جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين پايان نامه با استفاده از ادله فقهي به بحث درباره حرمت يا جواز شبيه سازي انسان با استفاده از علم پزشکي مي‌پردازد و جوانب مختلف اين مسأله را بيان مي‌کند. نويسنده مي‌کوشد با استفاده از ادله قرآني، روايي، عقلي و اصول عمليه به تبيين فقهي اين موضوع پرداخته و سرانجام موارد جواز و حرمت شبيه سازي را بررسي نمايد. وي در سه فصل پژوهش خويش را به انجام رسانده است. در فصل اول کلياتي از مسأله شبيه سازي (استنساخ) و مفهوم و ارتباط آن با علم وراثت، فوايد و مضرات شبيه سازي در علم پزشکي و مسأله نسب شناسي و تعيين نسل مطرح شده و اقسام شبيه سازي در انسان، حيوان و گياهان، تاريخچه و اقوال گوناگون درباره آن بيان مي‌گردد. در فصل دوم از موضعي فقهي به مسأله شبيه سازي انسان نگريسته شده و ادله جواز و حرمت، با توجه به صور مختلف شبيه سازي ذکر گرديده است. در اين زمينه نويسنده نخست ادله قائلين به حرام بودن شبيه سازي را نقل کرده و با توجه به منشأ و اساس خلقت انسان در قرآن کريم که انسان را خلق شده از خاک، آب، نطفه و نفس واحده معرفي کرده و همچنين نقش والدين در خلقت، مسأله محرم و نامحرم و چندين دليل ديگر قرآني و روايي، مناقشاتي در مقوله شبيه سازي انسان صورت گرفته، که نگارنده به همه آن ها پاسخ داده و ادله حرمت شبيه سازي را محکم و تام ارزيابي نکرده و قول به جواز شبيه سازي را تقويت مي‌کند. در فصل سوم آثار و نتايج شبيه سازي انسان، همچون: روابط خانوادگي، اولاد، ازدواج، ارث، محرم و نامحرم و... و نيز ايرادها و اشکال هايي که از لحاظ فقهي در اين موضوعات بر اثر مسأله شبيه سازي انسان پديد مي‌آيد، مطرح شده و در مجموع به اين نتيجه کلي اشاره مي‌شود که: اگر مسأله شبيه سازي منجر به ايجاد هرج و مرج و اخلال در نظام بشر نشود، هيچ منع شرعي ندارد و بر اساس اصالة الاباحه و نبودن دليل کافي براي حرمت جايز خواهد بود.

چکیده پیدایش پیکرنگاری در نگارگری اسلامی با مکتب عباسی آغاز و در مکتب ایلخانی با توجه به مصلحت سیاسی و تسامح به مذهب،همچون مسیحیت شرقی نقش برجسته تری به خود گرفت. پیکره های انسانی در هنر عباسی و ایلخانی در فرم های هنری تحقق یافته ی خود بازتاب شرایط اجتماعی و مذهبی در زمانه خاص تاریخی خودشان می باشند. مراوده با ملل گوناگون وتاثیرپذیری از فرهنگ های همجوار، بستری مناسب را در خصوص زمینه های هنری این مکاتب ایجاد کرد. بیان ویژگی ها و نشانه های بارز تصویری در بازنمایی پیکره انسانی، اهمییت و نقش پیکره ها در تصاویر مذکور، وجود مولفه های مشترک در نظام مذهبی وسیاسی از جمله اهدافی است که این رساله دنبال کرده است. بازنمایی پیکره انسانی در هنر بیزانس، ما را با مجموعه ای از قراردادهای تصویری با بیان وفرم انتزاعی که به سطح دو بعدی سوق داده و گرایش به طبیعت گرایی که مقدمه ای به سوی انسانی شدن می باشد، روبرو می سازد و پایداری این نشانه های تصویری در پیکره ها، علاوه بر تداوم تاریخی، استمرار کارکردهای دینی را به دنبال داشته که مولفه های شکل دهنده این آثار عمدتاً از طریق دین تحقق یافته ودر نتیجه هنر یکی از طرق تجلی آن بوده است. بازنمایی پیکره مسیح وروایت زندگی آن، محور اصلی بسیاری از تصاویر در هنر تجسمی قرون وسطی شد و نگارگران اسلامی با تاثیر از این پیکرنگاری در بازنمایی پیکره پیامبر الهی و نمایش پیکره های دیگر در خصوص روایت آموزه های دینی شدند و مسائل دینی با تکیه بر تأییدات الهی از جمله مضامین مورد توجه هنرمندان در نمایش پیکره انسانی بود. پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی، سعی در آشکار سازی نگاه مشابه وبینش هنری این آثار در هنر بیزانس و دو مکتب نگارگری مذکور دارد.کلید واژگان: مکتب عباسی، مقامات حریری، پیکره انسان، هنر بیزانس، مکتب ایلخانی، جامع التواریخ، جهان بینی مسیحی، یونان وروم