جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پژوهش پیش رو با عنوان «خیر و برکت در قرآن و روایات» به بررسی جنبه های مختلف «خیر» و «برکت» در آیات قرآن و روایات معصومین(علیهم السلام) می پردازد. از مهمترین مسائل فرهنگ بشری «خیر» و «برکت» است که همه انسان ها با هر عقیده و اندیشه دینی، خواستار وجود این دو امر در زندگی خود هستند، و پیوسته در پی زمینه سازی تحقق آنها و رفع موانع پیش روی آنها هستند. از سوی دیگر اسلام نیز چیزی نیست جز دعوت به خیر و رساندن برکت به انسان ها و راهنمایی و فراهم نمودن شرایط حصول و نشان دادن موانع آنها به بشر. به همین جهت در بررسی که به عمل آمد، شاهد استعمال مکرر «خیر» و «برکت» و مشتقات آنها در آیات نورانی قرآن کریم و روایات روشنگر معصومین(علیهم السلام) در زمینه های مختلف اعتقادی، اخلاقی، عملی، سیاسی، اجتماعی و ... بودیم. این موضوع ما را بر آن داشت تا با بررسی پیرامون این دو واژه در تفاسیر و کتب معتبر روایی بتوانیم تحقیقی در حد توان جهت آشنایی هرچه بیشتر با جنبه های مختلف این دو موضوع مهم(از اسباب و علل و مصادیق تا موانع رسیدن به آنها) ارائه نماییم. تحقیق پیش رو شامل سه بخش می باشد که هر بخش نیز به تعدادی فصل با عناوینی که در ذیل می آید تقسیم شده است: بخشِ اول مربوط به کلیات تحقیق می باشد که به دو فصلِ 1- مباحث مقدماتی( تبیین موضوع، پیشینه موضوع، و ...) و 2- مفهوم شناسی( واژه های خیر و برکت و مترادفات آنها) تقسیم می شود. بخشِ دوم تحت عنوان بررسی خیر در قرآن و روایات طی پنج فصلِ 1- شناخت خیر 2- اسباب و مصادیق خیر 3- آثار خیر 4- برترین ها 5- موانع خیر به تحلیل و بررسی پیرامون موضوع می پردازد. بخش سوم که آخرین بخش این پژوهش می باشد به بررسی برکت در قرآن و روایات می پردازد. این بخش شامل سه فصل می باشد که در آنها به بررسی 1- شناخت برکت 2- اساب و مصادیق برکت 3- موانع برکت پرداخته ایم. در پایان باید به این نکته اشاره نمود که همه ارزش های اعتقادی و اخلاقی و عملی، و همه آنچه در زمین و آسمان در اختیار انسان ها قرار دارد، دارای خیر و برکت هستند. و اگر در متون اسلامی به برخی از موارد به عنوان مصادیق و صفات و کارهای با خیر و با برکت اشاره شده بدان معنی نیست که سایر موارد نیکو و پسندیده نیستند، بلکه از آن جهت است که این موارد از خیر و برکت بیشتری برخوردار هستند. لازم به ذکر است همان گونه که ارزش های اعتقادی، اخلاقی و عملی در بوجود آمدن خیر و برکت مؤثرند، ضدّ ارزش ها نیز در از بین رفتن خیر و برکت نقش بسیار مهمی دارند. پس باید آنها را شناخت و از آنها دوری نمود تا گرفتار عواقب سخت آنها نشویم و با دست خود خیر و برکت را از زندگی نبریم. روش تحقیق: گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای و بررسی و جمع آوری مطالب از کتب معتبر تفسیری و روایی بوده است. کلید واژه ها عبارتند از: قرآن، روایات، خیر، برکت، بِر، حسنه.

