيد اول، شهيد ثاني و بعضي فقهاي متقدم اماميه در باره معيارهاي حلال و حرام بودن گوشت پرندگان پرداخته و ادله فقهي آن‌ها را که عمدتاً روايات هستند، در باره موضوع مورد نظر، تجزيه و تحليل کرده است.