‫اگر چه در گذشته فرض بر اين بود که قاضي مصون از خطا و لغزش است و حکم صادر شده از سوي وي حق و مطابق عدالت است؛ ولي امروزه اين انديشه با ارتقاي سطح دانش و آگاهي بشر و به موازات آن با توسعه دانش قضايي، اعتبار و صلابت پيشين خود را از دست داده است. امروزه اين تفکر ظهور پيدا کرده است که اگر چه بايد قاضي بر تمام امور اشراف داشته باشد؛ با اين حال، وي يک انسان است و به حکم انسان بودنش همواره در معرض لغزش و خطا قرار دارد. از سوي ديگر، جايز نيست فردي بيگناه، به گناه ناکردهاي گرفتار آيد و مجازات شود. از اين رو ضروري بود ترتيبي مقرر گردد و راهکاري براي اصلاح بيمبالاتي، قصور و يا اعمال نظر قاضي ايجاد گردد؛ تا بدين وسيله حقوق و آزادي افراد به مخاطره نيفتد. بر اين اساس امروزه تجديد نظر خواهي به عنوان يکي از راههاي اعتراض به احکام کيفري در نظام حقوقي دنيا و سيستم قضايي اکثر کشورها به رسميت شناخته شده است و به عنوان يکي از عناصر تشکيل دهنده دادرسي عادلانه و از اصول ارزشمند دادگستري سالم و حقوق بشري محسوب ميگردد. اين تحقيق در دو بخش به تجديد نظرخواهي از احکام قضايي در فقه و حقوق موضوعه پرداخته است. تجديد نظرخواهي در حقوق ايران همواره و از زمان تصويب قانون اصول محاکمات جزايي به رسميت شناخته شده بود. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و با ظهور و شيوع انديشه مخالفت تجديد نظر با موازين شرعي، تجديد نظر خواهي ممنوع اعلام گرديد. بدين ترتيب در طول سالهاي 1361 تا 1367 هيچ حکمي قابل تجديد نظر نبود و احکامي که از دادگاه بدوي صادر ميشد، قطعي تلقي ميشد. از سال 1367 تا کنون، مقنن از ديدگاه پيشين خود منصرف گرديده و با وضع قوانين و مقرراتي در اين خصوص، نه تنها حق تجديد نظر خواهي اصحاب دعوي را پذيرفته، بلکه قطعيت احکام را حتي پس از مرحله تجديد نظر مخدوش ساخته است.

زیباییشناسی شاخهای از فلسفه است که در مورد ادراک مسائل مربوط به زیبایی از جمله تجربهی زیباییشناسی بحث میکند. جان دیویی به عنوانیک فیلسوف طبیعی گرا، بر آن بود تا اخلاق، هنر و تجربهی زیباشناسانه را به متن جریان زندگی عادی و روزمره بازگرداند. پژوهش حاضر درصدد است تا با تاکید بر مولفههای زیباشناسانه دیویی، به تحلیل تجربه زیباییشناسی بپردازد و ارتباط آن با تربیت اخلاقی و زیباییشناسی را دراین اندیشه بیابد. شیوه مطالعه تحلیل مفهومیاست. دراین تحلیل با توجه به هدف پژوهش، به تحلیل تجربه زیباییشناسی و مولفههای آن درتربیت اخلاقی پرداخته شده است. بهاین صورت که ابتدا به تحلیل معانی کلمات و مفاهیم مرتبط موجود در نظریه و بازشناسی روابط مفهومیآن پرداخته شده و سپس مورد نقادی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که تجربهی زیباییشناسی با عوامل موثر و هنرمندانهای مثل احساس، ابراز و تخیل همراه است و همراه با خردورزی که از اجزای ضروری اخلاق به شمار میآید، موجب تکمیل تجربه، درک، معنی و فهم اخلاق و تربیت اخلاقی در افراد میشود.این تجربه نهایتا منجر به برانگیختن حساسیت وهمدردی در بین افراد درگیر دراین تجربه میشود و به بهبود ودرک روابط جهان طبیعی و اجتماعی میانجامد و رفتار و قضاوتهای اخلاقی مناسب را افزایش میدهد. در پایان با توجه به تحلیلها و نقدهای انجام شده، الگوی پیشنهادی تجربهی زیباشناسانه در تربیت اخلاقی ارائه شده است.